Μέγας Αλέξανδρος ΙΙΙ

Η Μακεδονική στρατιά κινείται προς τα βάθη της Ασίας, διαβαίνει τον Ευφράτη και τον Τίγρη και φτάνει στη Βαβυλώνα, για να καταφέρει το θανάσιμο χτύπημα στα ανάκτορα των Αχαμενιδών στην Περσέπολη. Τα πιο όμορφα ανάκτορα του κόσμου παραδίνονται στις φλόγες με τα θαύματά τους: κλείνει ο κύκλος μιας αρχαίας αυτοκρατορίας και αρχίζει μια νέα εποχή... Κι έπειτα οι στέπες της Σκυθίας, τα παγωμένα βουνά της Βακτριανής, χρόνια ολόκληρα γεμάτα πορείες και σκληρές μάχες.
Ο Αλέξανδρος οραματίζεται το πιο φιλόδοξο όνειρο, έναν κόσμο χωρίς Ελληνες ούτε βαρβάρους, μια μόνο πατρίδα για ένα μόνο λαό. [...]
Η Ρωξάνη θα δώσει στον Αλέξανδρο το θάρρος να ποχωρήσει προς τη μυστηριώδη Ινδία, προς το ακρότατο όριο, και μετά θα του προσφέρει τη δύναμη να απαρνηθεί το όνειρο, να αναζητήσει, με τρομακτικούς κόπους και στερήσεις, το δρόμο της επιστροφής.