Αναζητώντας τον Τζακ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ



Πόσο μακριά μπορεί να πάει κάποιον Καθολικό, ένα φιλί που ανταλλάσσεται εκτός πλαισίου γάμου; Μέχρι τις πύλες της κολάσεως, ίσως, αλλά όχι για θρησκευτικούς λόγους. Ο συγκεκριμένος Καθολικός, ο νεαρός δημοσιογράφος Νταν Στάρκι, είναι πολίτης της Βόρειας Ιρλανδίας και η κοπέλα με την οποία προτίθεται να απατήσει τη σύζυγό του, κόρη οικογένειας που έχει βαρύ όνομα. Τόσο βαρύ όσο και δεκαπέντε κανόνια, δέκα οπλοπολυβόλα και πέντε αυτόματα μαζί -και μη νομίσετε ότι τα όπλα δεν παίζουν ρόλο σ' αυτή την ιστορία. Ο πατέρας της είναι υψηλόβαθμο στέλεχος κόμματος και έχει -όπως όλα τα υψηλόβαθμα στελέχη που σέβονται τον εαυτό τους- σχέσεις με τον IRA και τις άλλες παραστρατιωτικές οργανώσεις. Όμως, αυτά δεν τα ρωτάς όταν το μόνο που θέλεις να πάρεις είναι ένα φιλί.



Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Στάρκι ζει με τη σύζυγό του Πατρίτσια μια ενδιαφέρουσα ζωή, την ηρεμία της οποίας διακόπτουν σποραδικές εξωσυζυγικές σχέσεις. Σε κάποιο πάρτι δίνει ένα φιλί σε μια πανέμορφη νέα κοπέλα, τη Μάργκαρετ, πράγμα που η Πατρίτσια θεωρεί «αιτία πολέμου». Εκείνη φεύγει για τους γονείς της, εκείνος πηγαίνει στης Μάργκαρετ (συνέβη που συνέβη η παρεξήγηση, να μην αφήσει το πράγμα ανεκμετάλλευτο) και, αφού διαδραματίζονται διάφορα, πηγαίνει για πίτσα. Ε, λοιπόν, δεν θα το πιστέψετε. Ώσπου να επιστρέψει, η Μάγκαρετ έχει δολοφονηθεί. 'Αντε μετά να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Και να είχε κάποιες πιθανότητες, δεν θα μπορούσε, με τις παραστρατιωτικές οργανώσεις να προσπαθούν να τον κεντήσουν με σφαίρες...



Τι ζητούν από εκείνον; Κάτι που η Μάργκαρετ του είχε δώσει, μα ο ίδιος το είχε πουλήσει. Μια κασέτα με δραματική ομολογία του μελλοντικού πρωθυπουργού της χώρας, την οποία είχε ηχογραφήσει το δεξί του χέρι, ο πατέρας της Μάργκαρετ. Στο ενδιάμεσο, η Πατρίτσια απάγεται, ένας φίλος του που τον έχει διευκολύνει αφάνταστα δολοφονείται και ο Νταν Στάρκι ακούει τα δόντια του να παίζουν ταμπούρλο. Φοβάται; Αστεία πράγματα! Το χιούμορ τί το έχουμε; Για να κρύβουμε αριστοτεχνικά τους φόβους μας.