Γιάννης ο 46ος

Ύστερα από τα προηγούμενα, τόσο σοβαρά έργα του συγγραφέα, το σκανδαλιστικό περιεχόμενο κάποιων σελίδων αυτού του βιβλίου, σίγουρα, δεν πρόκειται να σοκάρει τον αναγνώστη.
Αντίθετα, μάλιστα, θα τον παρακινήσει να ψάξει στις πονηρές σκέψεις και πράξεις του ήρωα, ώστε να βρει τα μηνύματα! Γιατί, τα μηνύματα υπάρχουν μέσα στην εποχή μας, είναι ένα μαζί της, κάτι σαν τις "ρίζες", στις οποίες συχνά μας ξαναγυρίζουν διάφοροι συγγραφείς, συνθέτες και μόδιστροι. Έτσι, ούτε το γέλιο ή το κλάμα, ως συνέπειες της ανάγνωσης, μπορούν να δυσχεράνουν την επισήμανσή τους, αφού αυτά υπάρχουν πριν και άσχετα από οποιοδήποτε κείμενο...
Βεβαίως, στο τέλος ο ήρωας θα πεθάνει. Αυτό δε σημαίνει πως ο θάνατος ήταν απαραίτητος. Σημαίνει απλά, ότι πρόκειται για πολύ σοβαρό μυθιστόρημα - μυθιστορηματική βιογραφία κάποιου διανοούμενου, δηλαδή του διανοούμενου ή και του ανθρώπου. Άλλωστε, ο θάνατος δεν είχε προηγούμενα με τον ήρωα, μολονότι ο ήρωας είχε μαζί του. Διότι ο θάνατος είναι ένα όμορφο, δυνατό παλικάρι, που λατρεύει την επίγεια ζωή και φροντίζει για την αιωνιότητά της.