Το κάλεσμα της ερήμου

Το βιβλίο αυτό έχει γραφεί σαν μυθιστόρημα. Η αναφορά του στο παρελθόν και στην επίμονη παρουσία του παρελθόντος στο εκρηκτικό παρόν, απευθύνεται στον αναγνώστη που έχει την επιθυμία να διαβάσει, να σκεφτεί και ν’ αποφασίσει. Στον ποταμό Ιερεμίακα, με το αραβικό όνομα Γιαρμούκ, έγινε το 636 μ.Χ. μια ιστορική μάχη που άλλαξε την πορεία της Ιστορίας και την αλλάζει έως και αυτήν τη στιγμή. Η σημερινή Δύση, ειδωλολατρική, Αναγεννησιακή, αλλά και μετα-μοντέρνα, δοκιμάζεται στα έσχατα όριά της στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή για την επιβίωσή της. Έχοντας ανασυστήσει το αρχαίο κράτος του Ισραήλ και την Ελλάδα, κομμάτι μιας πανάρχαιας και δισυπόστατης παράδοσης Φυσιοκρατίας και Χριστιανισμού, η Δύση περιμένει περιδεής και αναποφάσιστη το μοιραίο. Διακυβεύοντας μέσα στον επιθανάτιο ρόγχο του Διαφωτισμού και της Επανάστασης την ίδια της την ιστορική παρουσία, βρίσκεται ανέτοιμη να κατανοήσει τα κύματα της ιστορικής έκρηξης των μαζών άλλων παραδειγμάτων τα οποία, επαναστατώντας κατά της ίδιας της μήτρας της έννοιας της Ιστορίας, θα επιχειρήσουν τη μητροκτονία. Έτσι, θα προσπαθήσουν να επαναφέρουν την αρχέγονη αταξία των πραγμάτων στην εν αρμονία και μέτρω τάξη της πορείας του ήλιου, απονέμοντας δικαιοσύνη σ’ όσους μέσα στην απορία τους θεμελίωσαν μια νέα Βαβέλ. Η αρχαία σοφία των προγόνων μεγάλων και περίλαμπρων λαών θα χαθεί μέσα στον μεγάλο κρότο της επιστήμης, η οποία άνευ αρετής έγινε και είναι μόνο πανουργία.

Ένα βιβλίο με πολυεπίπεδες τομές στον χρόνο, σε μιαεκρηκτική συγκυρία για το μέλλον της περιοχής και της πατρίδας μας. Ο συγγραφέας στοχάζεται σε βάθος ζητήματα που αφορούν στην ύπαρξη του ανθρωπίνου όντος, ενώ συγχρόνως αναλύει γεγονότα που καθορίζουν τις διεθνείς εξελίξεις. Αξίζει να διαβαστεί από όλους με την απαιτούμενη προσοχή.

Κώστας Μελάς, οικονομολόγος, καθηγητής πανεπιστημίου

Διαβάστε ένα απόσπασμα του βιβλίου:

– Για μας, τα μέσα είναι αδιάφορα. Αλλά, αν οι αντίπαλοι χρησιμοποιήσουν τα μέσα εξόντωσης που διαθέτουν, δεν θα υπάρχει πετρέλαιο για κανέναν. Ούτε για μας, ούτε γι’ αυτούς. Τα λάθη έγιναν. Πρέπει ν’ αρχίσουμε από την αρχή, αλλά με βάση το πετρέλαιο. Τίποτε άλλο… τόνισε την τελευταία του φράση.

Ο Δημήτρης κοίταξε τον συνομιλητή του και χαμογέλασε ειρωνικά. Απέναντί του έβλεπε όλο το μεγαλείο της δύναμης που είχε χάσει το παιγνίδι και έτρεφε την ελπίδα ότι ο αντίπαλος θ’ άρχιζε να φοβάται τον θυμό του πληγωμένου θηρίου.

– Κύριε Χιουζ, είναι μάλλον αργά. Θα έπρεπε καλύτερα να συζητάτε με το κράτος του Ισραήλ. Το αν θα υπάρξουν πετρέλαια, βρίσκεται στα χέρια του και όχι στα δικά μου ή του Προέδρου. Η εγκαθίδρυση ενός χαλιφάτου στη Μέκκα είναι απαράδεκτη για τους Εβραίους. Δεν πρόκειται ποτέ να το επιτρέψουν. Το μόνο που μένει είναι να εξοντώσετε τους Άραβες και να καταλάβετε εσαεί τα πετρέλαια. Αλλά αυτό πρέπει να το δεχτεί η πολιτική ηγεσία και όχι εγώ ή εσείς.

