0
Your Καλαθι
Ματιές ενόλω ΙΙ
Έκπτωση
30%
30%
Περιγραφή
Οι Ματιές ενόλω ΙΙ περιλαμβάνουν δώδεκα δοκίμια, τα οποία δημοσιεύτηκαν τη δεκαετία 2005-2015 σε περιοδικά του κέντρου και της περιφέρειας. Πρόκειται για κείμενα που έρχονται να προσεγγίσουν αντίστοιχους ποιητές του μεταπολέμου, τρεις της πρώτης γενιάς (Σαχτούρης, Λειβαδίτης, Κωσταβάρας), τέσσερις της δεύτερης (Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δημουλά, Λυκιαρδόπουλος, Νικηφόρου) και πέντε της γενιάς του ’70 (Γκανάς, Μαυρουδής, Μπράβος, Μαρκόπουλος, Φωστιέρης). Αντίθετα, οι Ματιές ενόλω του 2003 συγκέντρωναν δοκίμια των χρόνων 1996-2003 και πραγματεύονταν το έργο οχτώ μεταπολεμικών ποιητών, τριών της πρώτης γενιάς (Αναγνωστάκης, Κύρου, Θασίτης) και πέντε της δεύτερης (Χριστιανόπουλος, Ασλάνογλου, Μέσκος, Ευαγγέλου, Μάρκογλου).
Η επιλογή των δώδεκα ποιητών έχει να κάνει βέβαια με τα αναγνωστικά ενδιαφέροντα του συγγραφέα αλλά συχνά και με τα φιλολογικά. Με άλλα λόγια, στη μια περίπτωση λόγοι αισθητικοί, ενίοτε και ιδεολογικοί, τον οδήγησαν σε δημιουργούς, όπως οι Λειβαδίτης, Κωσταβάρας, Λυκιαρδόπουλος, Μαυρουδής, Μπράβος, Μαρκόπουλος, ενώ στην άλλη οι αισθητικές του προτιμήσεις, σε συνδυασμό με τις επαγγελματικές του ενασχολήσεις, συνέτειναν, ώστε να εντρυφήσει σε ποιητές, όπως οι Σαχτούρης, Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δημουλά, Νικηφόρου, Γκανάς και Φωστιέρης.
Τα δοκίμια διακρίνονται για τη φιλολογική επάρκεια, την κριτική οξυδέρκεια και την ποιητική τους ευαισθησία, ενώ η έκτασή τους δεν έχει αξιολογικό χαρακτήρα, αλλά συναρτάται με τις απαιτήσεις των ίδιων των έργων και με τον τρόπο προσέγγισης που επιλέγεται κάθε φορά.
Η επιλογή των δώδεκα ποιητών έχει να κάνει βέβαια με τα αναγνωστικά ενδιαφέροντα του συγγραφέα αλλά συχνά και με τα φιλολογικά. Με άλλα λόγια, στη μια περίπτωση λόγοι αισθητικοί, ενίοτε και ιδεολογικοί, τον οδήγησαν σε δημιουργούς, όπως οι Λειβαδίτης, Κωσταβάρας, Λυκιαρδόπουλος, Μαυρουδής, Μπράβος, Μαρκόπουλος, ενώ στην άλλη οι αισθητικές του προτιμήσεις, σε συνδυασμό με τις επαγγελματικές του ενασχολήσεις, συνέτειναν, ώστε να εντρυφήσει σε ποιητές, όπως οι Σαχτούρης, Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δημουλά, Νικηφόρου, Γκανάς και Φωστιέρης.
Τα δοκίμια διακρίνονται για τη φιλολογική επάρκεια, την κριτική οξυδέρκεια και την ποιητική τους ευαισθησία, ενώ η έκτασή τους δεν έχει αξιολογικό χαρακτήρα, αλλά συναρτάται με τις απαιτήσεις των ίδιων των έργων και με τον τρόπο προσέγγισης που επιλέγεται κάθε φορά.
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις