Ο Λαβύρινθος

Διάβασα τα δύο πρώτα βιβλία της τριλογίας του Γιώργου Μιχαηλίδη «Της Επανάστασης. της Μοναξιάς και της Λαγνείας». Ο Καστανιώτης έχει σταματήσει να το εκδίδει οπότε τα αγόρασα από τον εκδοτικό «Εκδόσεις του Αυγούστου» (σημ: ο Λαβύρινθος δεν έχει καλή επιμέλεια έκδοσης, αρκετά τυπογραφικά λάθη, επανάληψη παραγράφων κλτ.). Οι εντυπώσεις μου: καλή αναγνωστική εμπειρία, τιμά την κατηγορία ιστορικό μυθιστόρημα, ο Μιχαηλίδης, ναι μεν, αφηγείται από την πλευρά της Αριστεράς αλλά, χωρίς πολιτική αρτηριοσκλήρωση, αναγνωρίζει και τις αδυναμίες, λάθη, παραλείψεις της παράταξης , κυρίως κατά τον Εμφύλιο. Ο μυθοπλασία είναι δυνατή, συνδυάζεται αρμονικά με την εξιστόρηση αληθινών ιστορικών γεγονότων. Εντυπωσιάστηκα με την ευρυμάθεια του Μιχαηλίδη, ήταν για μένα γνωστός άνθρωπος του θεάτρου, δεν γνώριζα πόσο μορφωμένος άνθρωπος είναι. Μου το αποκάλυψαν τα βιβλία του και η χρήση της ελληνικής γλώσσας, αν και σε κάποια σημεία, ένιωσα σαν να τραβάει από τα μαλλιά τις λέξεις και να επιδίδεται σε λεκτικούς ακροβατισμούς που δεν εξυπηρετούσαν απαραίτητα το μύθο ή τον ήρωα που αφηγείτο. Πιστεύω πως αξίζει να διαβαστεί.