Forster 1909 Φωνή βοώντος...

Κορωνοϊός φεύγει... κορωνοϊός έρχεται... και άλλα δεινά, χειρότερα από τα προηγούμενα, ήδη επιτέλλουν στον ορίζοντα της τλήμονος ανθρωπότητος. Και οι άνθρωποι, καθώς, σε καθημερινή βάση, καταγινόμαστε με τούτο και μ' εκείνο, με τις μάσκες και τους εμβολιασμούς, με τα συμπτώματα της "πανδημίας" και τους εκάστοτε αριθμούς των διασωληνωμένων, με τις δηλώσεις των "ειδικών" και τα μέτρα που "για το καλό μας" σπεύδει να πάρη και θορυβωδώς να αναγγείλη το καθεστώς, δεν είμαστε πια σε θέση να αναρωτηθούμε πόθεν μάς προέκυψε η πανδημία και -κυρίως!- προς τα πού μας σπρώχνει η ιλαροτραγωδία την οποία βιώνουμε.
Το πού μας ωθεί, πάντως, η όλη κατάσταση δραματικώς -και γλαφυρώς!- εξηγήθηκε ήδη κατά τις αρχές του περασμένου αιώνα, συγκεκριμένα το 1909. Ελάχιστοι όμως έδωσαν τότε σημασία στην προειδοποίηση και ακόμη λιγότεροι την προσέχουν σήμερα. Με "θεωρίες συνωμοσίας" θα ασχολούνται οι άνθρωποι; Όχι βέβαια! Υπάρχουν άλλα θέματα, "πρακτικά και ουσιώδη", η επίλυση των οποίων θα επιφέρη την αστραφτερή αναβάθμιση της καθημερινότητάς μας. Δεν υπάρχει λόγος να σπάμε το κεφάλι μας, για να καταλάβουμε τι εννοούσε ένας λίγο-πολύ ξεχασμένος Άγγλος διανοούμενος τής πριν από τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο εποχής!
Και όμως... τίποτα το θετικώς ή αρνητικώς σπουδαίο δεν αρχίζει θορυβωδώς. Ας θεωρηθή λοιπόν το ανά χείρας βιβλιδάριον ως -μία ακόμη- προσπάθεια προειδοποίησης. Η πρώτη είχε πέσει στο κενό: φωνή βοώντος... Εάν το ίδιο συμβή και με αυτήν εδώ... ε, τότε δεν θα μπορούμε να κατηγορήσουμε παρά μόνο τους εαυτούς μας.