Κείμενα για τη φωτογραφία και τον κινηματογράφο

Η φωτογραφία και ο κινηματογράφος, πέρα από τις πρακτικές τους συνέπειες, θα ανοίξουν ένα νέο πεδίο αντιληπτικότητας για την ανθρώπινη συνείδηση. Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει τα σχετικά, διάσπαρτα σε διάφορα έργα, κείμενα του Μπένγιαμιν, καθώς και ανέκδοτα κείμενά του. Οι ιδιοσυγκρασιακές ερμηνείες δεν εμποδίζονται από την οπτική του διαλεκτικού υλισμού που υιοθετεί ο συγγραφέας. Κάτι που τονίζει ο Τέοντορ Αντόρνο, συνοδοιπόρος του γερμανοεβραίου φιλοσόφου, ως εξής: "Η αντίληψη του Μπένγιαμιν για την τεχνική δεν είναι κριτική, αλλά ουτοπική. Αυτό που επικρίνει είναι η προδοσία που έγινε κατά την υλοποίηση της ιδέας της τεχνικής. Ως εκ τούτου η προσοχή του Μπένγιαμιν δεν στρέφεται στις δυνατότητες της τεχνικής-αυτές που υπάρχουν σήμερα συνιστούν απλώς μια κάμψη της-αλλά στον χρόνο, στην εποχή που η τεχνική εκπροσωπούσε ακόμη μια δυνατότητα, στην εποχή που το αυθεντικό της ιδεώδες [...] πρόβαλλε ακόμη στον ορίζοντα του μέλλοντος".

"[...] η συζήτηση περιστράφηκε κυρίως γύρω από το ζήτημα της αισθητικής της φωτογραφίας ως τέχνης, ενώ, για παράδειγμα, το πολύ λιγότερο αμφισβητήσιμο κοινωνικό δεδομένο της τέχνης ως φωτογραφίας συγκέντρωσε μόνο ελάχιστο ενδιαφέρον. Κι όμως, η επίδραση των φωτογραφικών αντιγράφων των έργων τέχνης είναι πολύ σπουδαιότερη για τη λειτουργία της τέχνης από το αν η σύνθεση μιας φωτογραφίας είναι λιγότερο ή περισσότερο καλλιτεχνική [...]"