Μαζί σαπίζουμε νύμφη του Θερμαϊκού

H φράση «Η Θεσσαλονίκη είναι μια ερωτική πόλη» έχει καταντήσει ένα είδος πολιτισμικού σαρκασμού, κυρίως όταν αυτοί που τη χρησιμοποιούν την πετάνε κάπως ειρωνικά ή αφήνουν να αιωρείται μια αίσθηση ενός δήθεν Life Style, μιας επιτηδευμένης ανεμελιάς των κατοίκων της, ενώ οι κάτοικοι αυτοί στενάζουν κάτω από το βάρος των προβλημάτων τους. Η σημερινή Θεσσαλονίκη είναι οτιδήποτε άλλο παρά μια ερωτική πόλη. Δες αυτά τα μορφώματα, τις πολυκατοικίες -που κατασκεύασαν οι εργολάβοι της αντιπαροχής- και θαύμασε το πώς ξεχειλίζουν από ερωτισμό. Δες τους δρόμους και τα άθλια πεζοδρόμια, τα μανάβικα, τα γκαράζ, τα φαστφουντάδικα, τα καφενεία, το πλαστικό, τις κακόγουστες επιγραφές, τα σκουπίδια που συχνά λειτουργούν ως αυτόνομες οντότητες, μια πόλη απρόσωπη, λεηλατημένη ιστορικά, χωρίς φυσιογνωμία. Διαφημίσεις, λογότυπα, ταμπέλες, αφίσες, δείγματα δυσβάστακτης ασχήμιας και ιδιοποίηση των κοινόχρηστων χώρων. Η αισθητική κάθε δρόμου διαμορφώνεται με βάση το τι πουλιέται και τι σερβίρεται σε κάθε περιοχή, σε πελάτες καθοδηγούμενους από τη σημερινή λύσσα για κατανάλωση και μιμητισμό. Ελάχιστοι χώροι θυμίζουν την πόλη που υπήρξε για είκοσι τρεις αιώνες και που κάτω από το χώμα της βαριοκοιμούνται τα σπαράγματα της μακραίωνης πορείας της.