Χρυσόσκονη στη σκιά μου

Η συλλογή αποτελείται από ιστορίες για πράγματα που πονάνε, στιγμές καθημερινές, δύσκολες κάποτε, οδυνηρές άλλοτε, συχνά αναπόφευκτες. Πρόσωπα πληγωμένα, ανασφαλή ή μοναχικά, πρόσωπα που νιώθουν παγιδευμένα στην ίδια τους τη ζωή, διατρέχουν αυτές τις ιστορίες και μας εξομολογούνται τις ιδιαίτερες αγωνίες τους που ίσως δεν απέχουν πολύ από τις δικές μας.

Είναι δυνατόν να συμφιλιωθείς με το θάνατο, να αποδεχτείς την απώλεια αγαπημένων προσώπων, να πιστέψεις ότι τα όνειρά σου δε θα πραγματο-ποιηθούν; Εκμηδενίζεται άραγε ο πόνος; Πώς διαχειρίζεται κανείς τη σύγκρουση με τις οδυνηρές πλευρές της πραγματικότητας, την παράνοια που μας περιβάλλει;

Την προσωπική τους απάντηση σε ανάλογες αναζητήσεις εξερευνούν οι ήρωες δεκαοκτώ ιστο-ριών, μία απάντηση τόσο διαφορετική για τον καθένα στο βαθμό που βασίζεται στο προσωπικό βίωμα αλλά και τόσο όμοια καθώς το ατομικό δεν απέχει πολύ από το συλλογικό.

Ήρωες που υπνοβατούν, ανίκανοι να δεχτούν ό,τι τους πληγώνει, φτάνουν σταδιακά σε μία αφύπνιση που τους αφήνει στην αρχή έκπληκτους, πιο δυνατούς στη συνέχεια. Πρόσωπα που πάσχουν σωματικά ή ψυχικά, πρόσωπα που συνδιαλέγονται με τους αγαπημένους τους, αναπτύσσουν τον προσωπικό τους μονόλογο, απορούν για εκείνα τα ανθρώπινα, τα απλά και τα επώδυνα που όλοι βιώνουμε.

Πώς διαχειρίζεται ένας άνδρας την απώλεια της συζύγου του; Τι σχέση έχει το πλυντήριο ρούχων που δουλεύει τη νύχτα με το μωρό που κοιμάται στην κούνια του; Κατά πόσο η κοινή πορεία ενός ζευγαριού επηρεάζει τη θέση που κοιμάται; Τι επίδραση μπορεί να έχει ένα παιδικό νανούρισμα; Πώς απολαμβάνει το ποτό ένας πρώην αλκοολικός; Ποια λύση αναζητά μία σύγχρονη Σκάρλετ; Τι αλλαγή μπορεί να επιφέρει στην πρωινή του καθημερινότητα ένας κλητήρας; Πού οδηγείται ο Θωμάς όταν αναλαμβάνει τη διαχείριση των σάκων ανακύκλωσης μίας τράπεζας; Μπορεί ένα δείπνο να είναι σουρεαλιστικό;

Αυτά και άλλα αντίστοιχα ερωτήματα ξεπροβάλουν μέσα από αφηγήσεις χαμηλόφωνες, εσωτερικές, που προσεγγίζουν τον ψυχικό κόσμο των ηρώων τους και επιδιώκουν να φωτίσουν τον τρόπο που βιώνουν την ερήμην τους μεταλλασσόμενη πραγματικότητα - κάποτε με ειρωνεία, και άλλοτε με συγκίνηση.