Και το όνειρο πάγωσε

Όσοι από μας αδιαφορούν για το AIDS πιστεύοντας πως ο ιός δεν είναι δυνατόν να εισχωρήσει στον οργανισμό των ίδιων ή μελών της οικογένειάς τους θ’ αλλάξουν άποψη διαβάζοντας αυτό το βιβλίο. Τα θύματα και τα κρούσματα είναι πάρα πολλά για να θεωρούμε σήμερα ότι το AIDS αφορά μόνο τα άτομα που ανήκουν στις ομάδες «υψηλού κινδύνου». Ήδη όσο τυπώνονται αυτές οι σελίδες ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, η πιο έγκυρη πηγή πληροφοριών του είδους, ανακοινώνει ότι υπάρχουν στον κόσμο, αυτή τη στιγμή, 600.000 κρούσματα του AIDS και 8 εκατομμύρια φορείς –αριθμοί που δείχνουν, ότι τα 4 τελευταία χρόνια, κρούσματα και φορείς έχουν πολλαπλασιαστεί επί 18. Εξάλλου, κατά δήλωση των ίδιων των εκπροσώπων του Π.Ο.Υ., οι αριθμοί που δίνουν είναι οι επίσημοι και όχι οι πραγματικοί. Οι πραγματικοί αριθμοί υπολογίζονται στο τριπλάσιο, δεδομένου ότι πολλές αφρικανικές και άλλες υπό ανάπτυξη χώρες δεν έχουν τα πρέποντα μέσα διάγνωσης , κι ακόμα ότι πολλοί πάσχοντες , φοβούμενοι την κοινωνική περιθωριοποίηση δεν δηλώνουν την αρρώστια τους με το όνομά της.
Ωστόσο αυτό το βιβλίο δεν έχει τίποτα να κάνει με στατιστικές, αριθμούς, ιατρικές συμβουλές και ακαδημαϊκούς. Είναι η πικρή, ηρωική αναφορά στον μέρα με τη μέρα αγώνα δύο ανθρώπων, δύο φίλων, που βρίσκονται μαζί αντιμέτωποι με το θάνατο. Είναι η ιστορία ενός ωραίου νέου, με ταπεινό κοινωνικό παρελθόν, που στο απόγειο της φήμης, της δόξας και του πλούτου υποχρεώνεται να αντικρίσει την απίστευτα ζοφερή, αβάσταχτη πραγματικότητα του αργού και οδυνηρού τέλους. Είναι μια συναρπαστική διήγηση που είναι απίθανο να αφήσει ασυγκίνητο ακόμα και τον πλέον αδιάφορο αναγνώστη,