Τροπές του έρωτα

Ο Έρωτας, η ερωτική επιθυμία που είναι σύμφυτη με αυτόν, αποτελούν αιχμή των ενορμήσεων Ζωής, των δυνάμεων εκείνων που τείνουν προς την ένωση, τη σύνθεση και τη δημιουργία. Όταν Έρως και επιθυμία διαποτίζουν τα κύτταρα του ψυχικού συστήματος, τότε ο άνθρωπος διαθέτει έναν σοβαρό λόγο για να υπάρχει και για να δημιουργεί, όσο και ένα αντίβαρο στις δυνάμεις της φθοράς και του Θανάτου.
Στην εργασία αυτή ιχνηλατείται, με τα μάτια ενός ψυχαναλυτή, το φαινόμενο του Έρωτα, στις δύο άκρες του φάσματος: στην κορύφωση του, όπως εκφράζεται στο συγκλονιστικό έργο του ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκου, όπου η ερωτική επιθυμία αναδεικνύεται με μοναδικό τρόπο, φθάνοντας σε ένα μεσουράνημα· στην πτώση του, στη σύγχρονη εποχή, όπου οι τροπές του Έρωτα είναι τελείως διαφορετικές.
Σκιαγραφούνται στο δεύτερο μέρος της εργασίας μας οι συνθήκες που καθιστούν πολύ δύσκολη την εμφάνισή του. Οι συνταρακτικές αλλαγές που έχει επιφέρει η εξέλιξη της τεχνολογίας και η αλλαγή των ηθών, έχουν ευνοήσει τη γένεση ενός νέου αστερισμού, σε ψυχικό και κοινωνικό επίπεδο. Οι πλανήτες του σε μεγάλο βαθμό διαθέτουν ένα είδος ατμόσφαιρας μη αναπνεύσιμης από τον Έρωτα, διότι απουσιάζουν δύο απαραίτητα συστατικά για την επιβίωσή του: ο Άλλος και το σώμα. Αναδύεται πλέον ένας νέος τύπος ανθρώπου, στον οποίο το ένστικτο των δυνάμεων της Ζωής δείχνει να εκφυλίζεται. Σφραγισμένος από τον Ναρκισσισμό, τον αντί – Έρωτα κατ’ εξοχήν, κατοικεί στα άδεια παλάτια του εαυτού του, πλημμυρισμένα από εικόνες.