Πήτερ Παν

Υπάρχουν παιδιά που δεν μεγαλώνουν ποτέ και παιδιά που πετάνε; Ο
Τζέημς Μπάρυ απάντησε καταφατικά το 1904, όταν έπλασε τη
λογοτεχνική μορφή του Πήτερ Παν. Ενός ανέμελου παιδιού που ζει στη
Χώρα του Ποτέ-Ποτέ, μαζί με Ινδιάνους, αερικά, γοργόνες και πειρατές.
Σύντροφοί του μια ομάδα παιδιών που έχουν χάσει τους γονείς τους και η
φωτεινή Τίνκερ Μπελ, και ορκισμένος αντίπαλός του, ο αιμοβόρος
Κάπταιν Χουκ, αρχηγός των πειρατών. Σε αυτόν τον μαγικό κόσμο
μεταφέρει ο Πήτερ Παν τη Γουέντυ και τ' αδέλφια της, με τη βοήθεια της
νεραϊδόσκονης, που τους έδωσε τη δυνατότητα να πετάξουν. Εκεί θα
μπλεχτούν σε πολλές περιπέτειες, από τις οποίες ξεφεύγουν χάρη στις
μοναδικές ικανότητες του Πήτερ στο σπαθί και στη μιμική. Οι περιπέτειες
τελειώνουν όταν τα παιδιά του ζεύγους Ντάρλινγκ θα επιστρέφουν στο
σπίτι τους. Πάντα, όμως, θα τα συντροφεύει η γλυκιά ανάμνηση και η
επιθυμία για νέες επισκέψεις, των ίδιων και των απογόνων τους, στο
απομονωμένο νησί του Ποτέ-Ποτέ.



Ο Τζέημς Μάθιου Μπάρυ (1860-1937) γεννήθηκε στη Σκωτία και
ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και τη δημοσιογραφία ήδη από τα χρόνια
που ήταν φοιτητής στο Εδιμβούργο. Λαμπρά στοιχεία του ταλέντου του
έδωσε και στο θέατρο, όπου δημιούργησε έναν υπέροχο κόσμο φαντασίας
και μαγείας, γεμάτον λεπτό χιούμορ και μελαγχολική νοσταλγία. Στο
θέατρο, πριν γίνει μυθιστόρημα, εμφανίστηκε για πρώτη φορά και ο
«Πήτερ Παν», που αγαπήθηκε αμέσως και παιζόταν συνέχεια κάθε
Χριστούγεννα έως το 1940, οπότε ο πόλεμος χτύπησε την πόρτα της
Βρετανίας.