Όπου κι αν είμαι, ξένος

Ο Σωτήρης άφησε τρία δάχτυλα στο εργοστάσιο και έγινε οδοκαθαριστής, του Μυτιληνιού η κόρη έγινε καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο και ο Σταύρος πήρε αργυρό μετάλλιο για την τριακονταετία του στο ίδιο εργοστάσιο. Η κυρία Ελένη γράφει μυθιστορήματα μετά τη δουλειά και η Θεώνη πουλάει μαγικά βότανα από τον Όλυμπο. Τα παιδιά μιλούν μόνο γερμανικά, τι γίνεται τώρα; Ο Χρίστος παραπονιέται: έφυγε νέος, γύρισε γέρος στο χωριό του και βρήκε τους νέους γκάσταρμπαϊτερ να τον περιμένουν.
Έλληνες στα ξένα. Στην άλλη Ελλάδα. Στον κόσμο. Τους είπαν γκάσταρμπαϊτερ· οι ίδιοι μόνο ξέρουν το βάρος της λέξης. Το παραμύθι του Οδυσσέα για το ταξίδι της ανάγκης. Στη διαδρομή όλα. Η επιβίωση, η προσαρμογή, ο έρωτας της ζωής. Και ο ακοίμητος νόστος.
Έλληνες από τα ξένα. Προσκύνημα στα πάτρια χώματα. Η πραγματικότητα χωρίς εξιδανικεύσεις. Η μικρή Ελλάς με τη μαγεία και τη μιζέρια της και με τους δικούς της γκάσταρμπαϊτερ, απόκτημα της τελευταίας δεκαετίας.