0
Your Καλαθι
Διεθνές and Ευρωπαϊκό Ποινικό Δίκαιο
Έκπτωση
10%
10%
Περιγραφή
Το έργο «Διεθνές & Ευρωπαϊκό Ποινικό Δίκαιο» παρέχει μία συστηματική εισαγωγή στο πολύπλοκο δίκαιο των τοπικών ορίων των ελληνικών ποινικών νόμων και στο ευρωπαϊκό ποινικό δίκαιο. Ζητήματα όπως η εφαρμογή αλλοδαπού κανόνα δικαίου, η νομιμότητα αποδείξεων που αποκτήθηκαν στην αλλοδαπή, ο τόπος τέλεσης του διαδικτυακού εγκλήματος, η ποινική δικαιοδοσία επί ξένων πλοίων, το ευρωπαϊκό ne bis in idem και τα οικονομικά εγκλήματα κατά της ΕΕ αναλύονται κατά τρόπο ευσύνοπτο και κατανοητό. Απευθύνεται σε δικηγόρους, εισαγγελείς, δικαστές, φορείς του Δημοσίου, ναυτιλιακές εταιρίες και γενικότερα σε κάθε ενασχολούμενο με το αντικείμενο.
ΠρόλογοςΣελ. VII
ΣυντομογραφίεςΣελ. XXXI
Βασική βιβλιογραφίαΣελ. XXXVII
ΕισαγωγήΣελ. 1
Ι. Τι είναι το διεθνές ποινικό δίκαιο;Σελ. 2
ΙΙ.Το δίκαιο των τοπικών ορίων των ποινικών νόμων (διεθνές ποινικό δίκαιο stricto sensu)Σελ. 4
ΙΙΙ. Το Ευρωπαϊκό Ποινικό ΔίκαιοΣελ. 7
Το δικονομικό ποινικό δίκαιο της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 8
ΙV. Το δίκαιο της δικαστικής αρωγής σε ποινικές υποθέσειςΣελ. 9
V. Παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνής έννομη τάξηΣελ. 10
VΙ. Το δίκαιο των διεθνών εγκλημάτων (delicta juris gentium)Σελ. 12
1. ΈννοιαΣελ. 12
2. Τα «μη γνήσια» διεθνή εγκλήματαΣελ. 13
3. Η ορολογίαΣελ. 14
4. Τα κύρια χαρακτηριστικά του δικαίου των διεθνών εγκλημάτωνΣελ. 15
5. Ποινική ευθύνη κρατών;Σελ. 16
6. Πηγές του δικαίου των διεθνών εγκλημάτωνΣελ. 17
7. Η δίωξη των διεθνών εγκλημάτων. Διεθνή και υβριδικά δικαστήριαΣελ. 20
8. Το Διεθνές Ποινικό ΔικαστήριοΣελ. 20
VΙI.Η νέα εικόνα της διεθνούς ποινικής καταστολής και η περιστολή της εθνικής κυριαρχίας των επιμέρους κρατώνΣελ. 21
1. Απεμπόληση της αρχής του διπλού αξιοποίνουΣελ. 21
2. Ποινική νομοθέτηση απ’ ευθείας από την Ευρωπαϊκή ΈνωσηΣελ. 22
3. Περιορισμοί της εθνικής κυριαρχίας χάριν της ποινικής προστασίας αρχαιοτήτωνΣελ. 22
4. Αυτογνώμων ενάσκηση διεθνούς ποινικής δικαιοδοσίαςΣελ. 23
5. Η θεωρία του duty to governΣελ. 24
6. Μale captus bene judicatus και κάμψη της εθνικής κυριαρχίαςΣελ. 24
7. Κριτική αποτίμησηΣελ. 25
VIII. Το Ινστιτούτο Ευρωπαϊκού και Διεθνούς Ποινικού ΔικαίουΣελ. 26
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΕΝΝΟΙΕΣ
Κεφάλαιο 1 Νομική φύση των Κανόνων του Διεθνούς Ποινικού Δικαίου Stricto Sensu
Ι.Οι κανόνες του διεθνούς ποινικού δικαίου stricto sensu ως εσωτερικοί κανόνες ουσιαστικού δικαίουΣελ. 29
1. ΓενικάΣελ. 29
2. Το δ.π.δ. stricto sensu ως δίκαιο εφαρμογής των ποινικών κανόνων. Η θεωρία των δύο βαθμίδωνΣελ. 31
3. Το δίκαιο των τοπικών ορίων και το ιδιωτικό διεθνές δίκαιοΣελ. 32
3.1. Οι κανόνες του δ.π.δ. stricto sensu ως μονομερείς κανόνεςΣελ. 32
3.2. Οι κανόνες του δ.π.δ. stricto sensu ως κανόνες δημοσίου δικαίουΣελ. 33
4. Το πρωτείο των ημεδαπών ποινικών κανόνωνΣελ. 33
5. Οι κανόνες δ.π.δ. stricto sensu και οι πρωτεύοντες ποινικοί κανόνεςΣελ. 35
6. Κριτική και συμπεράσματαΣελ. 37
6.1. Τη σκοπιμότητα απειλής ποινής εκφράζουν οι εξωτερικοί όροι του αξιοποίνουΣελ. 37
6.2. Η ισχύς των αξιολογικών κανόνων είναι ευρύτερη από εκείνη των πρωτευόντωνΣελ. 37
6.3. Ο όρος της αμοιβαιότητας ως παράγων περιστολής της διευρυμένης ισχύος των αξιολογικών ποινικών κανόνωνΣελ. 38
6.4. Οι πρωτεύοντες κανόνες δεν ισχύουν απεριόρισταΣελ. 39
6.5. Οι κανόνες του δ.π.δ. θέτουν εξωτερικούς όρους του αξιοποίνουΣελ. 39
II. Γενικοί και ειδικοί κανόνες έκτασης της ποινικής εξουσίαςΣελ. 41
III. Ημεδαπά και αλλοδαπά έννομα αγαθάΣελ. 44
1. Εννοιολογικές διευκρινίσειςΣελ. 45
2. Ενδιάμεσο συμπέρασμαΣελ. 48
3. Τα κυριότερα αποκλειστικώς ημεδαπά έννομα αγαθάΣελ. 48
3.1. Τελωνειακές και φορολογικές διατάξειςΣελ. 48
3.2. Προσβολές του Πολιτεύματος και προδοσία της χώραςΣελ. 49
3.3. Εγκλήματα κατά των πολιτειακών και πολιτικών οργάνων και κατά του εκλογικού σώματοςΣελ. 50
3.4. Εγκλήματα κατά της πολιτειακής εξουσίας και δημόσιας τάξηςΣελ. 51
3.5. Εγκλήματα περί την υπηρεσίαΣελ. 52
3.6. Εγκλήματα περί την απονομή της δικαιοσύνηςΣελ. 53
3.7. Εγκλήματα κατά των τηλεπικοινωνιών και κοινωφελών εγκαταστάσεωνΣελ. 54
3.8. Βιομηχανική ιδιοκτησίαΣελ. 54
3.9. Παράνομη είσοδος στη χώρα και συναφή εγκλήματαΣελ. 55
4. Εξαιρετικές περιπτώσεις προστασίας αλλοδαπών εννόμων αγαθώνΣελ. 55
5. Η θέση της νομολογίας, ιδίως επί φοροδιαφυγήςΣελ. 59
6. Πρακτική σημασία της διάκρισηςΣελ. 61
7. H σημασία της διάκρισης για τη θέση των κανόνων του δ.π.δ. stricto sensu στην τεχνική-πρακτική έννοια του εγκλήματοςΣελ. 62
Κεφάλαιο 2 Ποινική κυριαρχία και δικονομικός καταναγκασμός
Ι. Ποινική εξουσία και πράξεις κυριαρχίαςΣελ. 64
ΙΙ. Male captus bene judicatus?Σελ. 65
1. Το πρόβλημα και το γενικό πλαίσιο αντιμετώπισής τουΣελ. 65
2. Η νομολογία του ΕΔΔΑΣελ. 68
3. Η νομολογία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ΙΚΤΥ) στην υπόθεση NicolicΣελ. 70
4. H Σύμβαση Εφαρμογής της Συμφωνίας Schengen. Διασυνοριακή παρακολούθηση και διασυνοριακή καταδίωξηΣελ. 70
4.1. Η διασυνοριακή παρακολούθησηΣελ. 71
4.2. Η διασυνοριακή καταδίωξηΣελ. 72
ΙΙΙ. Ποινική εξουσία και ποινική δικαιοδοσίαΣελ. 73
ΙV. Τα όρια της ποινικής εξουσίαςΣελ. 74
1. Η θεωρία της διακριτικής ευχέρειαςΣελ. 74
2. Περιορισμοί της κρατικής ποινικής εξουσίαςΣελ. 76
3. Η αρχή της μη επέμβασηςΣελ. 77
4. Η θεωρία της κατάχρησης δικαιώματοςΣελ. 79
5. Η αρχή n. c.n.p.s.l. ως παράγων περιορισμού της ποινικής εξουσίαςΣελ. 82
6. Η θεωρία της πολιτικά πρόσφορης συμπεριφοράςΣελ. 82
7. Όρια του διεθνούς δικαίου και όρια εσωτερικής νομοθεσίαςΣελ. 83
Κεφάλαιο 3 Κανόνες εφαρμογής των ημεδαπών ποινικών κανόνων
Ι. Οι Αρχές του Διεθνούς Ποινικού ΔικαίουΣελ. 84
1. ΓενικάΣελ. 84
2. Οι επιμέρους αρχές του δ.π.δ. stricto sensuΣελ. 85
3. Η ανάγκη μιας θεωρίας του διεθνούς ποινικού δικαίουΣελ. 88
II. Εφαρμογή αλλοδαπού ποινικού δικαίουΣελ. 89
1. Ισχύς, εφαρμογή και λήψη υπόψη του (αλλοδαπού) κανόνα δικαίουΣελ. 90
1.1. Οι έννοιεςΣελ. 90
1.2. Ο ακυρωτικός έλεγχος της ορθής ερμηνείας και εφαρμογής αλλοδαπού δικαίουΣελ. 91
1.3. ΣυμπέρασμαΣελ. 93
2. Η απαγόρευση εφαρμογής αλλοδαπού ποινικού δικαίουΣελ. 93
2.1. Δικαιολογική βάση της απαγόρευσηςΣελ. 93
2.2. Επιχειρήματα κατά της απαγόρευσης εφαρμογής αλλοδαπού ποινικού δικαίουΣελ. 94
2.3. Ιδιαίτεροι λόγοι που συνηγορούν για την εφαρμογή αλλοδαπού ποινικού δικαίουΣελ. 96
3. Εφαρμογή αλλοδαπού δικαίου κατά την επίλυση δικονομικών ζητημάτωνΣελ. 99
4. Νομιμότητα αποδείξεων που αποκτήθηκαν στην αλλοδαπήΣελ. 99
5. ΣυμπεράσματαΣελ. 101
6. Επίμετρο: Αλλοδαπό ποινικό δίκαιο και επιμέτρηση της ποινήςΣελ. 103
III. Ζητήματα εφαρμογής αλλοδαπού ιδιωτικού και διοικητικού δικαίουΣελ. 104
1. ΓενικάΣελ. 104
2. Ρητή, σιωπηρή και έμμεση εξάρτησηΣελ. 105
3. Εφαρμογή αλλοδαπού ιδιωτικού δικαίουΣελ. 107
3.1. Παράσταση προς υποστήριξη της κατηγορίαςΣελ. 109
4. Εφαρμογή αλλοδαπού διοικητικού δικαίουΣελ. 109
5. Λήψη υπ’ όψη αλλοδαπού δικαίου σε περίπτωση λευκών ποινικών νόμωνΣελ. 111
6. Εγκλήματα από αμέλειαΣελ. 111
7. Λόγοι άρσης του αδίκου και λόγοι αποκλεισμού του καταλογισμούΣελ. 112
8. Λόγοι αποκλείοντες την ποινική δίωξη (άρθρ. 9 ΠΚ)Σελ. 113
9. ΣυμπέρασμαΣελ. 114
Κεφάλαιο 4 Ο τόπος τέλεσης του εγκλήματος
Ι. Ο τόπος τέλεσης του εγκλήματος ως νομικό – θεωρητικό ζήτημαΣελ. 116
1. H θεωρία της συμπεριφοράςΣελ. 117
2. Η θεωρία του ενδιάμεσου αποτελέσματοςΣελ. 118
3. Η θεωρία του αποτελέσματοςΣελ. 119
4. Η θεωρία της ενότηταςΣελ. 120
5. Η υπόθεση LotusΣελ. 121
ΙΙ. Το ελληνικό δίκαιοΣελ. 122
1. Το γενικό πλαίσιοΣελ. 122
2. Τέλεση στην ημεδαπή τμήματος της εγκληματικής συμπεριφοράςΣελ. 123
2.1. Η γενική θέσηΣελ. 123
2.2. ΣυναυτουργίαΣελ. 123
2.3. Επί μέρους περιπτώσειςΣελ. 124
2.3.1. Φυσική ενότητα της πράξηςΣελ. 124
2.3.2. Εγκλήματα αποστάσεωςΣελ. 124
2.3.3. Συναφή ή εξαρτημένα εγκλήματαΣελ. 125
2.3.4. Υπαλλακτικώς μικτά εγκλήματαΣελ. 126
2.3.5. Εγκλήματα κατ’ εξακολούθησηΣελ. 127
2.3.6. Διαρκή εγκλήματαΣελ. 129
2.3.7. Σύνθετα εγκλήματαΣελ. 129
2.3.8. Εγκλήματα εξωτερίκευσηςΣελ. 130
2.3.9. Αθροιστικό έγκλημα. Κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια τέλεσηΣελ. 130
3. Το αξιόποινο αποτέλεσμαΣελ. 132
3.1. Το αποτέλεσμα ως στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασηςΣελ. 132
3.2. Ενδιάμεσα αποτελέσματαΣελ. 133
3.3. Εξωτερικοί όροι του αξιοποίνουΣελ. 134
3.4. Ουσιαστική αποπεράτωση του εγκλήματοςΣελ. 135
4. Εγκλήματα διακινδύνευσηςΣελ. 137
5. Εγκλήματα παράλειψηςΣελ. 137
5.1. Γνήσια εγκλήματα παράλειψηςΣελ. 137
5.2. Μη γνήσια εγκλήματα παράλειψηςΣελ. 138
6. Εγκλήματα transitΣελ. 140
ΙΙΙ. Ο τόπος τέλεσης επί αποπείραςΣελ. 142
1. ΓενικάΣελ. 142
2. Ειδικά ζητήματαΣελ. 144
3. Προπαρασκευαστικές πράξειςΣελ. 145
IV. Ζητήματα συμμετοχήςΣελ. 146
1. ΓενικάΣελ. 146
2. Ο τόπος τέλεσης της συμμετοχής υπό στενή έννοιαΣελ. 147
3. Ο τόπος τέλεσης της έμμεσης αυτουργίαςΣελ. 148
4. Ειδικά θέματα συμμετοχήςΣελ. 149
4.1. Ο τόπος της συμμετοχικής δράσης στην απόπειραΣελ. 149
4.2. Η σημασία του τόπου όπου κατά την πρόθεση του αυτουργού απόπειρας και του συμμετόχου θα επερχόταν το αποτέλεσμαΣελ. 150
4.3. Συμμετοχή από την ημεδαπή σε κυρία πράξη τελούμενη στην αλλοδαπήΣελ. 151
4.3.1. Όταν η κυρία πράξη δεν υπόκειται στην ημεδαπή ποινική εξουσίαΣελ. 152
4.3.1.1. Ειδικότερα: Η διάταξη του άρθρ. 5 παρ. 1 εδάφ. β΄ ΠΚΣελ. 152
4.3.1.2. Η υπόθεση SalemΣελ. 153
4.3.2. Όταν η κυρία πράξη δεν είναι αξιόποινη κατά το αλλοδαπό δίκαιο (του τόπου τέλεσης)Σελ. 155
4.4.Κυρία πράξη τελεσθείσα σε πολιτειακώς ασύντακτη χώραΣελ. 157
V. Το πρόβλημα του δόλου ως προς τον τόπο τέλεσηςΣελ. 158
1. Η κρατούσα γνώμη και η κριτική τηςΣελ. 158
2. Διακρίνουσα θέσηΣελ. 161
VI. Ο τόπος τέλεσης του διαδικτυακού εγκλήματοςΣελ. 162
VII. Ειδικά ζητήματαΣελ. 166
1. Ο τόπος τέλεσης ρατσιστικού εγκλήματος μέσω διαδικτύουΣελ. 166
2. Πλασματικός τόπος τέλεσηςΣελ. 166
3. Ο τόπος τέλεσης επί κατ’ ιδέαν συρροήςΣελ. 167
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΟΙ ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ (ΑΡΘΡΑ 5-11 ΠΚ)
Κεφάλαιο 1 Η Αρχή της εδαφικότητας (άρθρ. 5 παρ. 1 ΠΚ)
Ι.Η αρχή της εδαφικότητας ως βασική αρχή ενάσκησης της ποινικής εξουσίας του κράτουςΣελ. 172
1. Η αρχή της εδαφικότητας στο ελληνικό δίκαιο. Το άρθρ. 5 παρ. 1 ΠΚΣελ. 172
2. Η απαγόρευση της εκδόσεως ημεδαπών και η σημασία της για την αρχή της εδαφικότηταςΣελ. 175
3. Δικαιολογική βάση της αρχήςΣελ. 176
4. Καταχρηστική διεύρυνση της ποινικής δικαιοδοσίας. Η διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρ. 5 προϊσχύσαντος ΠΚΣελ. 178
ΙΙ. Η επικράτειαΣελ. 179
1. ΟρισμόςΣελ. 179
2. Τα εσωτερικά ύδαταΣελ. 180
2.1. ΈννοιαΣελ. 180
2.2. ΚόλποιΣελ. 181
2.3. Ιστορικοί κόλποιΣελ. 181
2.4. ΑγκυροβόλιαΣελ. 182
2.5.ΣκόπελοιΣελ. 182
2.6. ΔιώρυγεςΣελ. 182
2.7. Λίμνες, ποταμοί, γέφυρες κ.λπ.Σελ. 183
3. ΛιμένεςΣελ. 184
4. Τα πλοίαΣελ. 184
4.1. Η έννοια του πλοίουΣελ. 184
4.2. Εθνικότητα του πλοίουΣελ. 185
4.3. Ποινική εξουσία και ποινική δικαιοδοσία επί πράξεων που τελούνται σε ξένα ιδιωτικά πλοία ναυλοχούντα σε ημεδαπό λιμέναΣελ. 187
5. Κριτήρια περιορισμού της ποινικής δικαιοδοσίας του παράκτιου κράτουςΣελ. 189
5.1. Αγγλικό σύστημαΣελ. 189
5.2. Γαλλικό σύστημαΣελ. 190
5.3. Γερμανικό σύστημαΣελ. 190
5.4. Το ελληνικό δίκαιοΣελ. 191
5.4.1. Η συνθήκη φιλίας, εμπορίου και ναυτιλίας με την ΙαπωνίαΣελ. 191
5.4.2. Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Προξενικά ΚαθήκονταΣελ. 191
5.4.3. Οι διμερείς προξενικές συμβάσειςΣελ. 192
5.5. Το εσωτερικό δίκαιοΣελ. 193
5.6. Ερμηνευτικά προβλήματα από τις ρυθμίσεις των άρθρ. 161 επ. ΚΔΝΔ και των συμβάσεωνΣελ. 196
6. Αιγιαλίτιδα ζώνηΣελ. 199
6.1. ΟρισμόςΣελ. 199
6.2. Στόμια ποταμώνΣελ. 200
6.3. ΎφαλοιΣελ. 201
6.4. ΝήσοιΣελ. 201
6.5. Χωρικά ύδατα μεταξύ κρατών με αντικριστές ακτέςΣελ. 201
6.6. ΦάροιΣελ. 201
6.7. Τεχνητές νησίδεςΣελ. 201
6.8.Το δικαίωμα αβλαβούς διελεύσεωςΣελ. 203
6.8.1. ΈννοιαΣελ. 203
6.8.2. Πότε δεν είναι αβλαβής η διέλευσηΣελ. 204
6.8.3. Ποινική δικαιοδοσία του παρακτίου κράτους επί ξένου πλοίου διερχόμενου από την αιγιαλίτιδα ζώνηΣελ. 205
6.8.4. Εξαίρεση επί πλοίων προερχομένων από τα εσωτερικά ύδατα του παρακτίου κράτουςΣελ. 209
6.8.5. Αίτημα του πλοιάρχουΣελ. 210
6.8.6. Πλοία προερχόμενα από ξένο λιμέναΣελ. 210
6.8.7. Ποινική δικαιοδοσία επί πράξεων σε πλοίο διερχόμενο αβλαβώςΣελ. 212
6.8.8. Η περίπτωση McRuby και τα εξ αυτής ζητήματαΣελ. 212
ΙΙΙ. Ύδατα επέκεινα της αιγιαλίτιδας ζώνηςΣελ. 213
1. Η Συνορεύουσα ζώνηΣελ. 213
2. Η Υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική ΖώνηΣελ. 214
3. Ποινική δικαιοδοσία επί πράξεων τελουμένων στη συνορεύουσα ζώνη, την υφαλοκρηπίδα ή την ΑΟΖΣελ. 216
IV. Ανοικτή θάλασσαΣελ. 216
1. ΈννοιαΣελ. 216
2. Η ελευθερία της ανοικτής θάλασσαςΣελ. 216
3. Ανυπαρξία ποινικής δικαιοδοσίας οιουδήποτε κράτους επί της ανοιχτής θάλασσαςΣελ. 217
4. Διεύρυνση της ποινικής δικαιοδοσίας των παρακτίων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ανοιχτή θάλασσα. Η Οδηγία 2005/35/Ε15Σελ. 218
5. Δικαιώματα του κράτους στην ανοικτή θάλασσαΣελ. 218
5.1. Κατάσχεση πειρατικού πλοίου ή αεροσκάφουςΣελ. 218
5.2. Καταστολή εμπορίας ναρκωτικώνΣελ. 219
5.3. Σύλληψη για παράνομες εκπομπές από ανοικτή θάλασσαΣελ. 219
5.4. Επίσκεψη και νηοψίαΣελ. 219
5.5. Η περίπτωση του «Μαβή Μαρμαρά»Σελ. 221
5.6. Ανιθαγενή πλοία. Ανάκληση εγγράφων εθνικότηταςΣελ. 222
5.7. Το δικαίωμα συνεχούς καταδίωξης (άρθρ. 111 ΣΔΘ)Σελ. 223
5.8. Ποινική εξουσία του παρακτίου κράτους επί φθοράς υποβρυχίων καλωδίων και σωληναγωγώνΣελ. 225
5.9. Ποινική δικαιοδοσία επί συγκρούσεως πλοίωνΣελ. 226
5.9.1. Το άρθρο 97 παρ. 1 ΣΔΘΣελ. 226
5.9.2. Η Διεθνής Σύμβαση των Βρυξελλών του 1952Σελ. 227
V. Ο εναέριος χώροςΣελ. 228
1. ΈννοιαΣελ. 228
2. Εναέριος χώρος και F.I.R.Σελ. 229
3. Το διάστημαΣελ. 230
VI. Τα κτίρια των πρεσβειών και διπλωματικών αποστολώνΣελ. 232
1. Το κατ’ αρχήν απαραβίαστο των διπλωματικών αποστολών και οι εξαιρέσεις τουΣελ. 232
2. Σύλληψη σε πρεσβείες και προξενεία. Η χορήγηση ασύλου για ανθρωπιστικούς λόγους και η περίπτωση του Julian AssangeΣελ. 233
VII. Η ΕτεροδικίαΣελ. 234
1. Προσωπική ετεροδικία και ετεροδικία κρατώνΣελ. 234
2. Νομική φύση της ετεροδικίαςΣελ. 238
3. Μέλη αλλοδαπών ενόπλων δυνάμεωνΣελ. 240
4. Τα όρια του ακαταδίωκτου κρατικών αξιωματούχωνΣελ. 242
5. Ετεροδικία ενώπιον εθνικών ποινικών δικαστηρίωνΣελ. 242
5.1. Η υπόθεση PinochetΣελ. 242
5.2. Νομολογία επί αστικών υποθέσεων και η σημασία τουςΣελ. 243
5.2.1. Η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (McElhinney και Al-Adsani)Σελ. 243
5.2.2. Η απόφαση Jones and Οthers του Δικαστηρίου των ΛόρδωνΣελ. 243
5.3. Η απόφαση Yerodia («υπόθεση του εντάλματος σύλληψης της 11.4.2000»)Σελ. 244
5.4. Η νομολογία του Αρείου Πάγου και του ΑΕΔ επί αστικών αξιώσεων στηριζομένων σε αδικοπραξία λόγω διεθνών εγκλημάτωνΣελ. 245
6. Ετεροδικία ενώπιον διεθνών δικαστηρίωνΣελ. 246
7. Περιορισμοί της ποινικής δικαιοδοσίας επί ξένων πολεμικών πλοίων και κρατικών πλοίων που χρησιμοποιούνται για μη εμπορικούς σκοπούςΣελ. 247
7.1. Πολεμικά και γενικώς δημόσια πλοίαΣελ. 247
7.2. Ετεροδικία πολεμικών πλοίωνΣελ. 248
8. Πολεμικά αεροσκάφηΣελ. 251
VIII.Επί της αποκλειστικής αρμοδιότητας των εισαγγελικών και δικαστικών αρχών Πειραιά για ναυτικά αδικήματαΣελ. 251
Κεφάλαιο 2 Η Αρχή της σημαίας (άρθρ. 5 παρ. 2 ΠΚ)
Ι. Έννοια και δικαιολογική βάσηΣελ. 254
1. Η διάταξη του άρθρ. 5 παρ. 2 ΠΚΣελ. 254
2. Δικαιολογική βάση της αρχήςΣελ. 255
ΙΙ.Η εφαρμογή της αρχής της σημαίας επί εγκλημάτων τελουμένων σε ελληνικά ιδιωτικά πλοίαΣελ. 256
1. Εγκλήματα στην ανοιχτή θάλασσαΣελ. 256
2. Ετεροχθονία των πλοίων;Σελ. 256
3. Η επιφύλαξη του «αλλοδαπού νόμου»Σελ. 257
4. Ο πρωτογενής χαρακτήρας της αρχής της σημαίας. Δυνατότητα παράλληλης ισχύος της αρχήςΣελ. 259
5. Ποινική δικαιοδοσία επί πράξεων τελεσθεισών σε ελληνικό πλοίο που ναυλοχεί σε αλλοδαπό λιμέναΣελ. 261
5.1. Πρώτη άποψη: Εξάρτηση του αξιοποίνου από το δίκαιο του παράκτιου κράτουςΣελ. 261
5.2. Δεύτερη άποψη: Η δικαιοδοσία του κράτους της σημαίας του πλοίου ισχύει επάλληλαΣελ. 262
5.3. Αιτιολόγηση της θεωρίας για την επάλληλη δικαιοδοσίαΣελ. 263
5.4. Τα επιχειρήματα της αντίθετης άποψης και η αντίκρουσή τουςΣελ. 268
5.4.1. ΑτιμωρησίαΣελ. 268
5.4.2. Ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητοςΣελ. 269
5.4.3. Τόπος τέλεσης είναι η αλλοδαπήΣελ. 269
5.4.4. Συνεχής εναλλαγή status του πλοίουΣελ. 270
5.4.5. Παραβίαση του άρθρ. 9 ΠΚΣελ. 271
5.4.6. Αντίθεση προς το ΣύνταγμαΣελ. 271
5.4.7. Δικονομικά ζητήματαΣελ. 272
6. ΣυμπεράσματαΣελ. 273
ΙΙΙ. Εγκλήματα επί ελληνικών αεροσκαφώνΣελ. 276
1. Έννοια Αεροσκάφους. Εθνικότητα των αεροσκαφώνΣελ. 276
2. Ποινική δικαιοδοσία επί πράξεων που τελούνται σε ιδιωτικό αεροσκάφοςΣελ. 278
3. Η σύμβαση του Τόκιο της 14.9.1963Σελ. 278
Κεφάλαιο 3 Η Αρχή της ενεργητικής προσωπικότητας (άρθρ. 6 ΠΚ)
Ι. Περιεχόμενο και δικαιολογική βάσηΣελ. 281
ΙΙ. Έκταση εφαρμογής του άρθρ. 6 ΠΚΣελ. 283
1. Αυτουργοί και συμμέτοχοιΣελ. 283
2. Πλοία υπό ξένη σημαία στην ανοικτή θάλασσαΣελ. 284
3. Εγκλήματα ημεδαπών ναυτικών επί πλοίου υπό ξένη σημαίαΣελ. 284
4. Πλοία υπό ελληνική σημαία σε αλλοδαπό λιμέναΣελ. 284
5. Αεροσκάφη και διαστημικά οχήματα εγγεγραμμένα σε μητρώα ξένων κρατώνΣελ. 285
ΙΙΙ.Η αρχή του διπλού αξιοποίνου κατά το άρθρ. 6 ΠΚ. Το αξιόποινο της πράξης κατά το δίκαιο του τόπου τελέσεωςΣελ. 285
1. Περιεχόμενο της αρχής κατά το άρθρ. 6 παρ. 1 ΠΚΣελ. 285
2. Έκταση εφαρμογής της αρχήςΣελ. 288
3. Πολιτειακώς ασύντακτη χώραΣελ. 290
4. Διπλό αξιόποινο και αλλοδαπά έννομα αγαθάΣελ. 290
5. Διπλό αξιόποινο επί μεταγενέστερης νομοθετικής μεταβολής;Σελ. 290
6. Παρέμβλημα: Ζητήματα αναντιστοιχίαςΣελ. 291
IV. Ημεδαπός - αλλοδαπόςΣελ. 292
V. Η έγκληση ως προϋπόθεση του διωκτούΣελ. 293
1. Η ρύθμιση του άρθρ. 6 παρ. 3 ΠΚΣελ. 293
2. Έννοια και λειτουργία της έγκλησης του άρθρ. 6 παρ. 3 ΠΚΣελ. 294
2.1. Η έγκληση του άρθρ. 6 παρ. 3 ΠΚ ως κανονική έγκλησηΣελ. 294
2.2. Πεδίο εφαρμογής της έγκλησης του άρθρ. 6 παρ. 3 ΠΚΣελ. 296
2.3. Έννομες συνέπειες προς τα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα πλημμελήματαΣελ. 297
2.4. Έννομες συνέπειες ως προς τα κατ’ έγκληση διωκόμενα πλημμελήματαΣελ. 298
2.5. Η έγκληση του άρθρ. 6 παρ. 3 ΠΚ αφορά στα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα εγκλήματαΣελ. 299
3. Νομική φύση και λοιπές προϋποθέσεις της έγκλησης του άρθρ. 6 παρ. 3 ΠΚΣελ. 300
4. Δικαιούχοι της έγκλησηςΣελ. 301
5. Ανάκληση της έγκλησηςΣελ. 302
6. Έγκληση και κακουργήματαΣελ. 303
7. Αναστολή της προθεσμίας υποβολής της έγκλησης;Σελ. 303
VI. Η αίτηση της ξένης κυβερνήσεωςΣελ. 304
1. Νομική φύση και λειτουργία της αίτησηςΣελ. 304
2. Η σχέση έγκλησης-αίτησηςΣελ. 306
2.1. Ως προς τα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα πλημμελήματαΣελ. 306
2.2. Ως προς τα κατ’ έγκληση διωκόμενα εγκλήματαΣελ. 307
VII.Δικονομικά. Η κατά τόπον αρμοδιότητα για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο εξωτερικόΣελ. 307
Κεφάλαιο 4 Εξαιρέσεις από την Αρχή του διπλού αξιοποίνου
Ι. Η αρχή της απόλυτης ενεργητικής προσωπικότηταςΣελ. 309
ΙΙ. Εγκλήματα διαφθοράςΣελ. 310
1. Ποινική δικαιοδοσία επί εγκλημάτων δωροληψίας εκ μέρους υπαλλήλων (άρθρ. 235 ΠΚ) τελεσθέντων στην αλλοδαπήΣελ. 311
2. Ποινική δικαιοδοσία επί εγκλημάτων δωροληψίας εκ μέρους πολιτικών προσώπων (άρθρ. 159 ΠΚ) τελεσθέντων στην αλλοδαπήΣελ. 313
3. Ποινική δικαιοδοσία επί εγκλημάτων δωροδοκίας (δεκασμού: άρθρ. 236 ΠΚ) τελεσθέντων στην αλλοδαπήΣελ. 314
4. Ποινική δικαιοδοσία επί εγκλημάτων δωροδοκίας (δεκασμού: άρθρ. 159Α ΠΚ) πολιτικών προσώπων τελεσθέντων στην αλλοδαπήΣελ. 317
5. Ποινική δικαιοδοσία επί δωροληψίας και δωροδοκίας δικαστικών λειτουργών (άρθρ. 237 ΠΚ)Σελ. 318
6. Η εξαίρεση: Εμπορία επιρροής και εγκλήματα διαφθοράς στον ιδιωτικό τομέαΣελ. 318
7. Εγκλήματα κατά των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 319
ΙΙΙ. Εγκληματική οργάνωσηΣελ. 319
IV. Εγκλήματα κατά ανηλίκωνΣελ. 320
V. Εγκλήματα ημεδαπών ναυτικών επί πλοίου υπό ξένη σημαίαΣελ. 320
VI. Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, Ευρωπαϊκή Εντολή Έρευνας και Σύμβαση Έκδοσης μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 323
1. Το άρθρ. 10 παρ. 2 Ν 3251/2004 για το Ευρωπαϊκό Ένταλμα ΣύλληψηςΣελ. 323
2. Το άρθρ. 13 παρ. 1 Ν 4489/2017 για την Ευρωπαϊκή Εντολή ΈρευναςΣελ. 324
3. Άλλες Αποφάσεις-πλαίσιαΣελ. 325
4. Το άρθρ. 4 της σύμβασης έκδοσης μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΗΠΑΣελ. 325
VII. Απόρρητες πληροφορίες ΝΑΤΟΣελ. 326
VIII.Επίμετρο: Δυνατότητα forum shopping λόγω αποκλίσεων των εθνικών νομοθεσιών και ισχύος του ευρωπαϊκού ne bis in idemΣελ. 326
Κεφάλαιο 5 Η Αρχή της παθητικής προσωπικότητας (άρθρ. 7 ΠΚ)
Ι. Η διάταξη του άρθρ. 7 ΠΚΣελ. 329
ΙΙ. Προστατευόμενα έννομα αγαθά και υλικά αντικείμεναΣελ. 330
1. «Έλληνας πολίτης»Σελ. 330
2. Ο κυοφορούμενοςΣελ. 332
3. Νομικά πρόσωπαΣελ. 332
ΙΙΙ. Η αρχή του διπλού αξιοποίνου κατά το άρθρ. 7 ΠΚΣελ. 333
IV. Ειδικά ζητήματαΣελ. 334
V.Η έδρα του νομικού προσώπου κατά την έννοια του άρθρ. 7 ΠΚ: καταστατική ή και πραγματική;Σελ. 335
Κεφάλαιο 6 H (κρατική) προστατευτική Αρχή και η Αρχή της παγκόσμιας δικαιοσύνης (άρθρ. 8 ΠΚ)
Ι. Η ρύθμιση του άρθρ. 8 ΠΚ. Γενική επισκόπησηΣελ. 340
ΙΙ. Οι επί μέρους διατάξεις του άρθρ. 8 ΠΚΣελ. 342
1. Περίπτ. α΄: Εσχάτη προδοσία ή προδοσία της χώρας σε βάρος του ελληνικού κράτους;Σελ. 342
2. Περίπτ. β΄: Εγκλήματα που αφορούν τη στρατιωτική υπηρεσία και την υποχρέωση στράτευσης στην ΕλλάδαΣελ. 344
2.1. Μια διάταξη κενή περιεχομένουΣελ. 344
2.2. Το άρθρο 2 του στρατιωτικού ποινικού κώδικαΣελ. 345
3. Περίπτ γ΄: Αξιόποινη πράξη που τέλεσαν ως υπάλληλοι του ελληνικού κράτους ή οργάνου ή οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει την έδρα του στην ΕλλάδαΣελ. 346
4. Περίπτ. δ΄: Πράξη που στρέφεται εναντίον ή απευθύνεται προς υπάλληλο του ελληνικού κράτους ή Έλληνα υπάλληλο οργάνου ή οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά την άσκηση της υπηρεσίας τους ή σε σχέση με την άσκηση των καθηκόντων τουςΣελ. 347
5. Περίπτ. ε΄: «Ψευδορκία» σε διαδικασία που εκκρεμεί στις ελληνικές αρχέςΣελ. 347
6. Περίπτ. στ΄: Τρομοκρατικές πράξειςΣελ. 348
7. Περίπτ. ζ΄: ΠειρατείαΣελ. 349
7.1. Η πειρατεία ως διεθνές έγκλημαΣελ. 349
7.2. Η δια της βίας κατάληψη πλοίου. Η Σύμβαση για την Καταστολή των Παράνομων Πράξεων κατά της Ασφάλειας της ΝαυσιπλοΐαςΣελ. 352
7.3. Οι εφαρμοστέες διατάξεις και η εμβέλεια αυτώνΣελ. 353
7.4. Η παροχή υπηρεσιών ασφαλείας σε εμπορικά πλοία (Ν 4058/2012)Σελ. 355
7.5. Πειρατεία υπό μορφή κυβερνοεπίθεσης (cyber-attack)Σελ. 355
8. Περίπτ. η΄: Εγκλήματα σχετικά με το νόμισμαΣελ. 356
9. Περίπτ. θ΄: Παράνομη εμπορία ναρκωτικώνΣελ. 357
9.1. Ναρκωτικά φάρμακαΣελ. 357
9.2. Η έννοια της εμπορίαςΣελ. 358
9.3. Η εμπορία ναρκωτικών ως διεθνές έγκλημαΣελ. 361
9.4. ΔικονομικάΣελ. 362
10. Περίπτ. ι΄: Εμπορία ανθρώπωνΣελ. 362
11. Περίπτ. ια΄: Ειδικές διατάξεις ή διεθνείς συμβάσειςΣελ. 363
11.1. Το άρθρ. 2 ΣΠΚΣελ. 363
11.2. Οι διατάξεις του Κώδικα Αεροπορικού ΔικαίουΣελ. 363
11.3. ΑρχαιότητεςΣελ. 365
12. Το άρθ. 8 ΠΚ και το κώλυμα της ετεροδικίαςΣελ. 366
13. Καταργηθείσες περιπτώσειςΣελ. 366
13.1. Εμπορία δούλωνΣελ. 366
13.2. Κυκλοφορία και εμπορία ασέμνων δημοσιευμάτωνΣελ. 367
13.3. Πράξεις στρεφόμενες κατά ανηλίκωνΣελ. 367
Κεφάλαιο 7 Είναι η νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες «διεθνές έγκλημα»;Σελ. 369
Κεφάλαιο 8 Η Αρχή της διευθέτησης. Ακαταδίωκτο εγκλημάτων που τελέστηκαν στην αλλοδαπή και «Ευρωπαϊκό ne bis in idem» (άρθρ. 9 ΠΚ)
Ι. Οι διατάξεις του άρθρ. 9 ΠΚ. Γενική επισκόπησηΣελ. 375
ΙΙ. Προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης της παρ. 1Σελ. 376
1. «Έγκλημα» τελεσθέν στην αλλοδαπήΣελ. 376
2. Αλλοδαπή αθωωτική απόφασηΣελ. 377
