Τα δαιμόνιά μου

«Κάθε άνθρωπος έχει τα "δαιμόνιά" του. Είναι πνευματικές οντότητες κατώτερες και ταυτοχρόνως ανώτερές μας, στις οποίες υπακούμε δίχως να το γνωρίζουμε. Πώς γεννιούνται; Γιατί είναι τόσο ισχυρές μέσα μας; Πώς ενεργούν πάνω μας και πώς ενεργούμε εμείς πάνω σ' αυτές; Μπορούν να αλλάξουν, να μετασχηματιστούν από τις εμπειρίες της ζωής;
Θέλησα να συναντήσω τα δαιμόνια που απασχόλησαν και εμψύχωσαν το πνεύμα μου, και που με διαφοροποίησαν χωρίς εγώ να το επιδιώξω. Θέλησα σε κάθε περίπτωση να ανατρέξω στην αρχή τους, να δω πώς σχηματίστηκαν, πώς με σχημάτισαν, πώς μετασχηματίστηκαν και πώς με μετασχημάτισαν. Στο τέλος αυτού του βιβλίου προσπαθώ να αναγνωρίσω σε ποια λάθη με οδήγησαν τα δαιμόνιά μου και σε ποιες αλήθειες παραμένω πιστός. Κατορθώνοντας τελικά να διαλέγομαι μαζί τους, έχω πλέον μ' αυτά μια συνειδητή σχέση». (Ε. Μορέν)

Εξομολόγηση και ταυτόχρονα πιστεύω, «Τα Δαιμόνιά μου» είναι βιβλίο αταξινόμητο. Βιβλίο συγγραφέα, ιστορικού, στοχαστή που επιχειρεί να μεταφέρει στον ίδιο του το συγγραφέα και στις εμπειρίες του στη διάρκεια αυτού του αιώνα, την πολύπλοκη σκέψη της οποίας υπήρξε εμπνευστής. Βρίσκουμε εδώ το βλέμμα του κοινωνιολόγου που ενδιαφέρεται για τα τρέχοντα γεγονότα, το βλέμμα του ανθρωπολόγου που δίνει μεγάλη σημασία στο μύθο και στο φανταστικό, και τέλος το βλέμμα του συγγραφέα του βιβλίου «La Methode», για τον οποίο η πολύπλοκη σκέψη είναι η πρόκληση την οποία πρέπει να αντιμετωπίσει το ανθρώπινο πνεύμα.


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Το κάλεσμα των δαιμονίων
1. Ένα πολιτισμικό παμφάγο
2. Το έργο των αντιθέσεων
3. Αυτο-ηθική
4. Από την υπό στη μετα-μαρρανική μου κατάσταση
5. Caminatne
6. Οι γενετικές αναδιοργανώσεις
7. Η πνευματική εμπειρία
8. Η πολιτική εμπειρία
9. Πανδαιμόνιο
Η σκληρότητα του κόσμου



[...] Στο βιβλίο αυτό βρίσκουμε το βλέμμα του κοινωνιολόγου που ενδιαφέρετια για τα τρέχοντα γεγονότα, το βλέμμα του ανθρωπολόγου που δίνει μεγάλη σημασία στο μύθο και στο φανταστικό [...]
«Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» Ζ.Π.Χ.