Ο αγώνας

Το 1975 στην Κινσάσα του Ζαΐρ, στην καρδιά της Αφρικής, δύο Αφρο-αμερικανοί πυγμάχοι πληρώθηκαν 5.000.000 δολάρια ο καθένας για να αγωνιστούν με έπαθλο τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή βαρέων βαρών. O ένας ήταν ο Μοχάμετ Αλί, ο γερασμένος αλλά ασυγκράτητος "προφέσορας της πυγμαχίας" που είχε ορκιστεί να ανακτήσει το χαμένο του τίτλο. O άλλος ήταν ο Τζορτζ Φόρμαν, πάντα λιγομίλητος και με τα χέρια στις τσέπες "σαν κυνηγός που βάζει το τουφέκι πίσω στη βελούδινη θήκη του". Σχολιαστής είναι ο Νόρμαν Μέιλερ, του οποίου η αντίληψη για τις προσποιήσεις και τα στρατηγήματα της τιτάνιας μάχης, καθώς και η ευαισθησία του για το
βαθύτερο συμβολισμό τους, κάνουν αυτό το βιβλίο ένα αριστούργημα της λογοτεχνίας των αθλημάτων. Είτε αναλύοντας τις κινήσεις των πυγμάχων, είτε ερμηνεύοντας τους χαρακτήρες τους, είτε σταθμίζοντας τις ανταγωνιστικές δηλώσεις τους περί Αφρικής και Αμερικής, ο Μέιλερ παραμένει ένας οξυδερκής, τολμηρός συγγραφέας, που ξαναδίνει στην έννοια του ηρωϊσμού τη χαμένη της λάμψη.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

ΚΡΙΤΙΚΗ



Οταν σχολιαστής μιας αναμέτρησης είναι ο Νόρμαν Μέιλερ, οι έννοιες κερδίζουν νέο περιεχόμενο. Στην προκειμένη περίπτωση ο αγώνας μεταξύ δύο αφροαμερικανών πυγμάχων, του παλιού, θρυλικού Μοχάμεντ Αλι και του καινούργιου, λιγομίλητου Τζορτζ Φόρμαν, προοιωνιζόταν σύγκρουση θηρίων, αλλά και κάτι παραπάνω για τον Αλι: την ανάκτηση της χαμένης δόξας του. H περίσταση προσφερόταν για αξιοποίηση στο έπακρο από τον Μέιλερ, δεινό αναλυτή των στρατηγημάτων και των προσποιήσεων στον χώρο της πολιτικής, πολύ προτού μεταφέρει την αυθεντία του στο ρινγκ της πυγμαχίας.

«Τώρα ο Αλί τους παρότρυνε να φωνάξουν "Αλί, μπόμα γιε, Αλί, μπόμα γιε", που σημαίνει "Αλί, σκότωσέ τον" - μια παλιά πολεμική ιαχή - και ο Αλί διεύθυνε το ρυθμό τους, αλλά αυστηρά, με σταθερές κινήσεις στον αέρα, σαν διευθυντής εκκλησιαστικής ορχήστρας με χορωδία προσκόπων, σοβαρός, περήφανος για τα πιτσιρίκια του, με ένα μόνο χαμόγελο να επισφραγίζει τη διαδικασία». Και οι δύο πυγμάχοι πληρώθηκαν με 5 εκατ. δολάρια ο καθένας για να αγωνιστούν για το έπαθλο του πρωταθλητή βαρέων βαρών, σε αυτόν τον αγώνα που έγινε το 1975 στην Κινσάσα του Ζαΐρ, στην καρδιά της Αφρικής. Ο γερασμένος Αλι όμως όφειλε να ανταποκριθεί στην αίγλη του τίτλου του: ήταν ο «προφέσορας της πυγμαχίας». Φυσικά ο Μέιλερ ήταν εκεί. Ηθελε να ξαναδώσει στην έννοια του ηρωισμού τη χαμένη της λάμψη.



M.Π.

Το ΒΗΜΑ, 16/07/2006