Τα παλιά σπίτια της Λευκάδας

Η εργασία αυτή δεν είχε σκοπό να προσδιορίσει με δογματικό τρόπο την ανάγκη φυγής «προς το παρελθόν» προς ένα παρελθόν που έχει περάσει αμετάκλητα, ούτε έχει σκοπό ν' απαρνηθεί τη σημερινή σκληρή πραγματικότητα. Αυτό θάταν κάτι «εκτός τόπου και χρόνου». Σκοπεύει να διατυπώσει, να προσδιορίσει και να εξωτερικεύσει το αίσθημα κάθε Λευκαδίτη, που μένει στον τόπο του ή έξω απ' αυτόν, για ό,τι έγινε από το 1947 και δώθε με τόσην απερισκεψία και -γιατί όχι- με τόση απονιά, μέσα στο ρυμοτομικό πλέγμα της Αγίας Μαύρας, αλλά και για ό,τι γίνεται ή θα γίνει (με μαθηματική ακρίβεια) στη θλιβερή «θέση» της «Αμπελώνας», που με τόση σαρκαστική διάθεση την βαφτίσαμε, εμείς οι ίδιοι οι αγιομαυρίτες, «Νεάπολη», και που δεν είναι τίποτ' άλλο από μια νεάπολη των Βανδάλων και των Οστρογότθων.