Μουσικοκινητικά δρώμενα ως μέσο θεραπευτικής αγωγής

Eισήγηση: Θανάσης Δρίτσας, Γιώργος Γαλάντης, Ντόρα Ψαλτοπούλου, Ζώζη Παπαδοπούλου, Νικόλαος Μπρας.



Την τελευταία δεκαετία αναπτύσσονται σημαντικά οι δημιουργικές θεραπευτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούν την τέχνη. Ιδιαίτερα η "μουσικοθεραπεία" εντάσσεται πολύ δυναμικά στον χώρο της ιατρικής με τις δύο ακόλουθες κυριότερες εφαρμογές της: τη μουσική ακρόαση που ενεργεί ως φάρμακο - λ.χ. στην καταπολέμηση του πόνου, την αντιμετώπιση του στρες, στις μονάδες εντατικής θεραπείας κ.ά. - και την ενεργό ή βιωματική μουσικοθεραπεία που θα μπορούσε να αποδοθεί επίσης και ως ενεργός μουσική-ψυχοθεραπεία. Επίσης η "δραμοατοθεραπεία", ιδιαίτερα με τη μορφή του "θεατρικού παιχνιδιού", μπορεί να βοηθήσει ως θεραπευτική μέθοδος στην ανάπτυξη της προσωπικότητας και της δημιουργικής έκφρασης. Τα άτομα που συμμετέχουν μπορούν να χρησιμοποιήσουν ολόκληρο το δυναμικό τους όχι μόνο με λέξεις αλλά και με κινήσεις. Το παιχνίδι και η τέχνη έχουν κοινές ιδιότητες: εκφράζουν συναισθήματα με κάθε μέσον που η φαντασία μπορεί να επινοήσει.