Επιτελεστική πολιτική και κριτική της κρατικής βίας

Είναι τιμή μου που βρίσκομαι σήμερα εδώ για να μιλήσω για τη σχέση ανάμεσα στην επισφάλεια και την κρατική εξουσία. Όπως θα δείτε, δεν θα παρουσιάσω μια θεωρία της κρατικής εξουσίας, αλλά σκοπεύω να εστιάσω σε ορισμένες διαστάσεις της που πιστεύω ότι θα βρείτε ενδιαφέρουσες. Αν και συνήθως θεωρούμε την εξέταση των μέσων ενημέρωσης ως κάτι διακριτό από το ζήτημα της κρατικής βίας, υποστηρίζω ότι οι πρόσφατες προσπάθειες κρατών όπως το δικό μου να ελέγξουν τις οπτικές και αφηγηματικές διαστάσεις του πολέμου, δεν έχουν καταλήξει απλώς σε μια προσπάθεια από τη μεριά του κράτους να ελέγξει και να κατασκευάσει τρόπους δημόσιας κατανόησης που εξαρτώνται από το οπτικό και ακουστικό πεδίο -τι μπορούμε να δούμε, τι μπορούμε να ακούσουμε, αλλά και τι μπορούμε να διαβάσουμε. Από τη μία, όταν το κράτος εκδίδει οδηγίες σχετικά με το τρόπο που πρέπει να καλύπτεται δημοσιογραφικά ο πόλεμος, ή ακόμα και για το αν θα πρέπει να γίνεται η κάλυψη αυτή, φαίνεται ότι απλώς προσπαθεί να ρυθμίσει την κατανόηση της βίας, ή την εμφάνιση της βίας στο πλαίσιο της δημόσιας σφαίρας, η οποία πλέον περιλαμβάνει σαφώς το ίντερνετ και μορφές ψηφιακών μέσων ενημέρωσης. Μπορούμε όμως να αναρωτηθούμε: μήπως αυτή η ρύθμιση της βίας είναι και η ίδια με κάποιο τρόπο βίαιη; [...]