Τα παπούτσια του βαρύτονου

O Κύριος Χαρίτονος ήταν Βαρύτονος, όχι μάγειρας, ράφτης, μπάτλερ, επιπλοποιός αλλά ένας καλοστεκούμενος, ευγενικός και πάντοτε καλοντυμένος Βαρύτονος. «Χαρίτονος Φουξ, χαίρομαι ιδιαιτέρως!» έλεγε με μια υπόνοια στόμφου όταν συστηνόταν, κάνοντας βέβαια και την σχετική υπόκλιση. «Λυρικός Βαρύτονος!» συνέχιζε, «Όχι μελωδικός, λυρικός!» συμπλήρωνε τονίζοντας την διαφορά και αν κάποιοι τον ρωτούσαν: «Αλήθεια, ποια η διαφορά κύριε Χαρίτονε;» αυτός τους απαντούσε: «Είναι απλώς θέμα ρεπερτορίου!». Για τον Κύριο Χαρίτονο βέβαια, ήταν απλώς θέμα ακρίβειας. Η μανία του με την τελειομανία του, απλώς θα εξεταστεί παρακάτω…

**********
Το πέμπτο βιβλίο του Δημήτρη Μπασλάμ είναι ένα διήγημα για παιδιά, ένα διήγημα από έναν καλλιτέχνη για έναν καλλιτέχνη. Στις σελίδες του θα ανακαλύψετε τον Κύριο Χαρίτονο Φούξ έναν λυρικό βαρύτονο σχολαστικό και τελειομανή ο οποίος στην καμπή της καριέρας του, την στιγμή δηλαδή που αναλαμβάνει τον ρόλο που πάντα ονειρευόταν, χάνει την χαρά της δημιουργίας εξαιτίας των ψυχαναγκασμών του. Πρόκειται θα έλεγε κανείς για ένα αυτοβιογραφικό διήγημα γεμάτο χιούμορ και αυτοσαρκασμό, καθώς ο Μπασλάμ έχοντας συμμετάσχει σε όλα τα πεδία της μουσικής βιομηχανίας αντιλαμβάνεται σε βάθος την αγωνία της «έκθεσης».

Το βιβλίο συνοδεύεται από cd με την αφήγηση του κειμένου από τους Αντώνη Καφετζόπουλο, Δημήτρη Μπασλάμ, Θανάση Δόβρη και Γιώργο Νικόπουλο. Τα σκίτσα είναι του Γιώργου Κόφτη.