Ελευθέριος Βενιζέλος: Η άγνωστη ζωή του

«... Μια νέα ζωή , πρωτότυπη και αβάσταγη, εγκαινιάζεται τώρα στο διαμέρισμα της οδού Μποζόν 22. Μια ζωή ολοένα πιο γαλήνια και αποτραβηγμένη…Μέσα στον χρόνο που, φαινομενικά, κυλάει αναπαυτικά και ανέμελα η πάλη του Διγενή με τον Χάροντα έχει κιόλας αρχίσει: «Μια βαριά θλίψη σκιάζει την φωτεράδα της ματιάς του, που ωστόσο δεν χάνει την πνευματική της σπίθα», μας πληροφορεί η γυναίκα του. Η υγεία του την ανησυχεί. Ο άντρας της δεν ανέχεται την παραμικρή αντίρρηση σε τίποτα. Τα χείλη του τρεμολογάνε στο ελάχιστο. Η φράση που είπε ο γιατρός στη Νάπολη «αυτά τα πράγματα επανέρχονται» κρέμεται σαν το σπαθί του Δαμοκλή πάνω από το κεφάλι της θορυβημένης συζύγου. Η Έλενα αγωνίζεται, όσο μπορεί και όσο ξέρει, να του οργανώσει μια ζωή ακόμα πιο υγιεινή και ήσυχη, Διαμαρτύρεται, ωστόσο, πως δεν τα καταφέρνει, επειδή εκείνη «λαβαίνει επιστολές από την Ελλάδα, στις οποίες απαντά δια μακρών».
Και τι δεν του γράφουν, αλήθεια, από την πατρίδα. Του ζητούν συμβουλές. Τον προσκαλούν να τρέξει να επαναλάβει τον αγώνα. Του λένε πως η χώρα χρειάζεται, όσο ποτέ άλλοτε, τις υπηρεσίες του. Και εκείνος, αληθινός πατέρας της φυλής, απαντά με συγκίνηση και, ανάμεσα στις νοσταλγίες του για τις βρούβες και τις φράουλες του περιβολιού του, οι σοφές συμβουλές και οι γνώμες που ταχυδρομεί προς την μακρινή πατρίδα είναι γραμμένες με τόσο υψηλό πολιτικό πυρετό, που η γυναίκα του δικαιολογημένα κατάπληκτη, γράφει: «Λίγο ακόμη, πες από δική του διάθεση, πες από αίσθημα χρέους, θα πέθαινε πάνω στο πεδίο μιας νέας πολιτικής μάχης».
Ι. ΜΟΥΡΕΛΛΟΣ