Το βουνό των μυστηρίων

Οι οθόνες έκλεισαν και άνοιξαν πάλι μόνες τους και τα μηχανήματα ξεσυγχρονίστηκαν. Απορημένοι κοιτάξαμε την οθόνη των ραντάρ και είδαμε ότι ένα άγνωστο αντικείμενο βρισκόταν σε πολύ κοντινή ακτίνα με το κτίριο. Φαινόταν σαν να βρισκόταν ακριβώς από πάνω μας. Μετακινήθηκα προς το παράθυρο και προσπάθησα να δω έξω. Όμως δεν διέκρινα τίποτα μέσα από το τζάμι και γι’ αυτό αποφάσισα να ανέβω στην ταράτσα του κτιρίου. Πήρα βιαστικά τα κλειδιά και άρχισα να ανεβαίνω τις σκάλες όταν διαπίστωσα ότι και ο συνάδελφος μου με ακολουθούσε. Φτάσαμε στην είσοδο που οδηγούσε στην ταράτσα, και καθώς ξεκλείδωνα, πρόσεξα ότι από τις μικρές χαραμάδες της σιδερένιας πόρτας έμπαιναν έντονες ακτίνες φωτός. Γύρισα το πόμολο, βγήκαμε έξω και τότε βιώσαμε και οι δύο κάτι που δεν το φανταζόμασταν ποτέ στην ζωή μας.