0
Your Καλαθι
Το κάπα του Κόνδορος
Έκπτωση
25%
25%
Περιγραφή
Κίβδηλα και κακόπιστα κείμενα κακεντρεχών κονδυλοφόρων
καταδίκασαν κακοπροαίρετα
καλλίγραμμες και καλλίφωνες καλλιτέχνιδες
Φόρεσα γρήγορα το σώμα μου και ξεκίνησα την αναφορά.
«Ξέρουμε, ξέρουμε», γρύλισε ο ανακριτής. «Μπορείς να πηγαίνεις. Α, μην ξεχάσω, αύριο έχεις υπερωρία».
Την ίδια στιγμή η πόρτα χτύπησε διακριτικά. Ήταν ο μπάτλερ με τις μοιραίες γυναίκες της ζωής μου. Έτσι που πάγωσαν μόλις με είδαν, αναρωτήθηκα αν ο Λωτ ήταν δίγαμος.
Κατευθυνόμενος προς την έξοδο διαπίστωσα ότι ο θάνατος ουδόλως είχε επηρεάσει το υποκριτικό μου ταλέντο.
«Αγάπες μου», είπα, εντελώς φυσικά. «Πώς από δω;»
Οκτώ γλωσσοκεντρικά –με κυρίαρχο το παιχνίδι των λέξεων– διηγήματα που περιστρέφονται/στροβιλίζονται γύρω από ένα σύνολο γλυκόπικρων εικόνων, αυτοσαρκαστικού και απομυθοποιητικού περιεχομένου, χιουμοριστικού/ ευθύβολου παρά εύθυμου. Γιατί οι λέξεις του Μελιτά ξέρουν να κρύβονται στις λεπτομέρειες, στις έξυπνες ιστορήσεις, στην αναζήτηση παρηχήσεων, στην αποκρυπτογράφηση εννοιών. Μπορούν να διατηρούν τη ζωντάνια, να συγκινούν (βλ. το «Χώμα στα μάτια»), να πολιτικολογούν με τον «ψόφο» και την ψήφο του φασίστα Κορνήλιου Κόνδορα που ζωσμένος τη γαλανόλευκη έσπευδε να προϋπαντήσει τον «εθνάρχη», ακόμα και να φιλοσοφούν για τη ρηχότητα του κόσμου, με το στομφώδες περιπαιχτικό «εν αρχή ην το τέλος!».
Από την άλλη, πολλοί χαρακτήρες του Mελιτά, ενώ παρουσιάζονται εξαρχής σκοπίμως συρρικνωμένοι και μικροσκοπικοί (π.χ. ο ήρωας με το υπονομευτικό όνομα «Σπύρος Χαλδούπης»), στην εξέλιξη του διηγήματος εύστοχα μετατρέπονται σε σκληρούς «παίχτες» που πρωταγωνιστούν σε ανατροπές.
Τα διηγήματα του Χάρη Μελιτά από κοινού με τα ποιήματά του συνεχίζουν τα φραστικά, διανοητικά, λεξιλογικά παίγνια που επιφυλάσσει ο ίδιος πρωτίστως στον εαυτό του.
Αλλά συνεχίζουν και να εξορκίζουν -με το ιδιόμορφο μαυρόασπρο χιούμορ του- το θάνατο που δυστυχώς απαντιέται συχνά στους λαβυρίνθους της ζωής μας .
«Μ»
καταδίκασαν κακοπροαίρετα
καλλίγραμμες και καλλίφωνες καλλιτέχνιδες
Φόρεσα γρήγορα το σώμα μου και ξεκίνησα την αναφορά.
«Ξέρουμε, ξέρουμε», γρύλισε ο ανακριτής. «Μπορείς να πηγαίνεις. Α, μην ξεχάσω, αύριο έχεις υπερωρία».
Την ίδια στιγμή η πόρτα χτύπησε διακριτικά. Ήταν ο μπάτλερ με τις μοιραίες γυναίκες της ζωής μου. Έτσι που πάγωσαν μόλις με είδαν, αναρωτήθηκα αν ο Λωτ ήταν δίγαμος.
Κατευθυνόμενος προς την έξοδο διαπίστωσα ότι ο θάνατος ουδόλως είχε επηρεάσει το υποκριτικό μου ταλέντο.
«Αγάπες μου», είπα, εντελώς φυσικά. «Πώς από δω;»
Οκτώ γλωσσοκεντρικά –με κυρίαρχο το παιχνίδι των λέξεων– διηγήματα που περιστρέφονται/στροβιλίζονται γύρω από ένα σύνολο γλυκόπικρων εικόνων, αυτοσαρκαστικού και απομυθοποιητικού περιεχομένου, χιουμοριστικού/ ευθύβολου παρά εύθυμου. Γιατί οι λέξεις του Μελιτά ξέρουν να κρύβονται στις λεπτομέρειες, στις έξυπνες ιστορήσεις, στην αναζήτηση παρηχήσεων, στην αποκρυπτογράφηση εννοιών. Μπορούν να διατηρούν τη ζωντάνια, να συγκινούν (βλ. το «Χώμα στα μάτια»), να πολιτικολογούν με τον «ψόφο» και την ψήφο του φασίστα Κορνήλιου Κόνδορα που ζωσμένος τη γαλανόλευκη έσπευδε να προϋπαντήσει τον «εθνάρχη», ακόμα και να φιλοσοφούν για τη ρηχότητα του κόσμου, με το στομφώδες περιπαιχτικό «εν αρχή ην το τέλος!».
Από την άλλη, πολλοί χαρακτήρες του Mελιτά, ενώ παρουσιάζονται εξαρχής σκοπίμως συρρικνωμένοι και μικροσκοπικοί (π.χ. ο ήρωας με το υπονομευτικό όνομα «Σπύρος Χαλδούπης»), στην εξέλιξη του διηγήματος εύστοχα μετατρέπονται σε σκληρούς «παίχτες» που πρωταγωνιστούν σε ανατροπές.
Τα διηγήματα του Χάρη Μελιτά από κοινού με τα ποιήματά του συνεχίζουν τα φραστικά, διανοητικά, λεξιλογικά παίγνια που επιφυλάσσει ο ίδιος πρωτίστως στον εαυτό του.
Αλλά συνεχίζουν και να εξορκίζουν -με το ιδιόμορφο μαυρόασπρο χιούμορ του- το θάνατο που δυστυχώς απαντιέται συχνά στους λαβυρίνθους της ζωής μας .
«Μ»
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