– Ούτε το κράτος του Ισραήλ θα επιβιώσει. Είναι βέβαιη η αμοιβαία καταστροφή όλων. Ξέρετε, το 2003 το Ισραήλ θεωρούσε σκόπιμη πολιτικά τη σύγκρουση με το Ιράν. Εμείς προκρίναμε το Ιράκ λόγω των μεγάλων αποθεμάτων πετρελαίου, αλλά με επιφυλάξεις ως προς τα μέσα. Στην πραγματικότητα, η απόφαση δεν ήταν δική μας. Είχε πολιτικό περιεχόμενο και εμείς ακολουθήσαμε. Θεωρούσαμε πιο σωστή κίνηση τον έλεγχο των πετρελαίων από τοπικούς ηγέτες. Ο Σαντάμ μας είχε απογοητεύσει για λόγους καθαρά πολιτικούς. Ήθελε να παίξει ηγεμονικό ρόλο στον αραβικό κόσμο και πήρε μια θέση αντι-αμερικανική που είχε εξοργίσει την Ουάσιγκτον. Γεωπολιτικά, το Ισραήλ είχε δίκιο. Τώρα, όμως, μετά την αποτυχία να ελέγξουμε τα πετρέλαια του Ιράκ, δεν μπορούμε να χάσουμε τα πετρέλαια της Χερσονήσου. Το Ισραήλ θα πρέπει να βάλει νερό στο κρασί του για να επιβιώσει μαζί μας, αλλιώς…

– Η Μεσόγειος και η Μέση Ανατολή θα γίνουν μια νεκρή θάλασσα, ο βιβλικός Αρμαγεδδών. Ό,τι χτίστηκε πάνω στη μοναδικότητα της σχέσης Θεού και μιας φυλής, θα φέρει τελικά την πραγμάτωση της προφητείας. Πέραν της όποιας προφητείας της εποχής του σιδήρου, η Ιστορία θα γραφεί ως συνέχεια της Ζεντ Αβέστα και των οδυρμών του Ιερεμία. Θλιβερό.

– Αυτά μπορείτε να τα συζητήσετε με τους συναδέλφους σας, ιστορικούς, φιλοσόφους, διανοούμενους. Εγώ χρειάζομαι το πετρέλαιο. Και εσείς θα δώσετε γη και ύδωρ για να το πετύχετε. Ως δικός μας απεσταλμένος θα δώσετε τα πάντα για να επανέλθει η προτέρα κατάσταση. Είστε ανεπισήμως ο δικός μας απεσταλμένος για ένα συμβιβασμό με τους επαναστάτες.

– Μα αυτό είναι θέμα Προέδρου. Εσείς δεν μπορείτε να εγγυηθείτε για τίποτε. Το όπλα ανήκουν στην πολιτική ηγεσία.

– Ας μιλήσουμε ανοιχτά και στον ενικό. Δημήτρη, πίστεψέ με, μπορούμε να εγγυηθούμε για πολύ περισσότερα από όσα νομίζεις. Ακολούθησε τη σκέψη μου και υποσχέσου τους τα πάντα, για να τελειώσει αυτή η καταιγίδα. Το μόνο απροσδιόριστο είναι οι σχέσεις σιιτών και σουνιτών. Το πώς θα διασφαλίσουμε ειρήνη μεταξύ τους είναι κεφαλαιώδες για την επιτυχία μας. Αν θελήσουν να λύσουν τις διαφορές τους με πόλεμο, θα είναι καταστροφή για μας. Πρέπει να βρεθεί μια λύση μεταξύ τους και είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε.

– Αυτό δεν μπορώ να το φανταστώ. Θα πρέπει να είναι κάτι σαν μια συνθήκη μεταξύ προτεσταντών και καθολικών. Αλλά αυτό θα γίνει μετά από έναν πόλεμο μεταξύ τους. Και αυτός ο πόλεμος δεν έχει ακόμη αρχίσει.

– Προς το παρόν, ας επικεντρωθούμε στο παρόν. Σου ζητάμε να τους δώσεις τα πάντα και να πετύχεις μια συμφωνία.

– Ώστε εσείς θα υπαγορεύσετε τους όρους και όχι η πολιτική μιας μεγάλης δύναμης; Κάτι κρύβεται πίσω από όλα αυτά. Δεν μου αρέσουν τα μυστήρια. Υποπτεύομαι ότι το πρόβλημά σας είναι μεγαλύτερο από όσο το παρουσιάζετε.

– Ίσως, αλλά το σημαντικό για σένα και για μας είναι να λήξει η κρίση. Το ίδιο και για τον φίλο σου τον Πρόεδρο.

