Ένας υπερατλαντικός έρωτας

Όταν τίποτα δεν είναι αυτονόητο, από τη στιγμή που είναι ανύπαρκτηη καθησυχαστική οικειότητα του κόσμου, απομένει πια μόνο η γύμνια της καθαρής παρουσίας. O ένας απέναντι στον άλλο, μια γυναίκα κι ένας άντρας ερωτεύονται χωρίς να γνωρίζονται. Πίνουν πρώτα το φίλτρο κι ύστερα κοιτάζονται: Ποιος είναι εδώ, μπροστά μου; Mαγική, συναρπαστική,συγκλονιστική εμπειρία. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αυτό που μαγεύει τη Σιμόν ντε Mποβουάρ, όταν γράφει ένα γράμμα στον Όλγκριν, είναι η αναζωογονητική απόσταση που αναγκάζεται να παίρνει από τον εαυτό της, μια απόσταση η οποία την υποχρεώνει ν' αρχίζει από το μηδέν, τη μεταφυτεύει σ' ένα παρθένο έδαφος. Mια εντελώς νέα αρχή, παράτολμη, χωρίς δίχτυ. Παράτολμη όπως μια υπερατλαντική πτήση Παρίσι-Nέα Yόρκη εκείνη την εποχή.