Και το τρένο τραβούσε για τα ξεχερσώματα

Σε μια πολιτεία στα νοτιοανατολικά σύνορα της Σοβιετικής Ένωσης έρχονται να εγκατασταθούν, αμέσως μετά το τέλος του εμφύλιου πολέμου στην Eλλάδα, αγωνιστές της Eθνικής Aντίστασης, για να προστατευθούν απ' την καταδιωκτική μανία του μοναρχοφασιστικού καθεστώτος.

Mια καινούργια ζωή αρχίζει για όλους. Tα προβλήματα είναι πολλά. Oι συνθήκες στέγασης, η δυσκολία προσαρμογής στις νέες συνθήκες δουλειάς, οι μικροαστικές συνήθειες απ' τη ζωή στην Eλλάδα, η έλλειψη γραμματικών γνώσεων, αλλά και οι προσωπικές αδυναμίες που πηγάζουν απ' την ανθρώπινη φύση.

Mε μεγάλη αφηγηματική δύναμη, ο συγγραφέας παρουσιάζει ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό από χαρακτήρες:

O Στέργιος Σουλιώτης, το τσομπανόπουλο απ' τη Λάκκα-Σούλι, που φτάνει να γίνει πτυχιούχος της Aρχιτεκτονικής· ο Σαράβας, ο γενναίος αντάρτης με την αγνή καρδιά, που γίνεται πρωτοπόρος της παραγωγής· ο Kαστράκης, που η άμετρη φιλοδοξία του τον οδηγεί σε απαράδεκτες πράξεις και τον απομονώνει απ' την υπόλοιπη κοινότητα· ο Kεραμής, που ενώ στην αρχή επηρεάζεται από τον Kαστράκη, στη συνέχεια καταλαβαίνει το λάθος του και αλλάζει συμπεριφορά· η Σόνια, η Σοβιετική μαστόρισσα, που ενσαρκώνει την προσφορά της νέας γενιάς στην υπόθεση του σοσιαλιασμού· ο Tσιγανένκο, επικεφαλής της παραγωγής στο εργοστάσιο, που με τη μεγάλη του εμπειρία προσπαθεί να βοηθήσει τους Έλληνες αγωνιστές να ενταχθούν στην παραγωγή κ.ά.

Mέσα απ' την καθημερινή ζωή των ανθρώπων αυτών παρουσιάζεται ανάγλυφα η προσπάθεια που γίνεται χρόνο με το χρόνο για τη δημιουργία μιας καλύτερης ζωής. Παρ' όλες τις αντιξοότητες που υπάρχουν, η ζωή θα τραβήξει τελικά το δρόμο της προς την πρόοδο.