Ο καιρός των δολοφόνων

"Καιρός των δολοφόνων" είναι ίσως ένα άλλο όνομα της "Εποχής στην Κόλαση". Αυτός ο Καιρός, αυτή η Εποχή, είναι βέβαια ολόκληρη η ανθρώπινη ιστορία-κι ακόμα ένα μεγάλο κομμάτι μέλλοντος, όσο μπορούμε να το συλλάβουμε και να το προβιώσουμε. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει θύτης και θύμα, ο δολοφόνος είναι η πίσω όψη του θύματος, καθώς αυτός που αιμορραγεί ως το θάνατο είναι ο άνθρωπος στην ολότητά του, και η προδοσία έχει συντελεστεί εκ των έσω. Ο ποιητής, ο καλλιτέχνης-που εδώ παίρνει την αντιπροσωπευτική μορφή του Ρεμπώ-είναι ο κολασμένος που, μ'όλη τη γνώση της τελικής ήττας, σαλπίζει γενικό προσκλητήριο για μια συντονισμένη επίθεση ενάντια στο πνεύμα του αληθινού κακού. Μοναδικό του αμάρτημα είναι ακριβώς το ότι τόλμησε να συνειδητοποιήσει την ύπαρξη της Κόλασης. Καταδική του είναι να μείνει εκεί, σ' ένα κόσμο τερατικό, με τα οράματα μιας ανύπαρκτης και ακατόρθωτης ζωής να τον τριβελίζουν αλύπητα. Η ποίηση, από τη στιγμή που θα επιχειρήσει να το σκάσει από τα κελιά της φαντασίας και να σαρκωθεί σε καθημερινή πράξη, περνάει στην παρανομία. Κανένας μηχανισμός δεν την ανέχεται, καμιά κοινωνική ομάδα δεν μπαίνει στο πλευρό της.