– Κοινοί στόχοι, κοινές ενέργειες. Αλλά εσείς είσαστε έτοιμοι να δώσετε περισσότερα από ό,τι ο Πρόεδρος. Πάει καλά. Αυτό ευνοεί τα σχέδιά μου. Μπορείτε ακόμη να ποδηγετήσετε το Ισραήλ; Δεν το πολυπιστεύω, αλλά ας το δεχτούμε για την οικονομία της συζήτησης. Τι θα προσφέρετε στους επαναστάτες για δείγμα των προθέσεών σας και των δυνατοτήτων σας;

– Την προπληρωμή των φορτίων που θα βρίσκονται υπό παράδοση. Θα συνεχίσουμε τις συναλλαγές μας όπως πριν. Θα μεταβιβάσουμε τα χρήματα σε όποιους λογαριασμούς μάς δώσουν, παραβιάζοντας οποιοδήποτε εμπάργκο. Μπορείς, ακόμη, να τους δώσεις μια προκαταβολή δέκα δισεκατομμυρίων, ως ένδειξη καλής θέλησης. Και ακόμη μπορείς να τους δώσεις την αναγνώρισή τους από Ιαπωνία, Κίνα, Ινδία, Νιγηρία, Ινδονησία, ακόμα και από Βενεζουέλα και Βραζιλία.

– Με εντυπωσιάζεις. Το Καρτέλ θα σπάσει το εμπάργκο των Η.Π.Α.; Έχετε τέτοιες δυνατότητες; Συνομιλείτε με κράτη και μπορείτε να τα επηρεάσετε πολιτικά; Θα σου απαντήσω μετά τη συνάντησή μου με τον Πρόεδρο. Και το καίριο ερώτημα. Ξέρει ο Πρόεδρος γι’ αυτή μας τη συνάντηση; Τι θα πω στον Πρόεδρο; Εγώ δεν μπορώ να κρατήσω μυστική τη συνομιλία μας. Πιστεύω ότι οι προθέσεις σας, που είναι καλοδεχούμενες, πρέπει να πιέσουν τον Πρόεδρο προς τη σωστή κατεύθυνση. Σ’ αυτό μπορώ να συνηγορήσω στον Γουόκερ. Αν και, χωρίς ενδοιασμούς, σου λέω ότι δεν σε εμπιστεύομαι. Υπάρχει κάτι που δεν μου αρέσει στα λεγόμενά σου.

– Μπορείς να του πεις ό,τι θέλεις. Δεν αλλάζει τίποτε από τις αποφάσεις μας. Αν δεν του αρέσουν οι αποφάσεις μας, ας βρει τρόπο να μας ικανοποιήσει με διαφορετικές πολιτικές. Η χώρα και η οικονομία χρειάζονται ενέργεια. Χωρίς αυτήν, το σύστημα θα καταρρεύσει.

– Η οικονομία, λοιπόν, επιβάλλεται στην πολιτική, όπως έγινε με την κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αδήριτη ανάγκη η οικονομία… ανατρέπει την πολιτική… κάποτε ταυτίζεται μαζί της. Δεν δώσαμε ακόμα λύσεις ούτε στην τελευταία οικονομική κατάρρευση. Η πολιτική δεν μπορεί να επιβληθεί στην οικονομία. Μπορεί μόνο να εφαρμόσει λύσεις τις οποίες επιτρέπει η οικονομία.

– Ακριβώς. Η πολιτική δεν μπορεί να επιβληθεί στην τεχνολογία και την οικονομική της διάρθρωση. Αυτά τα δύο έχουν αυτονομηθεί από την πολιτική. Ενέργεια, τεχνολογία και καπιταλιστική οικονομία είναι ένα ενιαίο σύστημα που δεν μπορεί ν’ αντικατασταθεί από κάποιο άλλο σήμερα. Εμείς εκπροσωπούμε ένα μεγάλο μέρος αυτού του συστήματος. Παρ’ όλα τα προβλήματα, το σύστημα στο σύνολό του αντέχει ακόμα. Αυτά που είπες στον Πρόεδρο εξυπηρετούν αυτό το σύστημα. Για μας, αυτό είναι αρκετό.

– Η αυτονόμηση της τεχνολογίας και της οικονομίας από την πολιτικη είναι μια αρνητική εξέλιξη, αν αυτό συμβαίνει. Το πολιτικό και οικονομικό σύστημα θέλει σοβαρές και μακροχρόνιες διορθώσεις. Το ενδιαφέρον μου είναι μόνο να σταματήσει η επερχόμενη καταστροφή σε ανθρώπους και περιβάλλον. Γιατί η περιοχή θα καταστραφεί το δίχως άλλο μετά από μια σύγκρουση.

– Τελείωσε τη δουλειά και όλα θα πάνε καλύτερα. Έχεις κάθε υποστήριξη από μας.

– Αυτό είναι που φοβάμαι. Το σύστημα που με στηρίζει έχει να διαχειριστεί μια οικονομική ανακατάταξη, τη μετατόπιση της παραγωγικής διαδικασίας και της ανάπτυξης στην Ασία και, ταυτόχρονα, την καταστροφή του περιβάλλοντος. Πόση αντοχή θα επιδείξει το σύστημα; Μήπως πηγαίνουμε ολοταχώς για μια μεγάλη Επανάσταση, άγνωστο από ποιους και άγνωστο με ποια κατάληξη; Η Ιστορία θα ξαναγραφεί χωρίς να μπορούμε να επέμβουμε. Με μια αυτονομία ακατανόητα προδιαγεγραμμένη από εμάς.

