Μετά το συμπόσιο

Λίγα χρόνια μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Καζί, η αγροτικής καταγωγής ιδιοκτήτρια ενός μεγάλου εστιατορίου στο Τόκιο, αναλογίζεται τον καιρό που περνάει δίχως ν’ αφήνει πάνω της τα σημάδια του (γιατί παρά τα 50 χρόνια της, εξακολουθεί να είναι μια πάντα ωραία γυναίκα). Η πελατεία της αποτελείται από προσωπικότητες της διπλωματίας, του πολιτικού κόσμου και της οικονομικής ζωής, που όλοι τους αγαπούν την κουβέντα και την περιποίηση. Σ’ ένα συμπόσιο, στο οποίο πήραν μέρος συνταξιούχοι διπλωμάτες, η Καζί γνωρίζεται μ’ έναν πρώην υπουργό Εξωτερικών, τον Νογκούσι. Η όμορφη και πλούσια πενηντάρα γυναίκα ερωτεύεται τον αριστοκράτη μεσήλικα (που παρά την καταγωγή του έχει προοδευτικές ιδέες). Το σχεδόν μονομερές αυτό ειδύλλιο τελειώνει με το γάμο.Ο ιδεαλιστής σύζυγος αμέσως μετά είναι υποψήφιος του «προοδευτικού» κόμματος για τη νομαρχία του Τόκιο. Η Καζί υποστηρίζει οικονομικά την πολιτική εκστρατεία του, αλλά ο άντρας της ηττάται από τον συντηρητικό αντίπαλό του. Η Καζί είναι σχεδόν κατεστραμμένη οικονομικά. Της μένει μόνο το κτίριο του εστιατορίου, που περιβάλλεται από ένα τεράστιο πάρκο. Ο σύζυγός της πουλάει το σπίτι του στην πρωτεύουσα και μετακομίζει σ’ ένα προάστιο. Παράλληλα απαιτεί από τη γυναίκα του να πουλήσει το εστιατόριο και να τον ακολουθήσει. Κι εκεί. Μακριά από τον κόσμο, να ζήσουν ήσυχα και μέτρια σαν συνταξιούχοι. Η Καζί, παρ’ όλο που νοιάζεται για το αριστοκρατικό όνομα της οικογένειας του συζύγου της (θέλει να ταφεί στον οικογενειακό τους τάφο), επιλέγει τελικά τη ζωή και ξανανοίγει την επιχείρησή της.