0
Your Καλαθι
Όλες τις Κυριακές με βροχή
Σκηνικό ποίημα για μια ηθοποιό
Έκπτωση
30%
30%
Περιγραφή
Αισθανόμουν το φόβο πάντα στο υπογάστριο, σαν μια μικρή σφαίρα από λειχήνες και κόλαση που ανεβοκατέβαινε αργά και βασανιστικά από το υπογάστριο στο λάρυγγα και πάλι και πάλι αφήνοντας πίσω του μια γλοιώδη γραμμή από σάλιο και γρύλισμα… Όταν παιδί με είχε πάρει η Νερίνα να επισκεφθώ στο νοσοκομείο τους ετοιμοθάνατους γονείς μου, μετά από κείνο το ατύχημα, είχα μπει κατά λάθος σε μια μεγάλη αίθουσα -έτσι μου είχε τότε φανεί- με τέσσερα κρεβάτια και πάνω τους τέσσερα σώματα… Μύριζε ούρα και κάτι που σάπιζε, μια μεγάλη μύγα στριφογύριζε ανενόχλητη, όμως το ένα σώμα απ' αυτά ήταν μισόγυμνο, κουλουριασμένο στην κόχη του κρεβατιού και με μιαν άσπρη φωνή επαναλάμβανε αμέτρητες φορές μία λέξη: Μάνα, μάνα… Ήταν τόσο καθηλωτικό, δεν ήταν πια το συγκεκριμένο σώμα που υπέφερε, ήταν μπροστά στα έκπληκτα μάτια μου ο πρώτος άνθρωπος που μόλις είχε συλλάβει τη λέξη, τον μαγικό ήχο, και κουλουριασμένος εκεί της απέδιδε το πλήρες νόημά της… (Παύση.)
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις