Δίχως δικαιοσύνη

«...Το μύθο δεν το χρειάζονται μόνο οι θρησκείες αλλά και οι άνθρωποι. 'Ομως οι άνθρωποι απόπαλιά, με πρώτους τους αρχαίους προγόνους μας, αγωνίσθηκαν ως τώρα σκληρά να καταρρίψουν τηνισχύ, τη γοητεία και την επίδραση του μύθου, να παραμερίσουν το ιερατείο από τη ζωή τους καινα δώσουν αξία στον ορθολογισμό και στην επιστημονική γνώση. Δεν μπόρεσαν όμως ούτε και τότενα τον ξεριζώσουν. Το μύθο τον ξανάστησε και πάλι ο Κριτίας αλλά και ο Πλάτωνας και αργότεραο Μωάμεθ. Ο Μέγας Αλέξανδρος μάλιστα χρειάσθηκε να περάσει το μήνυμα στους υπηκόους του νατον πιστέψουν ως θεό και το ίδιο έγινε αργότερα και με τον Καίσαρα και τον Αύγουστο. Μόνο μετον τρόπο αυτό μπόρεσαν και στέριωσαν και διατήρησαν τις μονοκρατορίες τους. (...)
»Η ιστορία, αγαπητέ μου, στη διαδρομή του χρόνου δεν κινείται αυτόνομα και αυθαίρετα, αλλά σεσυνάρτηση με το χθες και το αύριο, με το παρελθόν, το σήμερα και το μέλλον. Τα αποτελέσματάτης εξαρτώνται από τις πολυμορφίες και τις ιδιαιτερότητες των ανθρώπινων μαζών, στις οποίεςαναφέρονται. Και θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η ζωή δεν εξελίσσεται μηχανιστικά γιαόλους και για όλα, αλλά σε συσχετισμό με το συγκεκριμένο χώρο και με τις ιστορικέςπαραδόσεις».