Αρχική/Γεωγραφία- Ιστορία/Ιστορία Ελλάδας/Η βασιλεία στην νεώτερη ελληνική ιστορία

Η βασιλεία στην νεώτερη ελληνική ιστορία

Από τον Όθωνα στον Κωνσταντίνο Β': Ιστορική έρευνα

1 κριτική Γράψτε μια κριτική

Κωδικός: 38884

Συγγραφέας: Μελετόπουλος, Μελέτης Η.

Εκδόσεις: Λιβάνης - Νέα Σύνορα

Σελίδες:317

Ημερομηνία Έκδοσης:01/01/1994

ISBN:9789602364550

Θέμα:Ιστορία Ελλάδας

Εξαντλημένο από τον Εκδοτικό Οίκο

Προσθήκη στη Βιβλιοθήκη

Περιγραφή

Η θυελλώδης και αμφιλεγόμενη ιστορία του μοναρχικού θεσμού στην χώρα μας παρουσιάζεται σ' αυτήν την ιστορική έρευνα του Μελέτη Μελετόπουλου. Γραμμένη με γλαφυρό και μυθιστορηματικό τρόπο, βασίζεται σε ντοκουμέντα και αδιάσειστα στοιχεία και χαρακτηρίζεται από αντικειμενικότητα και ψύχραιμη κρίση. Επισημαίνεται εντούτοις όχι μόνον η καίρια συμβολή της πρώην δυναστείας των Γλύξμπουργκ στην αποσταθεροποίηση των δημοκρατικών θεσμών, αλλά και ο καθοριστικά αρνητικός της ρόλος στην εξέλιξη του εθνικού μας προβλήματος. Η ανακοπή του εκσυγχρονιστικού προγράμματος του Χ. Τρικούπη από τον Γεώργιο Α΄, η καταστροφική πολιτική του Κωνσταντίνου Α΄ που οδήγησε την Ελλάδα στον Εθνικό Διχασμό και στην Μικρασιατική Καταστροφή, η κατάλυση της Δημοκρατίας και η επιβολή φασιστικού καθεστώτος από τον Γεώργιο Β΄, οι αυθαιρεσίες του Παύλου και ο αλαζονικός απολυταρχισμός της Φρειδερίκης, τέλος οι ολέθριες αντισυνταγματικές παρεμβάσεις του Κωνσταντίνου Β΄ που προκάλεσαν την Αποστασία και την Απριλιανή Δικτατορία είναι μερικά από τα θέματα που εξετάζονται στο βιβλίο. Η δυναστεία, τοποτηρητής αλλότριων συμφερόντων, αντιμετωπίζοντας τους Έλληνες ως ιθαγενείς και έθνος δευτέρας κατηγορίας, συνέδεσε πάντα τις αναχωρήσεις της και τις επιστροφές της στην χώρα μας με εθνικές καταστροφές και όχι με την λαϊκή βούληση. Η ιστορική αυτή μελέτη συμπληρώνεται από μία θεωρητική συζήτηση σχετικά με τον μοναρχικό θεσμό, όπου τα επιχειρήματα υπέρ της Δημοκρατίας δεν αναπτύσσουν μόνον ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος και ο Γεώργιος Παπανδρέου -και οι τρεις εξαίσιοι υποστηρικτές της Δημοκρατίας- αλλά -παραδόξως- και ο ίδιος ο απολογητής της Μοναρχίας Π. Πιπινέλης. Το έργο αποσκοπεί όχι μόνον σε μία έγκυρη βιβλιογραφική κάλυψη του θέματος αλλά και στον συνεχή πολιτειακό προβληματισμό των νεωτέρων γενεών, που δεν έζησαν, από κοντά τα πάθη του ελληνικού εικοστού αιώνα.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Κριτικές

ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ

10/03/2022, 09:03

Στο συγκεριμενο βιβλιο καταγραφεται η ιστορια του θεσμου της βασιλειας στην νεωτερη Ελλαδα, αλλα καθε αλλο παρα με "αντικειμενικοτητα και ψυχραιμη κριση" οπως αναφερει ο εκδοτικος οικος. Στην πραγματικοτητα εχουμε ενα στρατευμενο βιβλιο. Ο ιδιος ο συγγραφεας, μας προιδεαζει απο τον προλογο για το τι επεται στη συνεχεια, ισχυριζομενος οτι εχει χρησιμοποιησει και φιλοβασιλικες πηγες για την συγγραφη του βιβλιου (λες και αυτο αποτελει καποιο ειδικο προσον και οχι στοιχειωδη υποχρεωση του καθε αμεροληπτου ιστορικου συγγραφεα). Πραγματι μεσα στο βιβλιο χρησιμοποιει εκτενως συγγραφεις οπως ο Ζαλοκωστας και ο Πιπινελης (βιογραφοι των βασιλεων Αλεξανδρου και Γεωργιου Β αντιστοιχα) αλλα τους χρησιμοποιει μονο οταν, μεσα στα πλαισια της αντικειμενικοτητας απο την μερια τους, ανεφεραν και καποια αρνητικα των βιογραφουμενων! Τα θετικα τους ομως ο συγγραφεας ποτε δεν τα αναφερει! Απο εκει και περα, γραφει πως την παραμονη του δημοψηφισματος του '35 υπηρξε αρθρογραφια υπερ και κατα της βασιλειας απο τους Πιπινελη και Κανελλοπουλο αντιστοιχα, αλλα παραθετει μονο την επιχειρηματολογια του Κανελλοπουλου! Αλλο μαργαριταρι του βιβλιου, οταν τονιζει με εμφαση πως ολες οι σοβαρες πηγες θεωρουν το δημοψηφισμα του '24 ως αδιαβλητο (προφανως για τον συγγραφεα, η ΙΕΕ της Εκδοτικης Αθηνων, το Εγκυκλοπαιδικο Λεξικο "Ηλιος" και η μαρτυρια του Κανελλοπουλου - τον οποιο θαυμαζει-, περι του αντιθετου,μαλλον δεν ανηκουν στις σοβαρες πηγες). Γενικα η οπτικη του βιβλιου δεν ξεφευγει απο την κλασικη μεταπολιτευτικη οπτικη του να τονιζεται η "ξενοδουλεια" των βασιλεων (παραλειποντας την αντιστοιχη του "εθναρχη" Βενιζελου πχ), να εξιδανικευεται το Γουδι (1909) και να ριχνεται ολο το φταιξιμο των κρισεων των ετων ‘15-22 και ‘65-67 αποκλειστικα στους δυο Κωνσταντινους! Προς τιμην του παντως, ο συγγραφεας φαινεται οτι τα τελευταια χρονια εχει αναθεωρησει καπως τις αποψεις του. Διαβαζοντας καποιος αυτό το βιβλιο και στην συνεχεια το αντιστοιχο βιβλιο του Κωστα Σταματοπουλου, εχει μια ισορροπημενη εικονα του θεματος.

Γράψτε μια κριτική