Η συμβατική παραχώρηση δημοσίου έργου

Στην ενοποιημένη κοινή αγορά των δημοσίων συμβάσεων είναι προφανούς σημασίας η ρευστότητα και η κινητικότητα του (ιδιωτικού και δημόσιου) χρήματος. Η πρώτη εξασφαλίζεται μέσω των σταθεροποιητικών μηχανισμών των Συνθηκών και η δεύτερη επιτυγχάνεται με την ελεύθερη και ανταγωνιστική διασυνοριακή κυκλοφορία υπηρεσιών, κεφαλαίων, εμπορευμάτων και εργατικού δυναμικού που προορίζονται για την παράδοση ενός δημόσιου έργου, την προμήθεια αγαθών ή την παροχή μιας δημόσιας υπηρεσίας στον ευρωπαίο πολίτη, αλλά και στον κάθε μη ευρωπαίο αποδέκτη τους, και εν τέλει, προσδίδουν στον ευρωπαϊκό χώρο την δομική του υπόσταση και άρα την κοινωνικοπολιτική του ύπαρξη απέναντι στα κράτη της διεθνούς κοινότητας.

Εντεταγμένη σε αυτό το πλαίσιο, η δημόσια σύμβαση παραχώρησης δημοσίου έργου αποτελεί μια ιδιαίτερη ευρωπαϊκή ενωσιακή επιλογή για τη διασφάλιση καταρχάς των οικονομικών στόχων των Συνθηκών για την ίδρυση του ευρωπαϊκού ενωσιακού μορφώματος, όμως η ιστορική της εξέλιξη και η τοποθέτησή της μέσα στις εκάστοτε ευρωπαϊκές έννομες τάξεις καταδεικνύουν πέραν του προφανούς, όπως αναλύεται και στο βιβλίο, την προώθηση κινητήριων μηχανισμών προς την πλευρά της κοινωνικής και πολιτικής συνοχής μέσα στην Ένωση, έτσι η μέθοδος της παραχώρησης και η εξέλιξη του κάθε κράτους και επομένως της Ένωσης συμβαδίζουν. Στο βιβλίο εξετάζεται πώς εξελίσσεται προσυμβατικά μια δημόσια σύμβαση παραχώρησης και πώς γίνεται η κρατική ανάθεση στον οριστικώς επιλεγέντα ανάδοχο? περαιτέρω, αναλύεται το νομικό πλαίσιο για να υπαχθεί στην δικαστική κρίση μια τυχόν διαφορά μεταξύ των διαγωνιζομένων, στην περίπτωση που κάποιος θεωρεί ότι αδικήθηκε από την κατακύρωση του αντικειμένου του διαγωνισμού.

Ενδοενωσιακές ελευθερίες και αρχές, παράγωγο ενωσιακό δίκαιο, εθνική νομοθεσία, ευρωπαϊκή και εθνική νομολογία αναλύονται και σχολιάζονται με στόχο του βιβλίου να προσεγγίσει εκείνους που ασκούν γνωμοδοτική ή εξουσιαστική (δικαστική, εκτελεστική ή νομοθετική) αρμοδιότητα αναφορικά με τις δημόσιες συμβάσεις, σε ενωσιακό και εθνικό επίπεδο, και ασφαλώς εκείνους που αναπτύσσουν τη συναφή δικηγορική δραστηριότητα.