Ο Χιουζ κούνησε το κεφάλι του με συγκατάβαση και τον χτύπησε φιλικά στην πλάτη:

– Δεν συμφωνώ, αλλά δεν μπορώ ν’ αποκλείσω τίποτε… όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα… κράτησε την κάρτα μου. Για ό,τι χρειαστείς, μπορείς να μιλήσεις μαζί μου. Εφ’ όσον υπάρξει συμφωνία, μπορούν να σου δώσουν τους λογαριασμούς τους για την αποστολή των πληρωμών. Όλα θα πάνε καλά. Οι Άραβες είναι καλοί έμποροι. Ο Πρόεδρος θα συμφωνήσει σε όλα. Καλή επιτυχία για όλους. Θα τα ξαναπούμε όταν θα πάρεις την θέση σου στο Ινστιτούτο.

Ο Δημήτρης βγήκε απ’ το σπίτι. Ο οδηγός τού άνοιξε την πόρτα. Η πόρτα πίσω απ’ τον Δημήτρη έκλεισε. Ο Χιουζ γύρισε στη βιβλιοθήκη. Δεν ήταν άδεια. Στη θέση του Δημήτρη, τον περίμενε μια γηραιά κυρία, ντυμένη με ό,τι καλύτερο υπήρχε στην υψηλή ραπτική.

– Λοιπόν, αγαπητέ μου Άρνολντ, πώς σου φάνηκε ο κύριος Ακρίτας;

– Κόμισσα, είχες, όπως πάντα, δίκιο. Είναι όπως τον περιέγραψες, ένας άνθρωπος διάφανος, ένας χαρακτήρας προβλέψιμος και χρήσιμος για τη συντεχνία μας. Είναι, όμως, και το ίδιο επικίνδυνος. Προσωρινά, μας χρειάζεται. Αργότερα, θα είναι αντίπαλός μας. Αλλά δεν μου είπες ακόμα από πού γνωρίζεις αυτόν τον άνθρωπο. Οι συστάσεις σου, βέβαια, ήταν αρκετές, αλλά και χωρίς αυτές έπρεπε να του μιλήσουμε. Νομίζω ότι θα μας εξυπηρετήσει και αυτός και ο Πρόεδρος. Πού γνώρισες αυτόν τον άνθρωπο;

– Τον είδα μόνο μια φορά πριν πολλά χρόνια, αλλά έμαθα γι’ αυτόν απ’ τον γιο μου, τον Μάρτιν. Ο Ακρίτας ήταν συμφοιτητής του στη Βοστόνη. Και όχι μόνο. Τον ξαναείδε πριν χρόνια στο Ισραήλ. Ήταν πάντα πολύ κοντά οι δύο σε ό,τι αφορά τον ψυχισμό και την αισθητική τους… αυτός ο Έλληνας έχει να δώσει πολλά στον Μάρτιν, αν όλα πάνε σωστά, αν όλα πάνε όπως σχεδιάζω, δεν έχω συναντήσει πιο στέρεο άνθρωπο απ’ αυτόν. Αν ο γιος μου θα μπορούσε να είναι ένας Μέδικος, αυτός είναι και Φλωρεντινός και Βενετσιάνος και κάτι πέρα απ’ αυτό. Έχει πολλές αδυναμίες, είναι κλασικός, αναγεννησιακός αλλά και μοντέρνος. Ο πιο στέρεος και ο πιο ευάλωτος άνθρωπος από όσους έχω γνωρίσει.

– Με κάνεις και ζηλεύω. Στέρεος και ευάλωτος μαζί… τώρα φαίνεται να είναι πιο επικίνδυνος από χρήσιμος. Το Τέξας βγάζει στέρεους άντρες.

– Μην είσαι ανόητος, Άρνολντ. Το Τέξας βγάζει άντρες σαν και σένα, σαν τον Πρόεδρο, σαν τον Ακρίτα και τον γιο μου όχι. Για να γίνει αυτό, πρέπει να έχεις την κληρονομιά του Οδυσσέα, του Σωκράτη, του Καίσαρα, του Βατικανού και του Βυζαντίου. Αυτά δεν θα υπάρξουν ποτέ στο Τέξας. Εκεί θα βρεθούν άλλοι συνδυασμοί ανθρώπων και ιδεών.

– Είσαι ακόμη η ωραιότερη γυναίκα που γνώρισα. Τώρα κατάλαβα ότι είσαι και η πιο σοφή γυναίκα. Εσύ είσαι ακόμα πιο αξιόλογη από τον Έλληνα.

– Με κολακεύεις, γιατί με έχεις ανάγκη. Μη συνεχίζεις. Εγώ δεν είχα ούτε το ταλέντο του Μάρτιν, ούτε τις γνώσεις του Έλληνα.

– Είχες άλλα ταλέντα, που μέτρησαν στις επιχειρήσεις. Οι αμέτρητοι θαυμαστές σου θα ’πρεπε να με ζηλεύουν. Πάντα σε είχα ανάγκη, αλλά όχι μόνο για το επιχειρηματικό σου δαιμόνιο, αλλά για το μυαλό σου, την ομορφιά και το γούστο σου. Είσαι άξια Φλωρεντινή. Το λέω εγώ, ένας όχι τόσο άξεστος Τεξανός. Ο πατέρας μου με σπούδασε ό,τι ονειρευόταν να μάθει ο ίδιος. Ξέρω την πόλη της καταγωγής σου και την ιστορία της, το πνεύμα και την αισθητική της παράδοση.

– Ναι, ήσουν άψογος και γι’ αυτό σε διάλεξα. Και για κάτι ακόμη. Με σένα μπορούσα να πραγματοποιήσω τις επιδιώξεις μου. Να επεκτείνω τις επιχειρήσεις του μακαρίτη του άντρα μου στην ενέργεια. Εσύ ήσουν ο κατάλληλος, και μαζί πετύχαμε να χτίσουμε μια αυτοκρατορία που δεν είναι καν ορατή. Ξυλεία, χαρτί και ενέργεια.

– Τώρα θα κάνουμε περισσότερα. Η σύμπτωση ο γιος σου να βρίσκεται εκεί που έπρεπε και ο άνθρωπος αυτός να είναι τόσο κοντά στον Πρόεδρο, μας κάνει απαραίτητους σ’ όλο το Καρτέλ.

– Άρνολντ, έχω έναν γιο που με μισεί, και ας είναι ιερωμένος. Για τελευταία φορά θα προσπαθήσω, μια και η μοίρα το έφερε έτσι, να πετύχω την επιστροφή του στον κόσμο των ζωντανών. Ως καθολική είμαι περήφανη γιατί ο γιος μου είναι ιερωμένος, σαν καλή Φλωρεντινή τον ονειρευόμουν να συνεχίζει μια δυναστεία και του φυσικού του πατέρα και του θετού. Ο γιος μου θα μπορούσε να γίνει ένας Μέδικος. Είχε όλα τα προσόντα γι’ αυτό. Μόρφωση, ταλέντο, ευφυΐα, καταγωγή και χρήμα. Εγώ μίσησα την οικογένεια του κόμη και ο γιος μου εμένα. Η μοίρα παίζει άσχημα παιγνίδια στους ανθρώπους, αλλά μου μένει μια ευκαιρία ακόμη. Παρακολουθούσα τον γιο μου και μάθαινα τι κάνει. Προσπάθησα να τον προστατεύσω από καθετί και να τον φέρω πίσω στην κληρονομιά του. Τώρα, με τις δικές του πράξεις, ήρθε κοντά σ’ αυτό που ονειρευόμουν.

– Πώς μπόρεσε να έχει τόσο καλές σχέσεις με Άραβες, και μάλιστα μ’ αυτούς τους φανατικούς; Πώς μπορούν να εμπιστεύονται έναν καθολικό ιερωμένο;

– Αυτό θα το αφήσεις να μείνει το μυστικό μου. Θα σου πω, όμως, ότι κάποιοι που δεν ήταν μουσουλμάνοι βοήθησαν στο Αφγανιστάν τους μουτζαχεντίν. Οι ηγέτες των φανατικών δεν είναι ούτε τρελοί ούτε αγνώμονες. Ξέρουν και από εμπόριο και από συνεργασίες. Άλλωστε, ο Μπιν Λάντεν... ο γιος μου πρέπει γυρίσει στον κόσμο, αυτό μ’ ενδιαφέρει.

– Και πάλι δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι ισλαμιστές μπορούν να εμπιστευτούν έναν καθολικό παπά. Τώρα, ο γιος σου και ο Ακρίτας είναι οι κρίκοι σε μια αλυσίδα που πρέπει να κουβαλήσει όλο αυτό το φορτίο. Η συγκυρία ευνοεί τα σχέδιά σου για την επιστροφή του γιου σου τόσο, ώστε αναρωτιέμαι αν αυτό είναι και ο πραγματικός στόχος σου και όχι οι επιχειρήσεις μας. Πρέπει να ησυχάσει η περιοχή των πετρελαίων, για το συμφέρον όλων μας. Για μας, τα οφέλη θα είναι τεράστια. Η επιρροή μας θα είναι καθοριστική για τις εξελίξεις.

– Αν ο γιος μου δεν γυρίσει στην κληρονομιά του, τότε όλα θα γίνουν δικά σου, δηλαδή των παιδιών σου. Έτσι κι αλλιώς, αυτά μπορούν να διοικήσουν. Εγώ θα έχω αποτύχει σ’ όλα στη ζωή μου. Και έκανα πολλά. Η γυναίκα σου με μισεί όσο ο διάβολος το λιβάνι, αλλά, σαν έξυπνη γυναίκα, ξέρει ότι τα παιδιά της μπορούν ν’ αποκτήσουν τεράστια δύναμη. Η σχέση μας ήταν επωφελής για όλους. Να ξέρεις, θα κάνω τα πάντα για να φέρω τον γιο μου πίσω. Οι γιοι σου θα έχουν τη διοίκηση και ο Μάρτιν θα μπορεί να δράσει για όσα τον ενδιαφέρουν. Δεν μου μένει τίποτε άλλο. Τα είχα όλα στη ζωή μου, και τα έχω χάσει όλα. Ένα βάρος σέρνει την ψυχή μου στην καταδίκη της, η Σύνθια.

