Η χρυσή ορδή

Το βιβλίο Η Χρυσή Ορδή, 1968-1977 που πρωτοκυκλοφόρησε το 1988 από τις εκδόσεις SugarCo στο Μιλάνο, είναι ένα εξαιρετικό «εργαλείο μνήμης». Ο Νάνι Μπαλεστρίνι με τον Πρίμο Μορόνι επιμελούνται και μοντάρουν το υλικό (δικό τους, αλλά και άλλων) ενός «μεγάλου επαναστατικού και δημιουργικού, πολιτικού και υπαρξιακού, ρεύματος» με νηφαλιότητα και ακρίβεια, ανοίγοντας, μέσα από μια συλλογή στοιχείων, ντοκουμέντων και παρεμβάσεων, διαδρομές προσβάσιμες στους πάντες, νεότερους και λιγότερο νέους. Αναφέρονται σε δέκα χρόνια ιταλικής «κινηματικής» ιστορίας, ανακεφαλαιώνοντας ιδέες, πράξεις, τάσεις, αυτής της μακράς «άνοιξης της ευφυίας». Απ' αυτό το ογκώδες έργο επιλέξαμε να δημοσιεύσουμε τμήματα που αφορούν την ιστορία της εργατικής αυτονομίας, διάχυτης και οργανωμένης, θέλοντας αφενός μεν να την επαναφέρουμε (έστω και αποσπασματικά) στη μνήμη του ανταγωνιστικού γίγνεσθαι, και από την άλλη γιατί οι ιδέες και οι πρακτικές της μας φαίνονται «παράξενα» επίκαιρες. Στα κείμενα από τη Χρυσή Ορδή προσθέσαμε ένα επίμετρο για τη ρωμαϊκή αυτονομία, όπως κι ένα ένθετο με, ελπίζουμε, χρήσιμες φωτογραφικές «πληροφορίες». Και όπως λέει το παλιό τραγουδάκι η «Μπαλάντα της Φίατ»: Μας ρωτάνε οι γραφειοκράτες και τ' αφεντικά τι θέλουμε: Τα θέλουμε όλα!

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου