Η γαστρονομία ως καλή τέχνη

Σε μια εποχή, που η γαστρονομία έχει βρει την αποδοχή, την παραδοχή και την υποδοχή που της αξίζει απ' όλο και περισσότερους εραστές-θαυμαστές της καλής αυτής τέχνης, το έργο του διάσημου Γάλλου επιστήμονα και φιλοσόφου είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Γιατί το αριστούργημά του όχι μόνο αποτελεί την βάση για την πλήρη κατανόηση της μίας εκ των πέντε αισθήσεων, αλλά και πηγή έμπνευσης για όλους όσοι πιστεύουν ακράδαντα πως «Η ανακάλυψη ενός καινούργιου πιάτου προσφέρει περισσότερα στην ευτυχία της ανθρώπινης φυλής παρά η ανακάλυψη ενός άστρου»...

Χωρισμένο σε τριάντα κεφάλαια - στοχασμούς και σε ένα μικρό κομμάτι με διάφορα ανέκδοτα κείμενα - από συνταγές διά χειρός Σαβαρέν μέχρι υψηλή ποίηση για... καλοφαγάδες -, το παρόν βιβλίο θα αποκαλύψει στα μάτια του αναγνώστη τις θεμελιώδεις αλήθειες της επιστήμης της γαστρονομίας. Όλα θίγονται στη Φυσιολογία του Σαβαρέν: Από τον ορισμό της γεύσης και της γαστρονομίας, την φιλοσοφική ιστορία της μαγειρικής και την γαστρονομική μυθολογία, μέχρι θεωρίες περί παχυσαρκίας, αδυνατίσματος, αγάπης στην καλοπέραση και νηστείας!

Ο ίδιος, σχεδόν δύο αιώνες πίσω, θα ταυτίσει την μοίρα των ανθρώπων με τον τρόπο που τρέφονται - κάτι που σήμερα το θεωρούμε περισσότερο από αυτονόητο -, ενώ στον πρόλογό του θα εξομολογηθεί πως για την συγγραφή του βιβλίου του, όντας για χρόνια παρατηρητής πολυτελών συμποσίων, ένιωσε την ανάγκη να καταγράψει την εμπειρία του, και να την παραδώσει σε όλους εμάς που τρώμε για να ζούμε αλλά και ζούμε για να τρώμε: «Ενώ μελετούσα τις απολαύσεις του τραπεζιού από κάθε άποψη, σύντομα διαπίστωσα ότι μπορούσε να προκύψει κάτι καλύτερο από ένα απλό βιβλίο μαγειρικής, και ότι υπήρχαν πολλά να ειπωθούν για τις λειτουργίες οι οποίες δεν είναι μόνο ζωτικές και σταθερές, αλλά ασκούν και πολύ άμεση επιρροή στην υγεία, την ευτυχία μας, ακόμα και στην επιτυχία μας στη ζωή...».

Και όλα αυτά, από την πένα ενός ελιτίστα, καλοζωιστή Γάλλου γκουρμάντ που με πολύ χιούμορ, υψηλή παιδεία και γνώση του αντικειμένου του τοποθετεί την απόλαυση ενός καλού φαγητού εκεί που τις αξίζει: Ίσως στην πιο σημαντική ζωτική, αλλά και πνευματική λειτουργία του ανθρώπου.