Ιεροσυλία

Η Θεοδώρα είναι μια νεαρή γυναίκα που έφυγε από την Ελλάδα για να βρει αλλού τις ευκαιρίες που δεν της έδωσε η χώρα της. Όταν επιστρέφει στην πατρίδα της, κανείς δεν φαντάζεται ποιος είναι ο πραγματικός της στόχος. Έχει αποφασίσει να εισχωρήσει κρυφά, μεταμφιεσμένη σε άντρα, στον πιο ιερό χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, σε έναν χώρο άβατο για τις γυναίκες, στο Άγιο Όρος. Όμως τι είναι αυτό που σπρώχνει την ηρωίδα να αφήσει συγγενείς και φίλους, να κόψει τα μαλλιά της και να αρχίσει να παριστάνει τον Θεόδωρο, έναν προσκυνητή που ταξιδεύει στα μοναστήρια της χερσονήσου του Άθω; Η Θεοδώρα δεν αργεί να διαπιστώσει ότι εκεί τα πράγματα δεν είναι ακριβώς όπως τα περίμενε. Οι αμαρτίες, οι δολοπλοκίες και οι απάτες είναι παρούσες ακόμα και πίσω από τα τείχη των μοναστηριών, κάτι που η ίδια θα ανακαλύψει με οδυνηρό τρόπο. Τεχνολογία και πνευματικότητα, αγνότητα και διαφθορά, φεμινισμός και θρησκευτικός φανατισμός. Η Ιεροσυλία είναι ένα παράξενο και γοητευτικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται σε μια μυστηριώδη επικράτεια, όπου οι περιπέτειες μιας γυναίκας που αναζητά τον εαυτό της διασταυρώνονται με τελετουργίες αιώνων αλλά και με σκοτεινούς, επικίνδυνους πολιτικούς ελιγμούς.

«Η Ιεροσυλία είναι ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, ακριβώς επειδή δεν ακολουθεί την πεπατημένη, δηλαδή την κλασική συνταγή της διαρκούς πρόκλησης σασπένς, αλλά κάνει τον θεατή συμμέτοχο σε μια σύγκρουση, ανάμεσα στο είναι και στο φαίνεσθαι, η οποία διατρέχει ολόκληρο το μυθιστόρημα. Το άλλο εξαιρετικά ενδιαφέρον στοιχείο είναι η περιγραφή του Αγίου Όρους. Και αυτή ήταν η δεύτερη μεγάλη μου έκπληξη με το μυθιστόρημα της Αλέσια Μπιαζάτο. Όταν διάβαζα τα σχετικά κεφάλαια, είχα συχνά την εντύπωση ότι δεν ήταν η Θεοδώρα, αλλά η ίδια η Αλέσια Μπιαζάτο, που είχε επισκεφθεί μεταμφιεσμένη το Άγιον Όρος, για να το καταγράψει με μια τόσο λεπτομερή περιγραφή».

Από τον πρόλογο του Πέτρου Μάρκαρη