Ο λύκος δεν μπορεί να κοιμηθεί

Βαθιά μέσα στο δάσος,
μια νύχτα παγερή,
πάσχιζε ο λύκος Βόλφι
να αποκοιμηθεί.

Μα έτρεμε η καρδιά του
και σαν τρελή χτυπούσε,
τα ουρλιαχτά των λύκων
πως θ’ άκουγε θαρρούσε.

Κάθε βραδιά το ίδιο.
Ο Βόλφι δεν κοιμάται·
μόλις ο ήλιος δύσει,
τα ουρλιαχτά θυμάται.

Ο μπαμπάς του Βόλφι, του μικρού λύκου, είναι διασώστης: όταν οι λύκοι σημαίνουν συναγερμό, πρέπει να τρέξει στο δάσος για να βοηθήσει τα ζώα που κινδυνεύουν. Κάθε νύχτα ο Βόλφι ανησυχεί τρομερά για το τι μπορεί να συμβεί αν ο μπαμπάς του λάβει το σήμα. Η ανησυχία του είναι τόσο μεγάλη, που δεν μπορεί να κοιμηθεί. Κι επειδή μένει ξάγρυπνος όλη τη νύχτα, τον παίρνει ο ύπνος την ημέρα!
Η σοφή αράχνη αφήνει ένα σημείωμα στον μπαμπά λύκο για να του δείξει πόσο ανησυχεί ο μικρός Βόλφι. Ο μπαμπάς λύκος συνειδητοποιεί ότι πρέπει να καθησυχάσει τον Βόλφι και να του εξηγήσει τι συμβαίνει όταν πηγαίνει σε αποστολή διάσωσης. Ο Βόλφι καταλαβαίνει ότι τα πράγματα δεν είναι όσο άσχημα φαίνονται.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να δείξουμε στους άλλους πώς αισθανόμαστε - και αν κάποιο συναίσθημα μπορούμε να το ονομάσουμε, τότε μπορούμε και να το δαμάσουμε.