Κοινωνική ασφάλιση

Η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα προϋποθέτει την κατάργηση κάθε τεχνητού εμποδίου κατά την είσοδο στην αγορά εργασίας ενός άλλου κράτους μέλους. Επομένως, ο διακινούμενος εργαζόμενος πρέπει να μπορεί να δέχεται μια θέση εργασίας σε ένα άλλο κράτος μέλος ή να μεταβαίνει σε αυτό προς αναζήτηση εργασίας, χωρίς για το λόγο αυτό να υπόκειται σε δυσμενείς διακρίσεις ως προς το θέμα της κοινωνικής ασφάλισης. Χωρίς την κοινοτική νομοθεσία, η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων θα απειλούνταν από την απώλεια της κοινωνικής προστασίας, την οποία θα υφίστατο ο διακινούμενος εργαζόμενος (και η οικογένειά του) σε σχέση με τον εργαζόμενο που παραμένει καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στο ίδιο κράτος μέλος. Για παράδειγμα, θα θιγόταν από τα συστήματα που επιβάλλουν έναν όρο άσκησης ή προϋπηρεσίας μέσα στη χώρα. Οι κοινοτικοί κανόνες, όμως, σχετικά με τον συντονισμό των καθεστώτων κοινωνικής ασφάλισης των κρατών μελών περιέχονται στον κανονισμό αριθ. 1408/71 και στον κανονισμό εφαρμογής του αριθ. 574/72. Οι κοινοτικές διατάξεις δεν αποσκοπούν στην εναρμόνιση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης των κρατών μελών αλλά απλώς στο συντονισμό τους. Δεδομένων των μεγάλων διαφορών μεταξύ κοινωνικών παραδόσεων και των αποκλίσεων ανάμεσα στα επίπεδα ζωής στην Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν προτίθεται να δημιουργήσει παρόμοιο σύστημα. Επιχειρεί απλώς να προσεγγίσει τις εθνικές νομοθεσίες.