Η ζωή την εποχή της τεχνικής αναπαραγωγιμότητάς της

Τις τελευταίες δεκαετίες στη μοριακή βιολογία αλλά και στις γνωστικές επιστήμες, πήρε μορφή ένα νέο πεδίο έρευνας, αυτό των ανθρώπινων τεχνοεπιστημών. Στην τεχνική ανατέθηκε το καθήκον να αναπαράγει και να χειρίζεται τεχνητά τις ικανότητες που χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο. Δηλαδή τον λόγο, τη νοημοσύνη και την πράξη.

Η διερεύνηση αυτών των νέων συνόρων της έρευνας αποτελεί το αντικείμενο αυτού του βιβλίου, το οποίο ασχολείται με γνωστικές θεωρίες και πρακτικές, όπου το διακύβευμα είναι η μελλοντική μορφή της ανθρώπινης ζωής.
Ανακαλύπτουμε πως έχει ξεκινήσει μια τεχνικοποίηση της ζωής που υπερβαίνει τη σφαίρα της παραγωγής και των αγαθών και κατευθύνεται στις βασικές ικανότητες του ανθρώπου και στις μορφές ζωής του.

Ιδίως τα τελευταία χρόνια αυτή η εξέλιξη φτάνει σε ένα σημείο αποφασιστικής σημασίας που αποκαλύπτει τα εσωτερικά της όρια. Και όμως, σε αυτό το πείραμα πλανητικής εμβέλειας που η τεχνική άρχισε με εμάς τους ίδιους, αποκαλύπτεται η πιο βαθιά ρίζα της ανθρωπινότητας: η βάση στην οποία εδράζονταν ανέκαθεν το ορθολογικό ζώο και που συνδέει, στο βάθος, τη δυνατότητα της λογικής με το ζωώδες ένστικτο ενός έμβιου μεταξύ των άλλων. Και είναι στο εσωτερικό των ανθρώπινων τεχνοεπιστημών που πρέπει να αναζητηθούν οι έννοιες και τα υποδείγματα που είναι σε θέση να ρίξουν φως σε αυτό το υπόβαθρο, ώστε να αντιστρέψουν την προοπτική και να προσφέρουν στον άνθρωπο μια νέα δυνατότητα να δώσει μορφή στη ζωή.