– Δεν μου λέει τίποτε αυτό το όνομα. Κόμισσα, εσύ δεν μπορεί να έχεις κάνει άσχημο ή κακό…

– Γελιέσαι, φίλε μου, όλοι έχουμε κάνει το κακό... αλλά δεν ταιριάζει αυτή η συζήτηση στη συγκυρία… το παιγνίδι μας έχει μπει στον δρόμο του.

– Το πολιτικό παιγνίδι στην Ουάσιγκτον είναι σκληρό. Δεν ξέρω, όμως, αν θα πετύχουμε ν’ ανατρέψουμε το γεωστρατηγικό παιγνίδι των θεωρητικών του Αμερικανικού Αιώνα. Αυτοί θέλουν τον έλεγχο του πετρελαίου για λόγους παγκόσμιας επιρροής, είναι ιδεολόγοι. Εμείς ζητάμε το προϊόν ελεύθερο στις αγορές. Παίξαμε το παιγνίδι τους αρκετά χρόνια, αλλά τώρα πρέπει να προσαρμοστούμε στις συνθήκες. Μια σύγκρουση με το Ισλάμ θα είναι καταστροφή. Είπα στον Γουόκερ να λύσει το πρόβλημα με κάθε τρόπο, ακόμη και με πυρηνικά. Βιάστηκα, ήμουν θυμωμένος… έκανα λάθος… μου έδειξες τον άλλο δρόμο και με έπεισες.

Ακούστηκε ένα διακριτικό χτύπημα στην πόρτα και ο επιβλητικός θαλαμηπόλος παρουσιάστηκε με ύφος επίσημο:

– Ο κύριος Ράνταλ, ανακοίνωσε.

– Να περάσει αμέσως. Ρίτσαρντ, ήρθες στην ώρα σου.

Ο νεοφερμένος, ένας ασπρομάλλης εξηντάρης με αρκετά κιλά παραπανίσια, τους χαιρέτησε δείχνοντας ότι έχει να πει σημαντικά νέα.

– Κόμισσα, είστε πάντα η ωραιότερη γυναίκα της Δυτικής ακτής.

– Μου άρεσαν πάντα οι κολακείες, αλλά δεν έδωσα ποτέ στον κόλακα ό,τι ζητούσε. Μόνο όταν ήμουν έφηβη κολακεύτηκα και ενέδωσα. Ποτέ άλλοτε. Υπάρχουν νεότερα;

– Τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα, περίπλοκα. Το συμβούλιο έχει αρχίσει και ξανασκέφτεται την απόφαση ν’ αφεθούν τα πετρέλαια στους Άραβες χωρίς στρατιωτικό έλεγχο. Από την άλλη πλευρά, φαίνεται ότι υπάρχει απειλή πλέον για χρήση πυρηνικών. Δεν ξέρω αν είναι απειλή ή πραγματική λύση.

– Και γιατί το συμβούλιο έχει ενδοιασμούς για την προηγούμενη απόφαση; Δεν βρίσκω κανένα λόγο για αλλαγή πολιτικής από μέρους μας. Αν μάλιστα αυτά που είπες αληθεύουν, τότε είναι ακόμη πιο βέβαιο ότι το μοναδικό σχέδιο για να κάνουμε τη δουλειά μας είναι η αποχή από παρεμβάσεις και κατοχές εδαφών.

– Άρνολντ, υπάρχουν δεύτερες σκέψεις σχετικά με την ισορροπία δυνάμεων. Αν οι Άραβες αυτονομηθούν, δημιουργείται ένα νέο κέντρο βάρους στη διεθνή σκηνή. Ένα κέντρο βάρους που μπορεί ν’ ανατρέψει τις ισορροπίες με τον Τρίτο Κόσμο.

