0
Your Καλαθι
Σπινόζα
Πολιτική σε έναν κόσμο χωρίς υπερβατικότητα
Έκπτωση
30%
30%
Περιγραφή
O Warren Montag έχει καταστεί γνωστός για τις μελέτες του
γύρω από το έργο του LuisAlthusserκαι γύρω από το έργο του
Baruch Spinoza, ο οποίος υπήρξε σημαίνουσα αναφορά και συγκροτητικό στοιχείο του έργου του Al thusser και μαθητών του, όπως ο E. Balibarκαι ο P. Macherey, στην προσπάθειά τους να καταστήσουν το έργο του Marx «αναγνώσιμο». Με το παρόν κείμενό του ο Montag αναδεικνύει τη σημασία της αλτουσεριανής «παράκαμψης» προς τον Marxμέσω του Spinoza, επισημαίνοντας ότι στον πυρήνα της σπινοζικής σκέψης έγκειται ένας φιλοσοφικός υλισμός εξόχως ριζοσπαστικός όχι μόνο για την εποχή του, αλλά και για τη δική μας.
«Ο Spinoza εκδιπλώνει την ιδιαίτερη σύλληψή του για τον Θεό
ακριβώς για να αντιμετωπίσει αυτήν την στρατηγική ‘αποπραγματοποίηση’ της πραγματικότητας. Είναι, όμως, απαραίτητο να σημειωθεί εξαρχής ότι ο Spinoza αρνείται να αντιστρέψει απλώς
την ιεραρχική τάξη της πραγματικότητας, να διακηρύξει, όπως ορισμένα είδη υλισμού αρέσκονται να κάνουν, ότι εκεί όπου πριν αναγάγαμε την ύλη στο πνεύμα ή τη σκέψη, τώρα το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αναγάγουμε τη σκέψη στην ύλη. Ένα τέτοιο σχέδιο ερμηνείας, όσο υλιστικές και αν είναι οι αξιώσεις του, μοιράζεται με το ιδεαλιστικό ισοδύναμό του την έννοια ενός ψευδαισθητικού ή φαινομενικού μέρους της πραγματικότητας που δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο γνώσης καθ’ εαυτό και δι’ εαυτό παρά μόνο τη στιγμή που παύει να υπάρχει και καταρρέει (ή ‘ανάγεται’) σε κάτι πιο πραγματικό από το ίδιο.
Ο σπινοζικός Θεός είναι μια εννοιολογική συσκευή που αποτρέπει τον σχηματισμό οποιασδήποτε οντολογικής ιεραρχίας, είτε ιδεαλιστικής είτε υλιστικής».
γύρω από το έργο του LuisAlthusserκαι γύρω από το έργο του
Baruch Spinoza, ο οποίος υπήρξε σημαίνουσα αναφορά και συγκροτητικό στοιχείο του έργου του Al thusser και μαθητών του, όπως ο E. Balibarκαι ο P. Macherey, στην προσπάθειά τους να καταστήσουν το έργο του Marx «αναγνώσιμο». Με το παρόν κείμενό του ο Montag αναδεικνύει τη σημασία της αλτουσεριανής «παράκαμψης» προς τον Marxμέσω του Spinoza, επισημαίνοντας ότι στον πυρήνα της σπινοζικής σκέψης έγκειται ένας φιλοσοφικός υλισμός εξόχως ριζοσπαστικός όχι μόνο για την εποχή του, αλλά και για τη δική μας.
«Ο Spinoza εκδιπλώνει την ιδιαίτερη σύλληψή του για τον Θεό
ακριβώς για να αντιμετωπίσει αυτήν την στρατηγική ‘αποπραγματοποίηση’ της πραγματικότητας. Είναι, όμως, απαραίτητο να σημειωθεί εξαρχής ότι ο Spinoza αρνείται να αντιστρέψει απλώς
την ιεραρχική τάξη της πραγματικότητας, να διακηρύξει, όπως ορισμένα είδη υλισμού αρέσκονται να κάνουν, ότι εκεί όπου πριν αναγάγαμε την ύλη στο πνεύμα ή τη σκέψη, τώρα το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αναγάγουμε τη σκέψη στην ύλη. Ένα τέτοιο σχέδιο ερμηνείας, όσο υλιστικές και αν είναι οι αξιώσεις του, μοιράζεται με το ιδεαλιστικό ισοδύναμό του την έννοια ενός ψευδαισθητικού ή φαινομενικού μέρους της πραγματικότητας που δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο γνώσης καθ’ εαυτό και δι’ εαυτό παρά μόνο τη στιγμή που παύει να υπάρχει και καταρρέει (ή ‘ανάγεται’) σε κάτι πιο πραγματικό από το ίδιο.
Ο σπινοζικός Θεός είναι μια εννοιολογική συσκευή που αποτρέπει τον σχηματισμό οποιασδήποτε οντολογικής ιεραρχίας, είτε ιδεαλιστικής είτε υλιστικής».
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
