Φθινόπωρο δεν μου έτυχε να βρω ίσαμε σήμερα στις λέξεις

Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώνονται κείμενα, διαφόρων μορφών και τρόπων, διαφόρων καιρών και τόπων, πεζά-αφηγηματικά με σαφή ή έμμεσο αυτοβιογραφικό τόνο, με ποιητική υφή και στόχευση, και κριτικές προσεγγίσεις έργων λόγου και τέχνης.
Οι διαδρομές της πένας έχουν μια δική τους άρρητη λογική και ενέχουν πάντοτε το στοιχείο της πρόκλησης, τόσο όσον αφορά τη σκέψη, το βίωμα, την αίσθηση, όσο και την ίδια την απαράμιλλη δυναμική εν προκειμένω της ελληνικής γλώσσας. Πηγάζουν από, και εκφράζουν, μια προσωπική ανάγκη αναζήτησης. Είτε γίνονται δολιχοδρομίες που απολήγουν σε αδιέξοδο είτε δίνονται σαν αναβαθμοί και στάδια μιας προσωπικής πορείας που κάποτε ανοίγεται σε κάποια ξέφωτα. Η αμφιβολία και η περισυλλογή είναι σύμφυτες με την προσπάθεια για την γραπτή έκφραση. Με τη διττή αυτή σημασία δίνεται εδώ η λέξη «(περι)συλλογή»: συλλογή των κειμένων τούτων σε βιβλίο και αναστοχασμός για τις αφορμές τους και την τελική τους μορφή.
Και το «φθινόπωρο» του τίτλου; Στις λέξεις κατέφυγα, με επιμονή και υπομονή, για να περιγράψω το φθινόπωρο ως εποχή, ως ανάμνηση στιγμών, ως θέμα έργων, και ως ψυχική προδιάθεση μπρος στη συγκαιρινή μας πραγματικότητα με τις τόσες δύσμορφες όψεις και οδυνηρές κόψεις της.