– Το πετρέλαιο θα βρίσκεται στην παγκόσμια αγορά είτε έτσι είτε αλλιώς. Δεν μπορούμε να παραμείνουμε εσαεί παγκόσμιοι χωροφύλακες. Οι άλλοι θα πλουτίζουν, κι εμείς θα γινόμαστε όλο και πιο αδύναμοι οικονομικά. Οι αντίπαλοί μας δεν είναι η Σταλινική Ρωσία και η κρατική οικονομία της. Όλοι χρησιμοποιούν ως εργαλείο την ελεύθερη αγορά, οι Άραβες πρώτοι και καλύτεροι. Αυτός ο φαύλος κύκλος, επιρροής με στρατιωτικά μέσα και οικονομικής αιμορραγίας, πρέπει να σταματήσει. Δεν έχω καμία όρεξη να δω στο τέλος της ζωής μου την Αμερική να πέφτει στη δίνη κοινωνικών συγκρούσεων λόγω οικονομικής καταστροφής. Κοιτάξτε την Κίνα, μένει προσηλωμένη στην οικονομική της άνοδο. Εμείς μετατρέψαμε την ισχύ σε θρησκεία. Το πετρέλαιο είναι προϊόν, ή θα πουλιέται ελεύθερα από τους παραγωγούς ή θα περιέλθει στην κατοχή μας. Αλλά αυτή η κατοχή κοστίζει ακριβά. Το πιστωτικό σύστημα, από την τελευταία κρίση και μετά, βρίσκεται σε νέα αναταραχή. Τα χρηματιστήρια έχουν γίνει και πάλι γιογιό. Ο προηγούμενος Πρόεδρος άφησε τα πάντα στο χάος της τραπεζικής καταστροφής. Μετά βίας γλιτώσαμε τα χειρότερα με τον Γουόκερ. Αυτό πρέπει να του το πιστώσουμε. Και τώρα αυτή η εξέλιξη είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας μας, της οικονομικής αδυναμίας μας, κάτι αφάνταστο πριν λίγα χρόνια. Αφήσαμε το σύστημα να πάει με αυτόματο πιλότο. Φταίμε κι εμείς, γιατί δεν παρακολουθούσαμε αρκετά τα παιγνίδια των τραπεζών, τον αέρα που πούλαγαν. Τα κέρδη από την πραγματική οικονομία παραμερίστηκαν από τα κέρδη του χρηματοπιστωτικού κλάδου. Τα μεγάλα εύκολα κέρδη μάς είχαν αποκοιμίσει. Κανείς δεν έλεγξε πώς παρήχθησαν αυτά τα κέρδη. Το ίδιο κάναμε και με τους Άραβες και το Μεσανατολικό. Αποκοιμηθήκαμε από τις διαβεβαιώσεις των πολιτικών και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Και αυτό το κίνημα στη Σαουδική Αραβία, ποιος μας αποκλείει πως αιτία του είναι η οικονομική κρίση;

– Έχει δίκιο ο Άρνολντ. Αποκοιμηθήκαμε. Πάντως, εφ’ όσον δεν μπορεί να υπάρξει γενικό μποϊκοτάζ πετρελαίου εναντίον μας, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Οι πάντες, όσοι μπορούν να παράγουν κάτι, εμπορεύονται τα πάντα. Το πετρέλαιο θα συνεχίσει να ρέει στις αγορές. Το πρόβλημά μας είναι μόνο το περιβάλλον και οι νέες τεχνολογίες. Αλλά και πάλι το πετρέλαιο θα παραμείνει στο προσκήνιο.

– Ναι, Κόμισσα, πυρηνική σύντηξη, υδρογόνο και βιοκαύσιμα. Ναι, όλα αυτά θα βρίσκονται στο στόχαστρο της έρευνας. Δεν μπορούμε να τη σταματήσουμε, ούτε το κάναμε ποτέ. Είναι το μόνο αμάρτημα που δεν διαπράξαμε. Και ας μας κατηγορούν οι πάντες γι’ αυτό. Τα τελευταία χρόνια έχουμε δώσει εκατοντάδες εκατομμύρια για έρευνες σε βιοκαύσιμα και εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Για μας, αυτοσκοπός είναι η ενέργεια, όχι μόνο το πετρέλαιο. Ίσως η τιμή του πετρελαίου ήταν ανεπίτρεπτα χαμηλή για πολλά χρόνια, και αυτό δεν επέτρεπε επενδυσεις σε άλλες μορφές ενέργειας, αλλά την έρευνα δεν την παρεμποδίσαμε. Στο κάτω κάτω, το πετρέλαιο είναι θα είναι πολύτιμο έτσι κι αλλιώς.

Ο Ρίτσαρντ σταμάτησε, έβαλε μια γερή δόση ουίσκι και ήπιε.

– Αν το Καρτέλ άλλαξε γνώμη, θα πρέπει να μας εξηγήσει αναλυτικά τους λόγους. Δεν θα δεχτώ μια επιφανειακή εξήγηση, για γεωστρατηγικές ουτοπίες και Τρίτο Κόσμο. Αυτά ακούγονται τόσο ανόητα όσο και τα οράματα του Χίτλερ.
Ο Άρνολντ ήταν θυμωμένος. Η Κόμισσα τον κοίταξε με συγκατάβαση.

– Είστε και οι δύο μεγάλα παιδιά. Τα κέρδη μας και οι επενδύσεις μας δεν είναι θέμα ουτοπίας, είναι θέμα ανάγκης.

– Αυτό ακριβώς είναι το σημαντικό. Η Κόμισσα έχει δίκιο.

