Μια συγγνώμη για το τέλος

Μυρσίνη Σερμένη-Τσακίρη-Ιδομενέα
Κόρη του Σαράντη Σερμένη, που εκδιώχθηκε από τους γονείς του, επειδή ερωτεύτηκε παράφορα τη γυναίκα του αδελφού του.
Άχρωμη, σχεδόν άσχημη, μεγάλωσε σ’ ένα σπίτι όπου έλειπε η αγάπη και υπερτερούσε η αυστηρότητα.
Σύζυγος του Κωστάκη Τσακίρη, γεμάτη απέχθεια για τον άντρα που διά της βίας παντρεύτηκε, και, πολύ σύντομα, χήρα του.
Σύζυγος, κατόπιν, του Θεμιστοκλή Ιδομενέα, γιου του συνταγματάρχη Μιλτιάδη Ιδομενέα, στα χρόνια της Xούντας, της εποχής που είχαν μπει στο στόχαστρο τόσο οι αριστεροί όσο και οι ομοφυλόφιλοι.
Αδελφή του Θεόφιλου Βέργου, νόθου γιου του πατέρα της.
Όλα τα είδε η Μυρσίνη στη ζωή, όλα τα γεύτηκε και όλα τα υπέμεινε.
Μόνο ένα δεν της είπαν: μια συγγνώμη για το τέλος.ως ανάλογα. Εκεί που βρίσκεται το γέλιο, παραμονεύει το δάκρυ…
Κι αν κάπου μέσα στα κείμενα βρείτε τον εαυτό σας, αν κάπου ανάμεσα στις γραμμές τους κάτι θυμηθείτε, σας κερνάω καφέ και γλυκό του κουταλιού… Εσείς μένει να πείτε: «Δεν μπορεί, θα στρώσει!»

Στο βιβλίο περιλαμβάνεται το αντίστοιχο διήγημα από τη συλλογή
«Όσα ήθελα να δώσω»