Τα άνθη του κακού

Ο Σατανάς «τελειότερος τύπος αρρενωπής Ομορφιάς». Η επανάσταση εναντίον του Θεού. Τα ποτά, τα ναρκωτικά, οι τεχνητοί παράδεισοι. Ο δανδισμός και οι γυναίκες που αγάπησε ο Μπωντλαίρ. Οι γυναίκες που ερωτεύονται άλλες γυναίκες. Τα ταξίδια του, πραγματικά και επινοημένα. Το Παρίσι με τα χρώματα που εκείνος διάλεξε και χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη φαντασία μας. Η γλώσσα της πόλης για πρώτη φορά σε λυρική ποίηση.

Ποιήματα καμωμένα «από αθλιότητα και πνευματικότητα συνάμα», μια συλλογή «αραβούργημα φιλοτεχνημένο με πάσης φύσεως αλληγορικές ψηφίδες αναμνήσεων ανίας, πόνου, μελαγχολίας, απελπισίας και αβυσσαλέων στοχασμών» όπως επισημαίνει ο Γιώργος Κεντρωτής.

Ένα βιβλίο «νοσοκομείο ανοικτό σε όλες τις διαταραχές του νου, σε όλες τις σήψεις που μπορεί να υποστεί η καρδιά», όπως το κατηγόρησε η Figaro το 1857, «που προσβάλλει τη δημόσια αιδώ», κατά το δικαστήριο που απαγόρευσε πολλά από τα ποιήματά του. Εκατό σχεδόν χρόνια χρειάστηκαν για να ακυρωθεί και τυπικά αυτή η απόφαση. Από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας τους, όμως, Τα Άνθη του Κακού, έλαμψαν σαν «αστέρια», όπως έγραψε ο Ουγκό, εκτοξεύοντας στα ύψη τη γαλλική ποίηση και επηρεάζοντας, μέχρι σήμερα, ολόκληρη την παγκόσμια.

Γιατί ο Μπωντλαίρ είναι το πρότυπο του «καταραμένου ποιητή» και «το κορυφαίο παράδειγμα μοντέρνου ποιητή ανεξαρτήτως γλώσσας» (Τ.Σ. Έλιοτ); Η παρούσα έκδοση το αναδεικνύει προσφέροντας: Όλα τα Άνθη του Κακού, απαγορευμένα και μη, χωρισμένα σε θεματικές ενότητες και σε μια μετάφραση που «ακούει» τον Γάλλο ποιητή, τις λέξεις, τις ρίμες, τις παρηχήσεις, το ρυθμό του. Εκτενές επίμετρο με πλήθος πληροφορίες για την ταραχώδη ζωή του και τον τρόπο με τον οποίο ενέπνευσε ποιητές, συγγραφείς, κάθε είδους καλλιτέχνες, και διανοούμενους όπως είναι: ο Marcel Proust, ο Arthur Rimbaud, ο Jean Paul Sartre, ο Gustave Flaubert, ο T.S Eliott, ο Walter Benjamin, ο Paul Valery, ο Georges Bataille, ο Stephane Mallarme, ο Jules Laforgue, ο Georg Lukacs, ο Κ.Π. Καβάφης, ο Κ. Καρυωτάκης, ο Κ. Παλαμάς και άλλοι πολλοί και πολύ σπουδαίοι.