– Μα είμαστε Αμερικανοί. Δεν μπορούμε να διαγράψουμε τις βλέψεις της Αμερικής, επέμεινε ο Ρίτσαρντ.

– Ρίτσαρντ, η Αμερική είναι εμπορική αυτοκρατορία. Κάθε άλλη βλέψη είναι λάθος. Κάναμε πολέμους, οργανώσαμε πραξικοπήματα, βάλαμε δικτάτορες να διοικούν, κάναμε όλα τα αμαρτήματα που περιγράφει ο Δάντης, αλλά τα κάναμε για το συμφέρον μας και όχι για ιδεολογίες και ουτοπίες. Για το συμφέρον της Αμερικής και το δικό μας. Δεν είμαστε αυτοκρατορία όπως η Ρώμη. Αυτή η ιδέα είναι καταστροφική. Πρέπει ν’ ακολουθήσουμε τον δρόμο όπως μας τον παρέδωσε ο Τζορτζ Ουάσιγκτον.

– Όλα αυτά είναι πολύ μπερδεμένα. Δεν μπορώ να πω ότι διαφωνώ μαζί σου, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πώς θα επιβάλουμε τα συμφέροντά μας χωρίς να έχουμε στρατιωτική παρουσία εκεί που διακυβεύονται. Το εμπόριο δύο αιώνες πριν ήταν το ίδιο αιματηρό και συγκρουσιακό όπως τώρα. Όλες οι αυτοκρατορίες είχαν οικονομικά συμφέροντα.
– Δεν θα μπω σε τέτοια συζήτηση. Εάν χρειαστεί σύγκρουση, ας γίνει, αλλά όχι με τον σχεδιασμό των προηγούμενων. Δεν πιστεύω ότι μπορούμε να ελέγξουμε τα πάντα… σ’ το λέω τώρα, ίσως δεν το έλεγα πριν, αλλά τώρα είναι φανερό, ολοκάθαρο, ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε και την Κίνα, και τη Ρωσία, και τη Λατινική Αμερική. Εμείς δεν μπορούσαμε να ελέγξουμε τους τραπεζίτες μας…

– Σας ζητούν στο τηλέφωνο, είναι ο Πρόεδρος, τον διέκοψε ο θαλαμηπόλος.

Η ατμόσφαιρα πάγωσε. Ο Χιουζ πήρε το ακουστικό, ο Ράνταλ έδειξε να ενοχλείται.

– Άρνολντ, μίλησες με τον φίλο μου τον Ακρίτα. Νομίζω ότι θα συνεργαστούμε απρόσκοπτα. Ίσως τελικά χρηματοδοτήσετε την προεκλογική μου εκστρατεία… απίστευτη ειρωνεία!

– Πίτερ, δεν θα το απέκλεια, αλλά έχουμε πολύ δρόμο ακόμα γι’ αυτό...

– Θα βοηθήσετε όσο μπορείτε. Θέλω να φτάσει ο Ακρίτας και να συναντηθεί με τους Σαουδάραβες χωρίς εμπόδια.

– Από την πλευρά μας θα γίνει το καλύτερο. Αλλά υπάρχουν αντιδράσεις. Τα πράγματα είναι ρευστά. Και στον Λευκό Οίκο και σε μας.

– Αυτό είναι αλήθεια. Θα το ελέγξουμε ο καθένας από την πλευρά του.

Ο Χιουζ άφησε το ακουστικό.

– Ο Γουόκερ δείχνει πιο αισιόδοξος. Είμαστε οι μόνοι του σύμμαχοι. Παρ’ όλο που δεν υπήρχε ποτέ συμπάθεια μεταξύ μας, τώρα πρέπει να συνεργαστούμε.

Η Κόμισσα Αγγελική Αμπρούζι τους κοίταξε με βλέμμα απόμακρο. Τα χέρια της ακούμπησαν στο πρόσωπό της. Έδειχνε αναστατωμένη.

– Ο Πρόεδρος έχει θάρρος. Αλλά ο Μολώχ ζητάει αίμα. Ο Έλληνας θα πεθάνει… πολλοί θα πεθάνουν. Δεν θ’ αποφύγουμε την καταστροφή. Το βλέπω τώρα ξεκάθαρα. Άρνολντ, κουράστηκα. Οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουν...

Οι δύο άντρες ξαφνιάστηκαν. Ήταν σαν ν’ άκουγαν μια προφητεία απ’ το στόμα της Σίβυλλας να έρχεται από τον Άδη.

– Μίλησες προφητικά ή υπάρχει κάτι που δεν είχαμε υπολογίσει; Ο Χιουζ έδειχνε απορημένος.

– Δεν μπορώ να σας εξηγήσω… μια διαίσθηση, δεν μπορούμε να τακτοποιήσουμε τα λάθη μας χωρίς θυσίες… χρειάζομαι ξεκούραση.

Οι δύο άντρες τη συνόδευσαν στην έξοδο και επέστρεψαν στο εσωτερικό του σπιτιού σκεφτικοί.