Ντοστογιέφσκι

Η μελέτη έλαβε υπ' όψιν το σύνολο του ντοστογιεφσκικού έργου και την σύγχρονη βιβλιογραφία.
Το περιεχόμενο των έργων του Ρώσσου μυθιστοριογράφου μπορεί να καταστή αντικείμενο φιλοσοφικής και όχι μόνον λογοτεχνικής (φιλολογικής-ιστορικής) αναλύσεως. Ο Ντοστογιέφσκι παραμένει, λογοτέχνης σκεπτόμενος φιλοσοφικά.
Εξ αφορμής της κυριαρχίας του ορθολογισμού και των διαφόρων πτυχών του, ο Ντοστογιέφσκι θέτει δια των ηρώων του το κρίσιμο ερώτημα περί της υπάρξεως του Θεού: "Εάν δεν υπάρχει Θεός, τα πάντα επιτρέπονται".
Ο άνθρωπος για τον Ντοστογιέφσκι, είναι ένα ον που καταπιέζει και καταπιέζεται, που φέρεται αινιγματικά και όχι πάντοτε λογικά. Θεμελιώδης είναι η ιδέα της ελευθερίας, η οποία συσχετίζεται τόσο με το ζήτημα της υπάρξεως του Θεού, όσο και με το πρόβλημα του κακού. Κατ' ουσίαν, ο Ρώσσος συγγραφέας ακολουθεί επί του προκειμένου την βυζαντινή φιλοσοφική παράδοση.
Τέλος, επειδή το Κράτος αντιμετωπίζει διαφορετικά τα ανθρωπολογικά ζητήματα από την Εκκλησία, στο τελευταίο κεφάλαιο συζητήθηκαν ορισμένες προϋποθέσεις της προσεγγίσεώς τους. Η προτεινόμενη εκ μέρους του Ντοστογιέφσκι "μεταμόρφωση του Κράτους σε Εκκλησία" που θα οδηγήσει στην πραγματοποίηση του ντοστογιεφσκικού "ρωσσικού σοσιαλισμού" παραμένει ουτοπική.