3. Αλλοδαπή καταδικαστική απόφασηΣελ. 378
4. Έκτιση ποινήςΣελ. 378
5. Παραγραφή-έγκλησηΣελ. 380
6. Χάρη-αμνηστίαΣελ. 381
7. Τόπος τέλεσης της κρινόμενης πράξηςΣελ. 381
8. Αλλοδαπός νόμος. Ζητήματα εφαρμογής αλλοδαπού δικαίουΣελ. 381
9. Εξαιρέσεις. Το άρθρο 8 ΠΚΣελ. 382
ΙΙΙ.Το άρθρ. 14 παρ. 4 του Διεθνούς Συμφώνου του ΟΗΕ για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα δεν θεμελιώνει διεθνές ne bis in idemΣελ. 383
IV. Το ευρωπαϊκό ne bis in idemΣελ. 387
1. Η Σύμβαση για την Εφαρμογή της Συμφωνίας Σένγκεν (ΣΕΣΣ)Σελ. 387
2. Η Συνθήκη της Λισαβόνας και ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 388
3. Η Συνθήκη της Λισαβόνας ως μεταγενέστερος επιεικέστερος νόμοςΣελ. 390
4. Αποχή από την ποινική δίωξη για πράξη διωκόμενη σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 391
5. Συγκριτικές παρατηρήσειςΣελ. 391
V.Το «ευρωπαϊκό δεδικασμένο» στον ελληνικό ΠΚ. Η αρχή ne bis in idem και η διάταξη της παρ. 3 του άρθρ. 9 ΠΚΣελ. 393
1. Η έννοια της «οριστικής απόφασης» κατ’ άρθρ. 9 παρ. 3 ΠΚΣελ. 394
1.1. Το Σύμφωνο Εφαρμογής της Συνθήκης ΣένγκενΣελ. 394
1.2. Η απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις υποθέσεις Gozutok και Brugge (απόφ. της 11.2.2003)Σελ. 394
1.3. H «αρχή» της αμοιβαίας αναγνώρισης των δικαστικών αποφάσεων και διαταγών και το άρθρο 50 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕΣελ. 397
1.4. Επί της σχέσεως του άρθρ. 54 ΣΕΣΣ και του άρθρ. 50 του Χάρτη Θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ. Αποκλείει, τελικά, τις εισαγγελικές «διαταγές» η διάταξη του άρθρ. 9 παρ. 3 ΠΚ;Σελ. 397
1.5. Ένα παράδειγμα από την πράξη: Αποτελεί κώλυμα προς δίωξη στην Ελλάδα η παύση της ποινικής διαδικασίας στη Γερμανία (παρ. 153a 1.1. συνδ 1.3.5. του γερμανικού ΚΠΔ);Σελ. 399
2. Η ταυτότης πράξεως («για την ίδια πράξη»)Σελ. 402
2.1. Η νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 402
2.1.3. Άλλες περιπτώσειςΣελ. 403
2.1.4. H νομολογία του Ακυρωτικού της Ομ. Δημοκρατίας της ΓερμανίαςΣελ. 403
2.1.5. Η νομολογία του ΕΔΔΑΣελ. 403
2.1.6. Ένα παράδειγμα από την πράξη. Κωλύει τη δίωξη των προπαρασκευαστικών πράξεων η αθώωση για την απόπειρα;Σελ. 403
3. Ποινικές και φορολογικές κυρώσεις υπό το πρίσμα του άρθρ. 50 του ΧάρτηΣελ. 404
4. ΣυμπέρασμαΣελ. 404
Κεφάλαιο 9 Οι Αρχές του συνυπολογισμού και της αντιπροσώπευσης και η επιβολή παρεπόμενων ποινών και μέτρων ασφαλείας
Ι. Η αρχή του συνυπολογισμού (άρθρ. 10 ΠΚ)Σελ. 405
II. Επιβολή παρεπομένων ποινών και μέτρων ασφαλείας (άρθρ. 11 ΠΚ)Σελ. 408
ΙΙΙ. Η αρχή της αντιπροσώπευσηςΣελ. 409
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
ΤΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Κεφάλαιο 1 Τα βασικά χαρακτηριστικά του Ευρωπαϊκού Ποινικού Δικαίου
Ι. Το Ευρωπαϊκό Ποινικό Δίκαιο πριν από τη Συνθήκη της ΛισαβόναςΣελ. 417
ΙΙ. Το Ευρωπαϊκό Ποινικό Δίκαιο μετά τη Συνθήκη της ΛισαβόναςΣελ. 420
1. ΓενικάΣελ. 420
2. Η εξουσιοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς ποινική νομοθέτηση – Το νομικό πλαίσιο και τα ειδικότερα χαρακτηριστικά τηςΣελ. 421
2.1. Η θέσπιση ελάχιστων κανόνων για την πρόβλεψη εγκλημάτων μέσω Οδηγιών (άρθρ. 83 παρ. 1 εδ. α΄ ΣΛΕΕ)Σελ. 421
2.2. Ένα παράδειγμα: Η Οδηγία (ΕΕ) 2017/1371Σελ. 423
2.3. Θέσπιση ποινικών διατάξεων για «άλλους τομείς εγκληματικότητας» (άρθρ. 83 παρ. 1 εδ. γ΄ ΣΛΕΕ)Σελ. 424
3. Ποινικές διατάξεις χάριν προσέγγισης των εθνικών νομοθεσιών (άρθρ. 83 παρ. 2 ΣΛΕΕ)Σελ. 425
4. Άμεση θέσπιση ποινικών διατάξεων με Κανονισμούς (άρθρ. 325 παρ. 4 ΣΛΕΕ)Σελ. 425
5. Λαθρομετανάστευση και εμπορία ανθρώπων (άρθρ. 79 παρ. 2 εδ. γ΄ και δ΄ ΣΛΕΕ)Σελ. 426
6. Διοικητικά μέτρα προς καταπολέμηση της τρομοκρατίας και συναφών δραστηριοτήτων (άρθρ. 75 ΣΛΕΕ)Σελ. 427
ΙΙΙ.Η περιστολή του «δημοκρατικού ελλείμματος» στη Συνθήκη της Λισαβόνας και η σημασία των σχετικών ρυθμίσεων για την ποινική νομοθέτησηΣελ. 428
1. H συμμετοχή του Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΣελ. 428
2. Η έκτακτη αναστολή της νομοθετικής διαδικασίας (emergency brake)Σελ. 428
3. Η επίκληση της αρχής της επικουρικότητας από τα εθνικά κοινοβούλιαΣελ. 429
IV. Το ποινικό δίκαιο στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά τη Συνθήκη της ΛισαβόναςΣελ. 430
1. Η Συνθήκη της Λισαβόνας και η σημασία της για το Ευρωπαϊκό Ποινικό ΔίκαιοΣελ. 430
2. Η ουσιαστική νομιμοποίηση του Ευρωπαϊκού Ποινικού ΔικαίουΣελ. 432
V. Οι Γενικές Αρχές του Ποινικού Δικαίου της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 434
1. Γενικές Αρχές του Δικαίου και κανόνες δικαίου στο Ευρωπαϊκό Ποινικό ΔίκαιοΣελ. 434
2. Η αρχή της νομιμότητας των εγκλημάτων και των ποινώνΣελ. 436
3. Οι αρχές της αναλογικότητας και της επικουρικότηταςΣελ. 436
4. Η αρχή της ασφάλειας δικαίου (legal certainty)Σελ. 437
5. Η αρχή της διάκρισης των λειτουργιώνΣελ. 438
6. Η αρχή της ενοχήςΣελ. 438
7. Oι παραδοσιακές αντιλήψεις των κρατών-μελών για το Ποινικό ΔίκαιοΣελ. 439
VI. Κανόνες ποινικής νομοθέτησης στην Ευρωπαϊκή ΈνωσηΣελ. 440
1. Κυρώσεις «αποτελεσματικές, αποτρεπτικές και αναλογικές»Σελ. 440
2. Η απαγόρευση αοριστίας στο Ευρωπαϊκό Ποινικό Δίκαιο ως θεμέλιο της εγγυητικής λειτουργίας των ειδικών υποστάσεωνΣελ. 442
3. Τα κριτήρια ποινικοποίησηςΣελ. 445
4. Προβλήματα εναρμόνισης των διατάξεωνΣελ. 448
5. Ειδικά για το αξιόποινο των νομικών προσώπωνΣελ. 448
Κεφάλαιο 2 Η Αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης
Ι. Έννοια και λειτουργία της αρχήςΣελ. 450
ΙΙ. Η αμοιβαία εμπιστοσύνη ως θεμέλιο της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισηςΣελ. 454
ΙΙΙ. ΣυμπέρασμαΣελ. 456
IV. Η εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισηςΣελ. 456
1. Το Ευρωπαϊκό ne bis in idemΣελ. 456
2. Το Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψηςΣελ. 456
3. Η Ευρωπαϊκή Εντολή ΈρευναςΣελ. 457
4. Ανακριτική δράση αλλοδαπών υπαλλήλων στην ημεδαπή. Οι κοινές ομάδες έρευναςΣελ. 458
5. Αμοιβαία αναγνώριση αποφάσεων δέσμευσης και δήμευσης μέσων και προϊόντων εγκλήματοςΣελ. 459
6. Η αμοιβαία αναγνώριση ποινικών αποφάσεων που επιβάλλουν στερητικές της ελευθερίας ποινές ή διατάσσουν την αναστολή εκτέλεσης της ποινής ή την απόλυση υπό όρουςΣελ. 459
7. Το Ευρωπαϊκό Ένταλμα ΕπιτήρησηςΣελ. 460
8. Αμοιβαία αναγνώριση αποφάσεων με τις οποίες επιβλήθηκαν χρηματικές ποινέςΣελ. 461
9. Άλλες περιπτώσειςΣελ. 461
V. Το έλλειμμα συνοχής στο Ευρωπαϊκό Ποινικό ΔίκαιοΣελ. 461
VI.Αποστολή της ποινικής δογματικής στο Ποινικό Δίκαιο της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 464
VII. Επίμετρο. Οι μεταβατικές διατάξεις της ΣυνθήκηςΣελ. 465
Κεφάλαιο 3 Οικονομικά εγκλήματα κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ι. Ο προϊσχύσας Ν 2803/2000 και τα εξ αυτού προβλήματαΣελ. 466
ΙΙ. Τα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 468
ΙΙΙ. Οι επί μέρους διατάξειςΣελ. 470
1. Δωροληψία και δωροδοκία (άρθρο 22 Ν 4689/2020)Σελ. 470
2. Διασυνοριακή απάτη σχετικά με τον ΦΠΑ (άρθρ. 23 Ν 4689/2020)Σελ. 472
3. Οι επικουρικές διατάξεις για την ποινική προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθρ. 24 Ν 4689/2020)Σελ. 474
3.1. Η παράνομη απόκτηση ή παρακράτηση επιχορηγήσεων που δεν συνδέονται άμεσα με ισάξιες αντιπαροχές (άρθρ. 24 παρ. 1 Ν 4689/2020)Σελ. 475
3.2. Λήψη παροχών από τον προϋπολογισμό της ΕΕ και συνδεόμενων με αντιπαροχές (άρθρ. 24 παρ. 2 Ν 4689/2020)Σελ. 476
3.3. H παράνομη μείωση εσόδων (άρθρ. 24 παρ. 3 Ν 4689/2020)Σελ. 477
3.4. Πλημμελής διαχείριση, ιδιοποίηση και κατ’ απόκλιση χρησιμοποίηση πόρων της Ένωσης (άρθρ. 24 παρ. 4 Ν 4689/2020)Σελ. 478
3.5. Λοιπά εγκλήματαΣελ. 479
IV. Γενικές ρυθμίσειςΣελ. 480
1. Επιβαρυντικές περιστάσεις (άρθρ. 26 παρ. 3 Ν 4689/2020)Σελ. 480
2. Ελαφρυντικές περιστάσειςΣελ. 481
3. Ζητήματα συρροήςΣελ. 481
4. Έμπρακτη μετάνοια και απαλλαγή από την ποινή (άρθρ. 24 παρ. 5 Ν 4689/2020)Σελ. 482
5. Αυτεπάγγελτη δίωξη (άρθρ. 26 Ν 4689/2020)Σελ. 483
6. Ποινική δικαιοδοσία (άρθρ. 26 παρ. 2 Ν 4689/2020)Σελ. 484
7. Παραγραφή των κακουργημάτων κατά της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 484
8. Διαχρονικό δίκαιο (άρθρ. 28 Ν 4689/2020)Σελ. 484
Επίμετρο. Tο Corpus JurisΣελ. 485
Κεφάλαιο 4 Άλλες περιπτώσεις βαρειάς εγκληματικότητας
Ι. Τα εγκλήματα τρομοκρατίας (άρθρ. 29-40 Ν 4689/2020)Σελ. 486
ΙΙ. Οι επί μέρους πράξεις τρομοκρατίας βάσει του Ν 4689/2020Σελ. 488
1. Η διοργάνωση ταξιδιών με σκοπό την τρομοκρατία (άρθρ. 32 Ν 4689/2020)Σελ. 488
2. Διακεκριμένη κλοπή, εκβίαση και πλαστογραφία σχετιζόμενη με τρομοκρατική δραστηριότητα (άρθρ. 33, 34 και 35 Ν 4689/2020)Σελ. 489
3. Ευθύνη νομικού προσώπου (άρθρ. 36 Ν 4689/2020)Σελ. 490
4. Ποινική δικαιοδοσία (άρθρ. 31 Ν 4689/2020)Σελ. 491
4.1. Η δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίωνΣελ. 491
4.2. Συγκέντρωση των ποινικών διαδικασιών επί συρρεουσών δικαιοδοσιώνΣελ. 491
5. Διεθνής Συνεργασία (άρθρο 22 της Οδηγίας)Σελ. 492
6. Στήριξη και προστασία των θυμάτων της τρομοκρατίας (άρθρα 24, 25 και 26 της Οδηγίας)Σελ. 492
ΙΙΙ.Εγκλήματα σε β
ΠρόλογοςΣελ. VII
ΣυντομογραφίεςΣελ. XXXI
Βασική βιβλιογραφίαΣελ. XXXVII
ΕισαγωγήΣελ. 1
Ι. Τι είναι το διεθνές ποινικό δίκαιο;Σελ. 2
ΙΙ.Το δίκαιο των τοπικών ορίων των ποινικών νόμων (διεθνές ποινικό δίκαιο stricto sensu)Σελ. 4
ΙΙΙ. Το Ευρωπαϊκό Ποινικό ΔίκαιοΣελ. 7
Το δικονομικό ποινικό δίκαιο της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 8
ΙV. Το δίκαιο της δικαστικής αρωγής σε ποινικές υποθέσειςΣελ. 9
V. Παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνής έννομη τάξηΣελ. 10
VΙ. Το δίκαιο των διεθνών εγκλημάτων (delicta juris gentium)Σελ. 12
1. ΈννοιαΣελ. 12
2. Τα «μη γνήσια» διεθνή εγκλήματαΣελ. 13
3. Η ορολογίαΣελ. 14
4. Τα κύρια χαρακτηριστικά του δικαίου των διεθνών εγκλημάτωνΣελ. 15
5. Ποινική ευθύνη κρατών;Σελ. 16
6. Πηγές του δικαίου των διεθνών εγκλημάτωνΣελ. 17
7. Η δίωξη των διεθνών εγκλημάτων. Διεθνή και υβριδικά δικαστήριαΣελ. 20
8. Το Διεθνές Ποινικό ΔικαστήριοΣελ. 20
VΙI.Η νέα εικόνα της διεθνούς ποινικής καταστολής και η περιστολή της εθνικής κυριαρχίας των επιμέρους κρατώνΣελ. 21
1. Απεμπόληση της αρχής του διπλού αξιοποίνουΣελ. 21
2. Ποινική νομοθέτηση απ’ ευθείας από την Ευρωπαϊκή ΈνωσηΣελ. 22
3. Περιορισμοί της εθνικής κυριαρχίας χάριν της ποινικής προστασίας αρχαιοτήτωνΣελ. 22
4. Αυτογνώμων ενάσκηση διεθνούς ποινικής δικαιοδοσίαςΣελ. 23
5. Η θεωρία του duty to governΣελ. 24
6. Μale captus bene judicatus και κάμψη της εθνικής κυριαρχίαςΣελ. 24
7. Κριτική αποτίμησηΣελ. 25
VIII. Το Ινστιτούτο Ευρωπαϊκού και Διεθνούς Ποινικού ΔικαίουΣελ. 26
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΕΝΝΟΙΕΣ
Κεφάλαιο 1 Νομική φύση των Κανόνων του Διεθνούς Ποινικού Δικαίου Stricto Sensu
Ι.Οι κανόνες του διεθνούς ποινικού δικαίου stricto sensu ως εσωτερικοί κανόνες ουσιαστικού δικαίουΣελ. 29
1. ΓενικάΣελ. 29
2. Το δ.π.δ. stricto sensu ως δίκαιο εφαρμογής των ποινικών κανόνων. Η θεωρία των δύο βαθμίδωνΣελ. 31
3. Το δίκαιο των τοπικών ορίων και το ιδιωτικό διεθνές δίκαιοΣελ. 32
3.1. Οι κανόνες του δ.π.δ. stricto sensu ως μονομερείς κανόνεςΣελ. 32
3.2. Οι κανόνες του δ.π.δ. stricto sensu ως κανόνες δημοσίου δικαίουΣελ. 33
4. Το πρωτείο των ημεδαπών ποινικών κανόνωνΣελ. 33
5. Οι κανόνες δ.π.δ. stricto sensu και οι πρωτεύοντες ποινικοί κανόνεςΣελ. 35
6. Κριτική και συμπεράσματαΣελ. 37
6.1. Τη σκοπιμότητα απειλής ποινής εκφράζουν οι εξωτερικοί όροι του αξιοποίνουΣελ. 37
6.2. Η ισχύς των αξιολογικών κανόνων είναι ευρύτερη από εκείνη των πρωτευόντωνΣελ. 37
6.3. Ο όρος της αμοιβαιότητας ως παράγων περιστολής της διευρυμένης ισχύος των αξιολογικών ποινικών κανόνωνΣελ. 38
6.4. Οι πρωτεύοντες κανόνες δεν ισχύουν απεριόρισταΣελ. 39
6.5. Οι κανόνες του δ.π.δ. θέτουν εξωτερικούς όρους του αξιοποίνουΣελ. 39
II. Γενικοί και ειδικοί κανόνες έκτασης της ποινικής εξουσίαςΣελ. 41
III. Ημεδαπά και αλλοδαπά έννομα αγαθάΣελ. 44
1. Εννοιολογικές διευκρινίσειςΣελ. 45
2. Ενδιάμεσο συμπέρασμαΣελ. 48
3. Τα κυριότερα αποκλειστικώς ημεδαπά έννομα αγαθάΣελ. 48
3.1. Τελωνειακές και φορολογικές διατάξειςΣελ. 48
3.2. Προσβολές του Πολιτεύματος και προδοσία της χώραςΣελ. 49
3.3. Εγκλήματα κατά των πολιτειακών και πολιτικών οργάνων και κατά του εκλογικού σώματοςΣελ. 50
3.4. Εγκλήματα κατά της πολιτειακής εξουσίας και δημόσιας τάξηςΣελ. 51
3.5. Εγκλήματα περί την υπηρεσίαΣελ. 52
3.6. Εγκλήματα περί την απονομή της δικαιοσύνηςΣελ. 53
3.7. Εγκλήματα κατά των τηλεπικοινωνιών και κοινωφελών εγκαταστάσεωνΣελ. 54
3.8. Βιομηχανική ιδιοκτησίαΣελ. 54
3.9. Παράνομη είσοδος στη χώρα και συναφή εγκλήματαΣελ. 55
4. Εξαιρετικές περιπτώσεις προστασίας αλλοδαπών εννόμων αγαθώνΣελ. 55
5. Η θέση της νομολογίας, ιδίως επί φοροδιαφυγήςΣελ. 59
6. Πρακτική σημασία της διάκρισηςΣελ. 61
7. H σημασία της διάκρισης για τη θέση των κανόνων του δ.π.δ. stricto sensu στην τεχνική-πρακτική έννοια του εγκλήματοςΣελ. 62
Κεφάλαιο 2 Ποινική κυριαρχία και δικονομικός καταναγκασμός
Ι. Ποινική εξουσία και πράξεις κυριαρχίαςΣελ. 64
ΙΙ. Male captus bene judicatus?Σελ. 65
1. Το πρόβλημα και το γενικό πλαίσιο αντιμετώπισής τουΣελ. 65
2. Η νομολογία του ΕΔΔΑΣελ. 68
3. Η νομολογία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ΙΚΤΥ) στην υπόθεση NicolicΣελ. 70
4. H Σύμβαση Εφαρμογής της Συμφωνίας Schengen. Διασυνοριακή παρακολούθηση και διασυνοριακή καταδίωξηΣελ. 70
4.1. Η διασυνοριακή παρακολούθησηΣελ. 71
4.2. Η διασυνοριακή καταδίωξηΣελ. 72
ΙΙΙ. Ποινική εξουσία και ποινική δικαιοδοσίαΣελ. 73
ΙV. Τα όρια της ποινικής εξουσίαςΣελ. 74
1. Η θεωρία της διακριτικής ευχέρειαςΣελ. 74
2. Περιορισμοί της κρατικής ποινικής εξουσίαςΣελ. 76
3. Η αρχή της μη επέμβασηςΣελ. 77
4. Η θεωρία της κατάχρησης δικαιώματοςΣελ. 79
5. Η αρχή n. c.n.p.s.l. ως παράγων περιορισμού της ποινικής εξουσίαςΣελ. 82
6. Η θεωρία της πολιτικά πρόσφορης συμπεριφοράςΣελ. 82
7. Όρια του διεθνούς δικαίου και όρια εσωτερικής νομοθεσίαςΣελ. 83
Κεφάλαιο 3 Κανόνες εφαρμογής των ημεδαπών ποινικών κανόνων
Ι. Οι Αρχές του Διεθνούς Ποινικού ΔικαίουΣελ. 84
1. ΓενικάΣελ. 84
2. Οι επιμέρους αρχές του δ.π.δ. stricto sensuΣελ. 85
3. Η ανάγκη μιας θεωρίας του διεθνούς ποινικού δικαίουΣελ. 88
II. Εφαρμογή αλλοδαπού ποινικού δικαίουΣελ. 89
1. Ισχύς, εφαρμογή και λήψη υπόψη του (αλλοδαπού) κανόνα δικαίουΣελ. 90
1.1. Οι έννοιεςΣελ. 90
1.2. Ο ακυρωτικός έλεγχος της ορθής ερμηνείας και εφαρμογής αλλοδαπού δικαίουΣελ. 91
1.3. ΣυμπέρασμαΣελ. 93
2. Η απαγόρευση εφαρμογής αλλοδαπού ποινικού δικαίουΣελ. 93
2.1. Δικαιολογική βάση της απαγόρευσηςΣελ. 93
2.2. Επιχειρήματα κατά της απαγόρευσης εφαρμογής αλλοδαπού ποινικού δικαίουΣελ. 94
2.3. Ιδιαίτεροι λόγοι που συνηγορούν για την εφαρμογή αλλοδαπού ποινικού δικαίουΣελ. 96
3. Εφαρμογή αλλοδαπού δικαίου κατά την επίλυση δικονομικών ζητημάτωνΣελ. 99
4. Νομιμότητα αποδείξεων που αποκτήθηκαν στην αλλοδαπήΣελ. 99
5. ΣυμπεράσματαΣελ. 101
6. Επίμετρο: Αλλοδαπό ποινικό δίκαιο και επιμέτρηση της ποινήςΣελ. 103
III. Ζητήματα εφαρμογής αλλοδαπού ιδιωτικού και διοικητικού δικαίουΣελ. 104
1. ΓενικάΣελ. 104
2. Ρητή, σιωπηρή και έμμεση εξάρτησηΣελ. 105
3. Εφαρμογή αλλοδαπού ιδιωτικού δικαίουΣελ. 107
3.1. Παράσταση προς υποστήριξη της κατηγορίαςΣελ. 109
4. Εφαρμογή αλλοδαπού διοικητικού δικαίουΣελ. 109
5. Λήψη υπ’ όψη αλλοδαπού δικαίου σε περίπτωση λευκών ποινικών νόμωνΣελ. 111
6. Εγκλήματα από αμέλειαΣελ. 111
7. Λόγοι άρσης του αδίκου και λόγοι αποκλεισμού του καταλογισμούΣελ. 112
8. Λόγοι αποκλείοντες την ποινική δίωξη (άρθρ. 9 ΠΚ)Σελ. 113
9. ΣυμπέρασμαΣελ. 114
Κεφάλαιο 4 Ο τόπος τέλεσης του εγκλήματος
Ι. Ο τόπος τέλεσης του εγκλήματος ως νομικό – θεωρητικό ζήτημαΣελ. 116
1. H θεωρία της συμπεριφοράςΣελ. 117
2. Η θεωρία του ενδιάμεσου αποτελέσματοςΣελ. 118
3. Η θεωρία του αποτελέσματοςΣελ. 119
4. Η θεωρία της ενότηταςΣελ. 120
5. Η υπόθεση LotusΣελ. 121
ΙΙ. Το ελληνικό δίκαιοΣελ. 122
1. Το γενικό πλαίσιοΣελ. 122
2. Τέλεση στην ημεδαπή τμήματος της εγκληματικής συμπεριφοράςΣελ. 123
2.1. Η γενική θέσηΣελ. 123
2.2. ΣυναυτουργίαΣελ. 123
2.3. Επί μέρους περιπτώσειςΣελ. 124
2.3.1. Φυσική ενότητα της πράξηςΣελ. 124
2.3.2. Εγκλήματα αποστάσεωςΣελ. 124
2.3.3. Συναφή ή εξαρτημένα εγκλήματαΣελ. 125
2.3.4. Υπαλλακτικώς μικτά εγκλήματαΣελ. 126
2.3.5. Εγκλήματα κατ’ εξακολούθησηΣελ. 127
2.3.6. Διαρκή εγκλήματαΣελ. 129
2.3.7. Σύνθετα εγκλήματαΣελ. 129
2.3.8. Εγκλήματα εξωτερίκευσηςΣελ. 130
2.3.9. Αθροιστικό έγκλημα. Κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια τέλεσηΣελ. 130
3. Το αξιόποινο αποτέλεσμαΣελ. 132
3.1. Το αποτέλεσμα ως στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασηςΣελ. 132
3.2. Ενδιάμεσα αποτελέσματαΣελ. 133
3.3. Εξωτερικοί όροι του αξιοποίνουΣελ. 134
3.4. Ουσιαστική αποπεράτωση του εγκλήματοςΣελ. 135
4. Εγκλήματα διακινδύνευσηςΣελ. 137
5. Εγκλήματα παράλειψηςΣελ. 137
5.1. Γνήσια εγκλήματα παράλειψηςΣελ. 137
5.2. Μη γνήσια εγκλήματα παράλειψηςΣελ. 138
6. Εγκλήματα transitΣελ. 140
ΙΙΙ. Ο τόπος τέλεσης επί αποπείραςΣελ. 142
1. ΓενικάΣελ. 142
2. Ειδικά ζητήματαΣελ. 144
3. Προπαρασκευαστικές πράξειςΣελ. 145
IV. Ζητήματα συμμετοχήςΣελ. 146
1. ΓενικάΣελ. 146
2. Ο τόπος τέλεσης της συμμετοχής υπό στενή έννοιαΣελ. 147
3. Ο τόπος τέλεσης της έμμεσης αυτουργίαςΣελ. 148
4. Ειδικά θέματα συμμετοχήςΣελ. 149
4.1. Ο τόπος της συμμετοχικής δράσης στην απόπειραΣελ. 149
4.2. Η σημασία του τόπου όπου κατά την πρόθεση του αυτουργού απόπειρας και του συμμετόχου θα επερχόταν το αποτέλεσμαΣελ. 150
4.3. Συμμετοχή από την ημεδαπή σε κυρία πράξη τελούμενη στην αλλοδαπήΣελ. 151
4.3.1. Όταν η κυρία πράξη δεν υπόκειται στην ημεδαπή ποινική εξουσίαΣελ. 152
4.3.1.1. Ειδικότερα: Η διάταξη του άρθρ. 5 παρ. 1 εδάφ. β΄ ΠΚΣελ. 152
4.3.1.2. Η υπόθεση SalemΣελ. 153
4.3.2. Όταν η κυρία πράξη δεν είναι αξιόποινη κατά το αλλοδαπό δίκαιο (του τόπου τέλεσης)Σελ. 155
4.4.Κυρία πράξη τελεσθείσα σε πολιτειακώς ασύντακτη χώραΣελ. 157
V. Το πρόβλημα του δόλου ως προς τον τόπο τέλεσηςΣελ. 158
1. Η κρατούσα γνώμη και η κριτική τηςΣελ. 158
2. Διακρίνουσα θέσηΣελ. 161
VI. Ο τόπος τέλεσης του διαδικτυακού εγκλήματοςΣελ. 162
VII. Ειδικά ζητήματαΣελ. 166
1. Ο τόπος τέλεσης ρατσιστικού εγκλήματος μέσω διαδικτύουΣελ. 166
2. Πλασματικός τόπος τέλεσηςΣελ. 166
3. Ο τόπος τέλεσης επί κατ’ ιδέαν συρροήςΣελ. 167
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΟΙ ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ (ΑΡΘΡΑ 5-11 ΠΚ)
Κεφάλαιο 1 Η Αρχή της εδαφικότητας (άρθρ. 5 παρ. 1 ΠΚ)
Ι.Η αρχή της εδαφικότητας ως βασική αρχή ενάσκησης της ποινικής εξουσίας του κράτουςΣελ. 172
1. Η αρχή της εδαφικότητας στο ελληνικό δίκαιο. Το άρθρ. 5 παρ. 1 ΠΚΣελ. 172
2. Η απαγόρευση της εκδόσεως ημεδαπών και η σημασία της για την αρχή της εδαφικότηταςΣελ. 175
3. Δικαιολογική βάση της αρχήςΣελ. 176
4. Καταχρηστική διεύρυνση της ποινικής δικαιοδοσίας. Η διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρ. 5 προϊσχύσαντος ΠΚΣελ. 178
ΙΙ. Η επικράτειαΣελ. 179
1. ΟρισμόςΣελ. 179
2. Τα εσωτερικά ύδαταΣελ. 180
2.1. ΈννοιαΣελ. 180
2.2. ΚόλποιΣελ. 181
2.3. Ιστορικοί κόλποιΣελ. 181
2.4. ΑγκυροβόλιαΣελ. 182
2.5.ΣκόπελοιΣελ. 182
2.6. ΔιώρυγεςΣελ. 182
2.7. Λίμνες, ποταμοί, γέφυρες κ.λπ.Σελ. 183
3. ΛιμένεςΣελ. 184
4. Τα πλοίαΣελ. 184
4.1. Η έννοια του πλοίουΣελ. 184
4.2. Εθνικότητα του πλοίουΣελ. 185
4.3. Ποινική εξουσία και ποινική δικαιοδοσία επί πράξεων που τελούνται σε ξένα ιδιωτικά πλοία ναυλοχούντα σε ημεδαπό λιμέναΣελ. 187
5. Κριτήρια περιορισμού της ποινικής δικαιοδοσίας του παράκτιου κράτουςΣελ. 189
5.1. Αγγλικό σύστημαΣελ. 189
5.2. Γαλλικό σύστημαΣελ. 190
5.3. Γερμανικό σύστημαΣελ. 190
5.4. Το ελληνικό δίκαιοΣελ. 191
5.4.1. Η συνθήκη φιλίας, εμπορίου και ναυτιλίας με την ΙαπωνίαΣελ. 191
5.4.2. Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Προξενικά ΚαθήκονταΣελ. 191
5.4.3. Οι διμερείς προξενικές συμβάσειςΣελ. 192
5.5. Το εσωτερικό δίκαιοΣελ. 193
5.6. Ερμηνευτικά προβλήματα από τις ρυθμίσεις των άρθρ. 161 επ. ΚΔΝΔ και των συμβάσεωνΣελ. 196
6. Αιγιαλίτιδα ζώνηΣελ. 199
6.1. ΟρισμόςΣελ. 199
6.2. Στόμια ποταμώνΣελ. 200
6.3. ΎφαλοιΣελ. 201
6.4. ΝήσοιΣελ. 201
6.5. Χωρικά ύδατα μεταξύ κρατών με αντικριστές ακτέςΣελ. 201
6.6. ΦάροιΣελ. 201
6.7. Τεχνητές νησίδεςΣελ. 201
6.8.Το δικαίωμα αβλαβούς διελεύσεωςΣελ. 203
6.8.1. ΈννοιαΣελ. 203
6.8.2. Πότε δεν είναι αβλαβής η διέλευσηΣελ. 204
6.8.3. Ποινική δικαιοδοσία του παρακτίου κράτους επί ξένου πλοίου διερχόμενου από την αιγιαλίτιδα ζώνηΣελ. 205
6.8.4. Εξαίρεση επί πλοίων προερχομένων από τα εσωτερικά ύδατα του παρακτίου κράτουςΣελ. 209
6.8.5. Αίτημα του πλοιάρχουΣελ. 210
6.8.6. Πλοία προερχόμενα από ξένο λιμέναΣελ. 210
6.8.7. Ποινική δικαιοδοσία επί πράξεων σε πλοίο διερχόμενο αβλαβώςΣελ. 212
6.8.8. Η περίπτωση McRuby και τα εξ αυτής ζητήματαΣελ. 212
ΙΙΙ. Ύδατα επέκεινα της αιγιαλίτιδας ζώνηςΣελ. 213
1. Η Συνορεύουσα ζώνηΣελ. 213
2. Η Υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική ΖώνηΣελ. 214
3. Ποινική δικαιοδοσία επί πράξεων τελουμένων στη συνορεύουσα ζώνη, την υφαλοκρηπίδα ή την ΑΟΖΣελ. 216
IV. Ανοικτή θάλασσαΣελ. 216
1. ΈννοιαΣελ. 216
2. Η ελευθερία της ανοικτής θάλασσαςΣελ. 216
3. Ανυπαρξία ποινικής δικαιοδοσίας οιουδήποτε κράτους επί της ανοιχτής θάλασσαςΣελ. 217
4. Διεύρυνση της ποινικής δικαιοδοσίας των παρακτίων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ανοιχτή θάλασσα. Η Οδηγία 2005/35/Ε15Σελ. 218
5. Δικαιώματα του κράτους στην ανοικτή θάλασσαΣελ. 218
5.1. Κατάσχεση πειρατικού πλοίου ή αεροσκάφουςΣελ. 218
5.2. Καταστολή εμπορίας ναρκωτικώνΣελ. 219
5.3. Σύλληψη για παράνομες εκπομπές από ανοικτή θάλασσαΣελ. 219
5.4. Επίσκεψη και νηοψίαΣελ. 219
5.5. Η περίπτωση του «Μαβή Μαρμαρά»Σελ. 221
5.6. Ανιθαγενή πλοία. Ανάκληση εγγράφων εθνικότηταςΣελ. 222
5.7. Το δικαίωμα συνεχούς καταδίωξης (άρθρ. 111 ΣΔΘ)Σελ. 223
5.8. Ποινική εξουσία του παρακτίου κράτους επί φθοράς υποβρυχίων καλωδίων και σωληναγωγώνΣελ. 225
5.9. Ποινική δικαιοδοσία επί συγκρούσεως πλοίωνΣελ. 226
5.9.1. Το άρθρο 97 παρ. 1 ΣΔΘΣελ. 226
5.9.2. Η Διεθνής Σύμβαση των Βρυξελλών του 1952Σελ. 227
V. Ο εναέριος χώροςΣελ. 228
1. ΈννοιαΣελ. 228
2. Εναέριος χώρος και F.I.R.Σελ. 229
3. Το διάστημαΣελ. 230
VI. Τα κτίρια των πρεσβειών και διπλωματικών αποστολώνΣελ. 232
1. Το κατ’ αρχήν απαραβίαστο των διπλωματικών αποστολών και οι εξαιρέσεις τουΣελ. 232
2. Σύλληψη σε πρεσβείες και προξενεία. Η χορήγηση ασύλου για ανθρωπιστικούς λόγους και η περίπτωση του Julian AssangeΣελ. 233
VII. Η ΕτεροδικίαΣελ. 234
1. Προσωπική ετεροδικία και ετεροδικία κρατώνΣελ. 234
2. Νομική φύση της ετεροδικίαςΣελ. 238
3. Μέλη αλλοδαπών ενόπλων δυνάμεωνΣελ. 240
4. Τα όρια του ακαταδίωκτου κρατικών αξιωματούχωνΣελ. 242
5. Ετεροδικία ενώπιον εθνικών ποινικών δικαστηρίωνΣελ. 242
5.1. Η υπόθεση PinochetΣελ. 242
5.2. Νομολογία επί αστικών υποθέσεων και η σημασία τουςΣελ. 243
5.2.1. Η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (McElhinney και Al-Adsani)Σελ. 243
5.2.2. Η απόφαση Jones and Οthers του Δικαστηρίου των ΛόρδωνΣελ. 243
5.3. Η απόφαση Yerodia («υπόθεση του εντάλματος σύλληψης της 11.4.2000»)Σελ. 244
5.4. Η νομολογία του Αρείου Πάγου και του ΑΕΔ επί αστικών αξιώσεων στηριζομένων σε αδικοπραξία λόγω διεθνών εγκλημάτωνΣελ. 245
6. Ετεροδικία ενώπιον διεθνών δικαστηρίωνΣελ. 246
7. Περιορισμοί της ποινικής δικαιοδοσίας επί ξένων πολεμικών πλοίων και κρατικών πλοίων που χρησιμοποιούνται για μη εμπορικούς σκοπούςΣελ. 247
7.1. Πολεμικά και γενικώς δημόσια πλοίαΣελ. 247
7.2. Ετεροδικία πολεμικών πλοίωνΣελ. 248
8. Πολεμικά αεροσκάφηΣελ. 251
VIII.Επί της αποκλειστικής αρμοδιότητας των εισαγγελικών και δικαστικών αρχών Πειραιά για ναυτικά αδικήματαΣελ. 251
Κεφάλαιο 2 Η Αρχή της σημαίας (άρθρ. 5 παρ. 2 ΠΚ)
Ι. Έννοια και δικαιολογική βάσηΣελ. 254
1. Η διάταξη του άρθρ. 5 παρ. 2 ΠΚΣελ. 254
2. Δικαιολογική βάση της αρχήςΣελ. 255
ΙΙ.Η εφαρμογή της αρχής της σημαίας επί εγκλημάτων τελουμένων σε ελληνικά ιδιωτικά πλοίαΣελ. 256
1. Εγκλήματα στην ανοιχτή θάλασσαΣελ. 256
2. Ετεροχθονία των πλοίων;Σελ. 256
3. Η επιφύλαξη του «αλλοδαπού νόμου»Σελ. 257
4. Ο πρωτογενής χαρακτήρας της αρχής της σημαίας. Δυνατότητα παράλληλης ισχύος της αρχήςΣελ. 259
5. Ποινική δικαιοδοσία επί πράξεων τελεσθεισών σε ελληνικό πλοίο που ναυλοχεί σε αλλοδαπό λιμέναΣελ. 261
5.1. Πρώτη άποψη: Εξάρτηση του αξιοποίνου από το δίκαιο του παράκτιου κράτουςΣελ. 261
5.2. Δεύτερη άποψη: Η δικαιοδοσία του κράτους της σημαίας του πλοίου ισχύει επάλληλαΣελ. 262
5.3. Αιτιολόγηση της θεωρίας για την επάλληλη δικαιοδοσίαΣελ. 263
5.4. Τα επιχειρήματα της αντίθετης άποψης και η αντίκρουσή τουςΣελ. 268
5.4.1. ΑτιμωρησίαΣελ. 268
5.4.2. Ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητοςΣελ. 269
5.4.3. Τόπος τέλεσης είναι η αλλοδαπήΣελ. 269
5.4.4. Συνεχής εναλλαγή status του πλοίουΣελ. 270
5.4.5. Παραβίαση του άρθρ. 9 ΠΚΣελ. 271
5.4.6. Αντίθεση προς το ΣύνταγμαΣελ. 271
5.4.7. Δικονομικά ζητήματαΣελ. 272
6. ΣυμπεράσματαΣελ. 273
ΙΙΙ. Εγκλήματα επί ελληνικών αεροσκαφώνΣελ. 276
1. Έννοια Αεροσκάφους. Εθνικότητα των αεροσκαφώνΣελ. 276
2. Ποινική δικαιοδοσία επί πράξεων που τελούνται σε ιδιωτικό αεροσκάφοςΣελ. 278
3. Η σύμβαση του Τόκιο της 14.9.1963Σελ. 278
Κεφάλαιο 3 Η Αρχή της ενεργητικής προσωπικότητας (άρθρ. 6 ΠΚ)
Ι. Περιεχόμενο και δικαιολογική βάσηΣελ. 281
ΙΙ. Έκταση εφαρμογής του άρθρ. 6 ΠΚΣελ. 283
1. Αυτουργοί και συμμέτοχοιΣελ. 283
2. Πλοία υπό ξένη σημαία στην ανοικτή θάλασσαΣελ. 284
3. Εγκλήματα ημεδαπών ναυτικών επί πλοίου υπό ξένη σημαίαΣελ. 284
4. Πλοία υπό ελληνική σημαία σε αλλοδαπό λιμέναΣελ. 284
5. Αεροσκάφη και διαστημικά οχήματα εγγεγραμμένα σε μητρώα ξένων κρατώνΣελ. 285
ΙΙΙ.Η αρχή του διπλού αξιοποίνου κατά το άρθρ. 6 ΠΚ. Το αξιόποινο της πράξης κατά το δίκαιο του τόπου τελέσεωςΣελ. 285
1. Περιεχόμενο της αρχής κατά το άρθρ. 6 παρ. 1 ΠΚΣελ. 285
2. Έκταση εφαρμογής της αρχήςΣελ. 288
3. Πολιτειακώς ασύντακτη χώραΣελ. 290
4. Διπλό αξιόποινο και αλλοδαπά έννομα αγαθάΣελ. 290
5. Διπλό αξιόποινο επί μεταγενέστερης νομοθετικής μεταβολής;Σελ. 290
6. Παρέμβλημα: Ζητήματα αναντιστοιχίαςΣελ. 291
IV. Ημεδαπός - αλλοδαπόςΣελ. 292
V. Η έγκληση ως προϋπόθεση του διωκτούΣελ. 293
1. Η ρύθμιση του άρθρ. 6 παρ. 3 ΠΚΣελ. 293
2. Έννοια και λειτουργία της έγκλησης του άρθρ. 6 παρ. 3 ΠΚΣελ. 294
2.1. Η έγκληση του άρθρ. 6 παρ. 3 ΠΚ ως κανονική έγκλησηΣελ. 294
2.2. Πεδίο εφαρμογής της έγκλησης του άρθρ. 6 παρ. 3 ΠΚΣελ. 296
2.3. Έννομες συνέπειες προς τα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα πλημμελήματαΣελ. 297
2.4. Έννομες συνέπειες ως προς τα κατ’ έγκληση διωκόμενα πλημμελήματαΣελ. 298
2.5. Η έγκληση του άρθρ. 6 παρ. 3 ΠΚ αφορά στα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα εγκλήματαΣελ. 299
3. Νομική φύση και λοιπές προϋποθέσεις της έγκλησης του άρθρ. 6 παρ. 3 ΠΚΣελ. 300
4. Δικαιούχοι της έγκλησηςΣελ. 301
5. Ανάκληση της έγκλησηςΣελ. 302
6. Έγκληση και κακουργήματαΣελ. 303
7. Αναστολή της προθεσμίας υποβολής της έγκλησης;Σελ. 303
VI. Η αίτηση της ξένης κυβερνήσεωςΣελ. 304
1. Νομική φύση και λειτουργία της αίτησηςΣελ. 304
2. Η σχέση έγκλησης-αίτησηςΣελ. 306
2.1. Ως προς τα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα πλημμελήματαΣελ. 306
2.2. Ως προς τα κατ’ έγκληση διωκόμενα εγκλήματαΣελ. 307
VII.Δικονομικά. Η κατά τόπον αρμοδιότητα για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο εξωτερικόΣελ. 307
Κεφάλαιο 4 Εξαιρέσεις από την Αρχή του διπλού αξιοποίνου
Ι. Η αρχή της απόλυτης ενεργητικής προσωπικότηταςΣελ. 309
ΙΙ. Εγκλήματα διαφθοράςΣελ. 310
1. Ποινική δικαιοδοσία επί εγκλημάτων δωροληψίας εκ μέρους υπαλλήλων (άρθρ. 235 ΠΚ) τελεσθέντων στην αλλοδαπήΣελ. 311
2. Ποινική δικαιοδοσία επί εγκλημάτων δωροληψίας εκ μέρους πολιτικών προσώπων (άρθρ. 159 ΠΚ) τελεσθέντων στην αλλοδαπήΣελ. 313
3. Ποινική δικαιοδοσία επί εγκλημάτων δωροδοκίας (δεκασμού: άρθρ. 236 ΠΚ) τελεσθέντων στην αλλοδαπήΣελ. 314
4. Ποινική δικαιοδοσία επί εγκλημάτων δωροδοκίας (δεκασμού: άρθρ. 159Α ΠΚ) πολιτικών προσώπων τελεσθέντων στην αλλοδαπήΣελ. 317
5. Ποινική δικαιοδοσία επί δωροληψίας και δωροδοκίας δικαστικών λειτουργών (άρθρ. 237 ΠΚ)Σελ. 318
6. Η εξαίρεση: Εμπορία επιρροής και εγκλήματα διαφθοράς στον ιδιωτικό τομέαΣελ. 318
7. Εγκλήματα κατά των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 319
ΙΙΙ. Εγκληματική οργάνωσηΣελ. 319
IV. Εγκλήματα κατά ανηλίκωνΣελ. 320
V. Εγκλήματα ημεδαπών ναυτικών επί πλοίου υπό ξένη σημαίαΣελ. 320
VI. Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, Ευρωπαϊκή Εντολή Έρευνας και Σύμβαση Έκδοσης μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 323
1. Το άρθρ. 10 παρ. 2 Ν 3251/2004 για το Ευρωπαϊκό Ένταλμα ΣύλληψηςΣελ. 323
2. Το άρθρ. 13 παρ. 1 Ν 4489/2017 για την Ευρωπαϊκή Εντολή ΈρευναςΣελ. 324
3. Άλλες Αποφάσεις-πλαίσιαΣελ. 325
4. Το άρθρ. 4 της σύμβασης έκδοσης μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΗΠΑΣελ. 325
VII. Απόρρητες πληροφορίες ΝΑΤΟΣελ. 326
VIII.Επίμετρο: Δυνατότητα forum shopping λόγω αποκλίσεων των εθνικών νομοθεσιών και ισχύος του ευρωπαϊκού ne bis in idemΣελ. 326
Κεφάλαιο 5 Η Αρχή της παθητικής προσωπικότητας (άρθρ. 7 ΠΚ)
Ι. Η διάταξη του άρθρ. 7 ΠΚΣελ. 329
ΙΙ. Προστατευόμενα έννομα αγαθά και υλικά αντικείμεναΣελ. 330
1. «Έλληνας πολίτης»Σελ. 330
2. Ο κυοφορούμενοςΣελ. 332
3. Νομικά πρόσωπαΣελ. 332
ΙΙΙ. Η αρχή του διπλού αξιοποίνου κατά το άρθρ. 7 ΠΚΣελ. 333
IV. Ειδικά ζητήματαΣελ. 334
V.Η έδρα του νομικού προσώπου κατά την έννοια του άρθρ. 7 ΠΚ: καταστατική ή και πραγματική;Σελ. 335
Κεφάλαιο 6 H (κρατική) προστατευτική Αρχή και η Αρχή της παγκόσμιας δικαιοσύνης (άρθρ. 8 ΠΚ)
Ι. Η ρύθμιση του άρθρ. 8 ΠΚ. Γενική επισκόπησηΣελ. 340
ΙΙ. Οι επί μέρους διατάξεις του άρθρ. 8 ΠΚΣελ. 342
1. Περίπτ. α΄: Εσχάτη προδοσία ή προδοσία της χώρας σε βάρος του ελληνικού κράτους;Σελ. 342
2. Περίπτ. β΄: Εγκλήματα που αφορούν τη στρατιωτική υπηρεσία και την υποχρέωση στράτευσης στην ΕλλάδαΣελ. 344
2.1. Μια διάταξη κενή περιεχομένουΣελ. 344
2.2. Το άρθρο 2 του στρατιωτικού ποινικού κώδικαΣελ. 345
3. Περίπτ γ΄: Αξιόποινη πράξη που τέλεσαν ως υπάλληλοι του ελληνικού κράτους ή οργάνου ή οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει την έδρα του στην ΕλλάδαΣελ. 346
4. Περίπτ. δ΄: Πράξη που στρέφεται εναντίον ή απευθύνεται προς υπάλληλο του ελληνικού κράτους ή Έλληνα υπάλληλο οργάνου ή οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά την άσκηση της υπηρεσίας τους ή σε σχέση με την άσκηση των καθηκόντων τουςΣελ. 347
5. Περίπτ. ε΄: «Ψευδορκία» σε διαδικασία που εκκρεμεί στις ελληνικές αρχέςΣελ. 347
6. Περίπτ. στ΄: Τρομοκρατικές πράξειςΣελ. 348
7. Περίπτ. ζ΄: ΠειρατείαΣελ. 349
7.1. Η πειρατεία ως διεθνές έγκλημαΣελ. 349
7.2. Η δια της βίας κατάληψη πλοίου. Η Σύμβαση για την Καταστολή των Παράνομων Πράξεων κατά της Ασφάλειας της ΝαυσιπλοΐαςΣελ. 352
7.3. Οι εφαρμοστέες διατάξεις και η εμβέλεια αυτώνΣελ. 353
7.4. Η παροχή υπηρεσιών ασφαλείας σε εμπορικά πλοία (Ν 4058/2012)Σελ. 355
7.5. Πειρατεία υπό μορφή κυβερνοεπίθεσης (cyber-attack)Σελ. 355
8. Περίπτ. η΄: Εγκλήματα σχετικά με το νόμισμαΣελ. 356
9. Περίπτ. θ΄: Παράνομη εμπορία ναρκωτικώνΣελ. 357
9.1. Ναρκωτικά φάρμακαΣελ. 357
9.2. Η έννοια της εμπορίαςΣελ. 358
9.3. Η εμπορία ναρκωτικών ως διεθνές έγκλημαΣελ. 361
9.4. ΔικονομικάΣελ. 362
10. Περίπτ. ι΄: Εμπορία ανθρώπωνΣελ. 362
11. Περίπτ. ια΄: Ειδικές διατάξεις ή διεθνείς συμβάσειςΣελ. 363
11.1. Το άρθρ. 2 ΣΠΚΣελ. 363
11.2. Οι διατάξεις του Κώδικα Αεροπορικού ΔικαίουΣελ. 363
11.3. ΑρχαιότητεςΣελ. 365
12. Το άρθ. 8 ΠΚ και το κώλυμα της ετεροδικίαςΣελ. 366
13. Καταργηθείσες περιπτώσειςΣελ. 366
13.1. Εμπορία δούλωνΣελ. 366
13.2. Κυκλοφορία και εμπορία ασέμνων δημοσιευμάτωνΣελ. 367
13.3. Πράξεις στρεφόμενες κατά ανηλίκωνΣελ. 367
Κεφάλαιο 7 Είναι η νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες «διεθνές έγκλημα»;Σελ. 369
