Ο πολίτης στην αρχαία Ελλάδα ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

Η πόλη αποτέλεσε για μια μακρότατη χρονική περίοδο κατά την αρχαιότητα την κυρίαρχη μορφή οργάνωσης του ελληνικού χώρου. Μέσα σ' αυτήν κατακτήθηκε η πολιτική πράξη και ιδιότητα και σφυρηλατήθηκε η ανάπτυξη της θεωρητικής σκέψης. Η ιστορία της ξεκινά από τον 9ο αιώνα π. Χ. με την εμφάνιση των πρώτων ελληνικών πόλεων, και φτάνει μέχρι και τον 4ο αιώνα π.Χ., όταν με την επικράτηση των μεγάλων βασιλείων, ο εξασθενημένος ήδη οργανισμός της πόλης δέχεται το καίριο πλήγμα και σηματοδοτείται το πέρασμα σε μια άλλη μορφή πολιτικής οργάνωσης.
Στο μέσο αυτής της ιστορικής διαδρομής λάμπει το παράδειγμα της δημοκρατικής Αθήνας του 5ου αιώνα π.Χ. Είναι η εποχή του απογείου της ελληνικής πόλης. Ο Αθηναίος πολίτης συμμετέχει ενεργά στην πολιτική ζωή. Το «επάγγελμα» του πολίτη αποτελεί πια καθημερινή πραγματικότητα, που του παρέχει το δικαίωμα συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων δεσμευτικών για όλη την κοινότητα, το δικαίωμα υπεράσπισης των εδαφών της πόλης από κάθε εξωτερκή επιβουλή και τέλος το δικαίωμα συμμετοχής στις επίσημες εκδηλώσεις του θρησκευτικού βίου.