Οι υπέροχες ιστορίες του Γαλήνιου

Ο Γαλήνιος, ένα μεγάλο Πάντα, μετακομίζει στη γειτονιά τριών παιδιών και γίνεται φίλος τους. Τους αφηγείται υπέροχες ιστορίες.

Στην Αντιγόνη κάνει δώρο την ιστορία ενός ανθρώπου που αν και φτωχός, δεν διστάζει να κάνει δώρα ακόμα και σε έναν κλέφτη.

Στον Μιχαήλ μαθαίνει πως η τύχη δεν είναι ούτε μόνο καλή μήτε και μόνο κακή.

Και στον Κάρολο δείχνει πως κάποιες φορές μόνοι μας κάνουμε δύσκολη τη ζωή μας.

Τρεις βαθυστόχαστες ιστορίες, δοσμένες με λέξεις απλές και υπέροχα χρώματα.





ΚΡΙΤΙΚΗ



Ο Jon J. Muth είναι από τα πιο γνωστά ονόματα στον χώρο του παιδικού βιβλίου. Και τα πιο άξια, θα προσθέταμε. Εικονογράφος και συγγραφέας (από τις ΗΠΑ), έχει την ικανοποίηση να βλέπει τα έργα του όχι μόνο να κυκλοφορούν στις περισσότερες χώρες, αλλά και να αγαπιούνται από μικρούς και μεγάλους. Από αυτήν εδώ τη στήλη έχουμε, κατά το παρελθόν, παρουσιάσει με τα θερμότερα λόγια τα δύο προηγούμενα βιβλία του, «Οι τρεις ερωτήσεις» και «Η Πετρόσουπα», εκδ. «Αγκυρα». Και σε αυτά μεταφραστής ήταν ο Μάνος Κοντολέων. Στο παρόν, μάλιστα, υπάρχει ένα ενδιαφέρον σημείωμά του, σχετικό με το βαθύτερο νόημα των ιστοριών του Muth, που ναι μεν έχουν τη ρίζα τους στη λογοτεχνία του βουδισμού και του ταοϊσμού, πλην όμως είναι πανανθρώπινες και ιδιαίτερα επίκαιρες. Ούτως ή άλλως και η απλή ανάγνωση αυτών των παραμυθιών σε αφήνει καταγοητευμένο - πέρα από τις σκέψεις που γεννιούνται μέσα σου.

Ο Γαλήνιος, που γνωρίζει τόσο όμορφες και πάνσοφες ιστορίες, είναι ένα μεγαλόσωμο πάντα που μετακομίζει στη γειτονιά όπου κατοικούν και τρία παιδιά, αδέλφια. Ο Γαλήνιος παρουσιάζεται ξάφνου στην αυλή του σπιτιού τους βαστώντας μια ομπρέλα. Μιλά ευγενικά, αν και με έντονη... την προφορά των πάντα! «Συγγνώμη που ήρθα απρόσκλητος» απευθύνεται στ' αδελφάκια. Ο αέρας είχε σηκώσει την ομπρέλα του και την είχε ρίξει στη γειτονική αυλή. Και με τις εξηγήσεις του ξεκίνησε η γνωριμία τους. Τα παιδιά, Μιχαήλ, Αντιγόνη και Κάρολος τα ονόματά τους, επισκέπτονται το σπίτι του Γαλήνιου, το μεγάλο πάντα τούς καλοδέχεται και οι όμορφες και παράξενες ιστορίες αρχίζουν. Μία για κάθε παιδί.

«Ο θείος και το φεγγάρι» υπογραμμίζει την αξία της δωρεάς αλλά και της κατανόησης, ενώ αναγνωρίζει την πολυτιμότητα της λιτότητας, της ολιγάρκειας.

Στην «Καλή τύχη του αγρότη» όλα είναι απρόβλεπτα, αν και όχι αφημένα στην τύχη. Στην αναμονή, ίσως. Στο απροσδόκητο, ναι. Αλλωστε η ζωή είναι όλο εκπλήξεις, φτάνει να μη σε βρίσκουν απροετοίμαστο.

«Ενα βαρύ φορτίο» τιτλοφορείται η τρίτη ιστορία του Γαλήνιου και κάνει λόγο για μια γυναίκα κακότροπη και σκληρή που, μολονότι, λόγω της απαίσιας συμπεριφοράς της, δεν της αξίζει καμία βοήθεια, εντούτοις ο περαστικός ταξιδιώτης τη βοήθησε αυθόρμητα και με την καρδιά του. Και ας έλαβε ως ανταμοιβή από την ανάγωγη σπρωξιές και προσβολές. Το καλό, η υπέροχη, η άφταστη πράξη της καλοσύνης είχε συντελεσθεί. «Κάνε το καλό...», που λέει ο λαός μας.

Και τα τρία παιδιά έζησαν ωραίες, θερμές στιγμές, που τις όριζαν η ευγένεια και ο αλτρουισμός, με τον καινούριο φίλο τους, το σοφό και αγαθό πάντα.

Οι θαυμάσιες εικόνες του Jon Muth έχουν γίνει με νερομπογιές και μελάνη.

Για την προσχολική ή πρώτη σχολική ηλικία.



ΕΛΕΝΗ ΣΑΡΑΝΤΙΤΗ

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 21/09/2007