Ο βάτραχος στο ντιβάνι

Πολύ καλό και διεισδυτικό. Απλά γραμμένο, με χιούμορ όσο πρέπει. Σε πολλά σημεία μπορεί να γίνει ένα κλικ και να ταυτιστείς με τα προβλήματα του βατράχου και με τον διάλογό του με τον Ερωδιό.

Βάλσαμο! Διαβάστε το οπωσδήποτε

Ο Βάτραχος, ο διάσημος ήρωας του κλασικού πλέον αφηγήματος του Kenneth Grahame Ο Άνεμος στις Ιτιές, βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάθλιψης και οι πιστοί του φίλοι, ο Αρουραίος, ο Τυφλοπόντικας και ο Ασβός, φοβούνται μήπως κάνει καμιά τρέλα. Αφού τον νταντεύουν, τον παρηγορούν και τον συμβουλεύουν να συνέλθει, του συστήνουν να αρχίσει ψυχοθεραπεία! Η καθαρότητα της αφήγησης -απόσταγμα αληθειών - είναι θαυμαστή και η ανάγνωση του βιβλίου απολαυστική, τόσο για τους εφήβους όσο και τους ενήλικες κάθε ηλικίας.

Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε άλλο ντιβάνι. Περιττός κόπος. Περιττά έξοδα. Χρησιμοποιείστε αυτό το ντιβάνι, σε όποια ψυχολογική κατάσταση και να βρίσκεστε, και δεν θα το μετανιώσετε. Το διάβασα μέσα σε ένα απόγευμα και δεν το χόρτασα. Ο τρόπος που είναι γραμμένος, επιστημονικά τρυφερός και τρυφερά επιστημονικός, η απόλυτα ειλικρινής εξιστόρηση των ανθρώπινων συναισθημάτων, η βιτριολική αλήθεια που, ωστόσο, προκαλεί κυρίως χαμόγελα ικανοποίησης και χαράς, μετατρέπουν το μυθιστόρημα του Robert De Board φιλοσοφικό μανιφέστο.

Που μπορεί και να είναι. Δοσμένο, ωστόσο, με σωστές αναλογίες, κρατώντας ισορροπίες σε ένα κόσμο που βλέπει την κατάθλιψη να τον πολιορκεί, ιδίως τα τελευταία χρόνια, μεταμορφώνοντας το Βάτραχο σε ιδανικό δέκτη σωστών και εφαρμόσιμων συμβουλών. Ναι, η παιδική ηλικία αφήνει, στις ψυχές μας, τραύματα, ναι, ο απογαλακτισμός από συνήθειες του παρελθόντος κοστίζει, ναι, μετακινούμαστε από την ευτυχία στη δυστυχία με ταχύτητα λεπτοδείκτη, ναι, οι πιέσεις των καιρών είναι ανυπόφορες, ναι, χρειαζόμαστε τους ειδικούς για να βγάλουμε άκρη αλλά, σας το υπογράφω, ή μάλλον, σας το κοάζω! δίχως αυτοπεποίθηση βράστε ρύζι.

Ο ψυχοθεραπευτής Ερωδιός, με μια σειρά πονηρών ερωτήσεων, ξεγυμνώνει, στην πραγματικότητα, το Βάτραχο, τον φέρνει μπροστά στην αλήθεια, του παρέχει τη δυνατότητα να ξεφύγει από το θανάσιμο εναγκαλισμό της μελαγχολίας και, πρωτίστως, να πετσοκόψει τα πλοκάμια της παραίτησης. Μια φωτεινή ματιά επάνω στο μυστηριώδη και, συχνά, ανερμήνευτο κόσμο της εσωτερικής συμπεριφοράς, και μια σύνθεση από έμπρακτες λύσεις που, βεβαιωμένα, θα απαλλάξουν αρκετούς από τη βασανιστική σκιά της κατάθλιψης. Δίχως ενοχλητικές νουθεσίες, χωρίς δυσνόητες ορολογίες, με μεταξένια ειρωνεία και ολοζώντανα παραδείγματα, ο συγγραφέας εισέρχεται στο πολεμικό μέτωπο των νευρώσεων και των ανασφαλειών και εξέρχεται τροπαιούχος. Μαζί, εννοείται, με το Βάτραχο ο οποίος, επιτέλους, δίνει στη «θερμοκρασία» του το βαθμό που της αξίζει.

«Δηλαδή, έκανε ο Βάτραχος, όταν βλέπω κάποιον να εκδηλώνει την αγάπη του, να θυμώνει, να λυπάται ή να φοβάται, μπορώ να πω ότι βρίσκεται σε κατάσταση παιδικού Εγώ; Ακριβώς! απάντησε ο Ερωδιός. Μολονότι ο θυμός είναι πιο πολύπλοκος, και γιʼ αυτό ειδικά το συναίσθημα θα μάθουμε περισσότερα αργότερα. Δηλαδή τα άτομα μπορεί να βρίσκονται σε κατάσταση παιδικού Εγώ ανεξάρτητα από το πόσων ετών είναι; ρώτησε ο Βάτραχος. Ασφαλώς! είπε και πάλι ο Ερωδιός. Όταν καθηλώνονται στην κατάσταση παιδικού Εγώ, τα άτομα αισθάνονται και ενεργούν ακριβώς όπως όταν ήταν παιδιά, ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Μεσολάβησε μακρά σιωπή στη διάρκεια της οποίας ο Βάτραχος βυθίστηκε σε σκέψεις. Τελικά μίλησε. Νομίζω, είπε, ότι βρίσκομαι συχνά σε κατάσταση παιδικού Εγώ. Και ξανασώπασε. Όμως, είπε ο Ερωδιός, δεν έχουμε ακόμα δει ολόκληρη την εικόνα. Τι εννοείτε; ψέλλισε ο Βάτραχος. Υπάρχουν κι άλλα που μένει να ειπωθούν σχετικά με αυτή την περίφημη κατάσταση παιδικού Εγώ; (σελίδα 53).

Δημοσιεύση στην εφημερίδα Αλήθεια της Κύπρου