Απόκρημνος χρόνος

Αθήνα, κάποιο αόριστο, ίσως, όμως, κοντινό μέλλον...

Μια ανυποψίαστη δημοσιογράφος ιατρικών ρεπορτάζ φτάνει σε μια αλλόκοτη ψυχιατρική κλινική στα περίχωρα της πόλης για να καταγράψει τις αντιδράσεις ενός περίεργου ασθενή, ξετυλίγοντας το κουβάρι των αναμνήσεών του μέσα από τα κείμενα και τα έργα του, θα ανακαλύψει την εμμονή του απομονωμένου αυτού ανθρώπου με τη δραπέτευση από την τυραννία του χρόνου και των τραυμάτων της μνήμης, ενώ, μαζί με τον αναγνώστη, θα έρθει αντιμέτωπη με τα σκοτεινά θαύματα της ενηλικίωσης και τον τρόπο του απόλυτου κακού που έχει για λημέρι του το έρημο κέντρο μιας πολιτείας που πεθαίνει. Θα βιώσει το δέος του τέλους του χρόνου, και θα κάνει το μοιραίο βήμα για να συναντήσει το άλλο της μισό, διακινδυνεύοντας άθελά της την ίδια της την ύπαρξη.

Υπό το πρίσμα της επιστημονικής φαντασίας και με φόντο τα παραμορφωμένα, στρεβλά κτίρια-σκιάχτρα και τα σκιώδη πρόσωπα-μάσκες των κατοίκων μιας άχρονης, ζοφερής πρωτεύουσας σε αποσύνθεση, που σαν να ξεπήδησε από εξπρεσιονιστικούς εφιάλτες, υφαίνεται μια ονειρική και τρομακτική ιστορία με τη μορφή μιας συνεχούς σχεδόν παραίσθησης, έχοντας κεντρικό πυρήνα το φόβο, το θάνατο και τον απόλυτο έρωτα, υλοποιώντας μια πέραν κάθε φαντασίας κάθοδο στα άδυτα του σκοτεινού ασυνείδητου και μια αναμέτρηση με το εφιαλτικό καλειδοσκόπιο μιας παράδοξης δυστοπίας, όπου η γραμμικότητα του χρόνου νοείται μονάχα σαν μια ανεπιστρεπτή, χαμένη πραγματικότητα.

Μια βουτιά στην άβυσσο της ύπαρξης και ταυτόχρονα ένα αμείλικτο κοινωνικοπολιτικό σχόλιο.