Αμαρτίες

Μια συλλογή νεανικών διηγημάτων που προσφέρει ένα πλήρες καλειδοσκόπιο του ιδιαίτερου κόσμου της Έλσα Μοράντε, ενός κόσμου που ξέρει να γίνεται γοητευτικός έτσι όπως κινείται πάντα μεταξύ πραγματικότητας και μύθου, μεταξύ ρεαλισμού και αλληγορίας, με λογοτεχνικούς χαρακτήρες που μένουν εσαεί καρφωμένοι στη μνήμη του αναγνώστη. Στις Aμαρτίες περιλαμβάνονται διηγήματα που έγραψε η Μοράντε για εφημερίδες και περιοδικά στα πρώτα χρόνια της συγγραφικής της καριέρας, διηγήματα που κυκλοφόρησαν όλα μαζί υπό μορφή συλλογής μετά το θάνατό της, συμπληρώνοντας και ολοκληρώνοντας την εικόνα που δημιούργησαν γι' αυτήν τα μεγάλα της μυθιστορήματα.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Η Ελσα Μοράντε γνώρισε πολύ αργά την παγκόσμια φήμη, για την ακρίβεια λίγα χρόνια πριν από τον θάνατό της. Ωστόσο και μόνο με το μυθιστόρημά της Η ιστορία καταλαμβάνει εξέχουσα θέση ανάμεσα στους ευρωπαίους πεζογράφους του 20ού αιώνα. Η για πολλά χρόνια σύζυγος του Αλμπέρτο Μοράβια - η οποία, κατά πολλούς υπήρξε σημαντικότερη συγγραφέας από τον σύντροφό της - άρχισε να γίνεται γνωστή στη χώρα μας την τελευταία δεκαετία. Και ενώ γνωρίσαμε τον ιταλικό νεορεαλισμό από πλήθος εξαίρετων ταινιών, κάποια από τα λογοτεχνικά έργα, όπως εκείνα της Μοράντε, που δημιουργήθηκαν παράλληλα με τις ταινίες, παρέμειναν άγνωστα για πολλά χρόνια.

Τα διηγήματα αυτού του τόμου εκδόθηκαν στην Ιταλία το 2002, δεκαεπτά χρόνια μετά τον θάνατο της Μοράντε. Κάποια περιλαμβάνονται σε δύο άλλα βιβλία της, Το κρυφό παιχνίδι και το Ανδαλουσιανό σάλι, ενώ τα υπόλοιπα δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς σε περιοδικά και εφημερίδες.

Λέγεται ότι οι σημαντικοί πεζογράφοι είναι και σπουδαίοι διηγηματογράφοι. Στην περίπτωση της Μοράντε αυτό ισχύει στο ακέραιο. Εδώ έχουμε το γνώριμο κλίμα της συγγραφέως: τον κόσμο της σκληρότητας αλλά και της τρυφερότητας, της κοινωνίας που συντρίβει τα άτομα αλλά και του μεγαλείου μιας απλής καρδιάς, μιας αδιόρατης χειρονομίας, της συγκίνησης που μας προκαλεί η ελπίδα, το δράμα και η ευαισθησία, όπου η καθημερινότητα γίνεται μέρος του παντοτινού, που είναι ο στόχος κάθε συγγραφέα ο οποίος σέβεται όχι μόνο την τέχνη του αλλά και τα θέματά της, δηλαδή την ίδια τη ζωή.



ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ

Το ΒΗΜΑ, 05/11/2006