Κεφάλαιο 8 Η Αρχή της διευθέτησης. Ακαταδίωκτο εγκλημάτων που τελέστηκαν στην αλλοδαπή και «Ευρωπαϊκό ne bis in idem» (άρθρ. 9 ΠΚ)
Ι. Οι διατάξεις του άρθρ. 9 ΠΚ. Γενική επισκόπησηΣελ. 375
ΙΙ. Προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης της παρ. 1Σελ. 376
1. «Έγκλημα» τελεσθέν στην αλλοδαπήΣελ. 376
2. Αλλοδαπή αθωωτική απόφασηΣελ. 377
3. Αλλοδαπή καταδικαστική απόφασηΣελ. 378
4. Έκτιση ποινήςΣελ. 378
5. Παραγραφή-έγκλησηΣελ. 380
6. Χάρη-αμνηστίαΣελ. 381
7. Τόπος τέλεσης της κρινόμενης πράξηςΣελ. 381
8. Αλλοδαπός νόμος. Ζητήματα εφαρμογής αλλοδαπού δικαίουΣελ. 381
9. Εξαιρέσεις. Το άρθρο 8 ΠΚΣελ. 382
ΙΙΙ.Το άρθρ. 14 παρ. 4 του Διεθνούς Συμφώνου του ΟΗΕ για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα δεν θεμελιώνει διεθνές ne bis in idemΣελ. 383
IV. Το ευρωπαϊκό ne bis in idemΣελ. 387
1. Η Σύμβαση για την Εφαρμογή της Συμφωνίας Σένγκεν (ΣΕΣΣ)Σελ. 387
2. Η Συνθήκη της Λισαβόνας και ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 388
3. Η Συνθήκη της Λισαβόνας ως μεταγενέστερος επιεικέστερος νόμοςΣελ. 390
4. Αποχή από την ποινική δίωξη για πράξη διωκόμενη σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 391
5. Συγκριτικές παρατηρήσειςΣελ. 391
V.Το «ευρωπαϊκό δεδικασμένο» στον ελληνικό ΠΚ. Η αρχή ne bis in idem και η διάταξη της παρ. 3 του άρθρ. 9 ΠΚΣελ. 393
1. Η έννοια της «οριστικής απόφασης» κατ’ άρθρ. 9 παρ. 3 ΠΚΣελ. 394
1.1. Το Σύμφωνο Εφαρμογής της Συνθήκης ΣένγκενΣελ. 394
1.2. Η απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις υποθέσεις Gozutok και Brugge (απόφ. της 11.2.2003)Σελ. 394
1.3. H «αρχή» της αμοιβαίας αναγνώρισης των δικαστικών αποφάσεων και διαταγών και το άρθρο 50 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕΣελ. 397
1.4. Επί της σχέσεως του άρθρ. 54 ΣΕΣΣ και του άρθρ. 50 του Χάρτη Θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ. Αποκλείει, τελικά, τις εισαγγελικές «διαταγές» η διάταξη του άρθρ. 9 παρ. 3 ΠΚ;Σελ. 397
1.5. Ένα παράδειγμα από την πράξη: Αποτελεί κώλυμα προς δίωξη στην Ελλάδα η παύση της ποινικής διαδικασίας στη Γερμανία (παρ. 153a 1.1. συνδ 1.3.5. του γερμανικού ΚΠΔ);Σελ. 399
2. Η ταυτότης πράξεως («για την ίδια πράξη»)Σελ. 402
2.1. Η νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 402
2.1.3. Άλλες περιπτώσειςΣελ. 403
2.1.4. H νομολογία του Ακυρωτικού της Ομ. Δημοκρατίας της ΓερμανίαςΣελ. 403
2.1.5. Η νομολογία του ΕΔΔΑΣελ. 403
2.1.6. Ένα παράδειγμα από την πράξη. Κωλύει τη δίωξη των προπαρασκευαστικών πράξεων η αθώωση για την απόπειρα;Σελ. 403
3. Ποινικές και φορολογικές κυρώσεις υπό το πρίσμα του άρθρ. 50 του ΧάρτηΣελ. 404
4. ΣυμπέρασμαΣελ. 404
Κεφάλαιο 9 Οι Αρχές του συνυπολογισμού και της αντιπροσώπευσης και η επιβολή παρεπόμενων ποινών και μέτρων ασφαλείας
Ι. Η αρχή του συνυπολογισμού (άρθρ. 10 ΠΚ)Σελ. 405
II. Επιβολή παρεπομένων ποινών και μέτρων ασφαλείας (άρθρ. 11 ΠΚ)Σελ. 408
ΙΙΙ. Η αρχή της αντιπροσώπευσηςΣελ. 409
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
ΤΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Κεφάλαιο 1 Τα βασικά χαρακτηριστικά του Ευρωπαϊκού Ποινικού Δικαίου
Ι. Το Ευρωπαϊκό Ποινικό Δίκαιο πριν από τη Συνθήκη της ΛισαβόναςΣελ. 417
ΙΙ. Το Ευρωπαϊκό Ποινικό Δίκαιο μετά τη Συνθήκη της ΛισαβόναςΣελ. 420
1. ΓενικάΣελ. 420
2. Η εξουσιοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς ποινική νομοθέτηση – Το νομικό πλαίσιο και τα ειδικότερα χαρακτηριστικά τηςΣελ. 421
2.1. Η θέσπιση ελάχιστων κανόνων για την πρόβλεψη εγκλημάτων μέσω Οδηγιών (άρθρ. 83 παρ. 1 εδ. α΄ ΣΛΕΕ)Σελ. 421
2.2. Ένα παράδειγμα: Η Οδηγία (ΕΕ) 2017/1371Σελ. 423
2.3. Θέσπιση ποινικών διατάξεων για «άλλους τομείς εγκληματικότητας» (άρθρ. 83 παρ. 1 εδ. γ΄ ΣΛΕΕ)Σελ. 424
3. Ποινικές διατάξεις χάριν προσέγγισης των εθνικών νομοθεσιών (άρθρ. 83 παρ. 2 ΣΛΕΕ)Σελ. 425
4. Άμεση θέσπιση ποινικών διατάξεων με Κανονισμούς (άρθρ. 325 παρ. 4 ΣΛΕΕ)Σελ. 425
5. Λαθρομετανάστευση και εμπορία ανθρώπων (άρθρ. 79 παρ. 2 εδ. γ΄ και δ΄ ΣΛΕΕ)Σελ. 426
6. Διοικητικά μέτρα προς καταπολέμηση της τρομοκρατίας και συναφών δραστηριοτήτων (άρθρ. 75 ΣΛΕΕ)Σελ. 427
ΙΙΙ.Η περιστολή του «δημοκρατικού ελλείμματος» στη Συνθήκη της Λισαβόνας και η σημασία των σχετικών ρυθμίσεων για την ποινική νομοθέτησηΣελ. 428
1. H συμμετοχή του Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΣελ. 428
2. Η έκτακτη αναστολή της νομοθετικής διαδικασίας (emergency brake)Σελ. 428
3. Η επίκληση της αρχής της επικουρικότητας από τα εθνικά κοινοβούλιαΣελ. 429
IV. Το ποινικό δίκαιο στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά τη Συνθήκη της ΛισαβόναςΣελ. 430
1. Η Συνθήκη της Λισαβόνας και η σημασία της για το Ευρωπαϊκό Ποινικό ΔίκαιοΣελ. 430
2. Η ουσιαστική νομιμοποίηση του Ευρωπαϊκού Ποινικού ΔικαίουΣελ. 432
V. Οι Γενικές Αρχές του Ποινικού Δικαίου της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 434
1. Γενικές Αρχές του Δικαίου και κανόνες δικαίου στο Ευρωπαϊκό Ποινικό ΔίκαιοΣελ. 434
2. Η αρχή της νομιμότητας των εγκλημάτων και των ποινώνΣελ. 436
3. Οι αρχές της αναλογικότητας και της επικουρικότηταςΣελ. 436
4. Η αρχή της ασφάλειας δικαίου (legal certainty)Σελ. 437
5. Η αρχή της διάκρισης των λειτουργιώνΣελ. 438
6. Η αρχή της ενοχήςΣελ. 438
7. Oι παραδοσιακές αντιλήψεις των κρατών-μελών για το Ποινικό ΔίκαιοΣελ. 439
VI. Κανόνες ποινικής νομοθέτησης στην Ευρωπαϊκή ΈνωσηΣελ. 440
1. Κυρώσεις «αποτελεσματικές, αποτρεπτικές και αναλογικές»Σελ. 440
2. Η απαγόρευση αοριστίας στο Ευρωπαϊκό Ποινικό Δίκαιο ως θεμέλιο της εγγυητικής λειτουργίας των ειδικών υποστάσεωνΣελ. 442
3. Τα κριτήρια ποινικοποίησηςΣελ. 445
4. Προβλήματα εναρμόνισης των διατάξεωνΣελ. 448
5. Ειδικά για το αξιόποινο των νομικών προσώπωνΣελ. 448
Κεφάλαιο 2 Η Αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης
Ι. Έννοια και λειτουργία της αρχήςΣελ. 450
ΙΙ. Η αμοιβαία εμπιστοσύνη ως θεμέλιο της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισηςΣελ. 454
ΙΙΙ. ΣυμπέρασμαΣελ. 456
IV. Η εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισηςΣελ. 456
1. Το Ευρωπαϊκό ne bis in idemΣελ. 456
2. Το Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψηςΣελ. 456
3. Η Ευρωπαϊκή Εντολή ΈρευναςΣελ. 457
4. Ανακριτική δράση αλλοδαπών υπαλλήλων στην ημεδαπή. Οι κοινές ομάδες έρευναςΣελ. 458
5. Αμοιβαία αναγνώριση αποφάσεων δέσμευσης και δήμευσης μέσων και προϊόντων εγκλήματοςΣελ. 459
6. Η αμοιβαία αναγνώριση ποινικών αποφάσεων που επιβάλλουν στερητικές της ελευθερίας ποινές ή διατάσσουν την αναστολή εκτέλεσης της ποινής ή την απόλυση υπό όρουςΣελ. 459
7. Το Ευρωπαϊκό Ένταλμα ΕπιτήρησηςΣελ. 460
8. Αμοιβαία αναγνώριση αποφάσεων με τις οποίες επιβλήθηκαν χρηματικές ποινέςΣελ. 461
9. Άλλες περιπτώσειςΣελ. 461
V. Το έλλειμμα συνοχής στο Ευρωπαϊκό Ποινικό ΔίκαιοΣελ. 461
VI.Αποστολή της ποινικής δογματικής στο Ποινικό Δίκαιο της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 464
VII. Επίμετρο. Οι μεταβατικές διατάξεις της ΣυνθήκηςΣελ. 465
Κεφάλαιο 3 Οικονομικά εγκλήματα κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ι. Ο προϊσχύσας Ν 2803/2000 και τα εξ αυτού προβλήματαΣελ. 466
ΙΙ. Τα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 468
ΙΙΙ. Οι επί μέρους διατάξειςΣελ. 470
1. Δωροληψία και δωροδοκία (άρθρο 22 Ν 4689/2020)Σελ. 470
2. Διασυνοριακή απάτη σχετικά με τον ΦΠΑ (άρθρ. 23 Ν 4689/2020)Σελ. 472
3. Οι επικουρικές διατάξεις για την ποινική προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθρ. 24 Ν 4689/2020)Σελ. 474
3.1. Η παράνομη απόκτηση ή παρακράτηση επιχορηγήσεων που δεν συνδέονται άμεσα με ισάξιες αντιπαροχές (άρθρ. 24 παρ. 1 Ν 4689/2020)Σελ. 475
3.2. Λήψη παροχών από τον προϋπολογισμό της ΕΕ και συνδεόμενων με αντιπαροχές (άρθρ. 24 παρ. 2 Ν 4689/2020)Σελ. 476
3.3. H παράνομη μείωση εσόδων (άρθρ. 24 παρ. 3 Ν 4689/2020)Σελ. 477
3.4. Πλημμελής διαχείριση, ιδιοποίηση και κατ’ απόκλιση χρησιμοποίηση πόρων της Ένωσης (άρθρ. 24 παρ. 4 Ν 4689/2020)Σελ. 478
3.5. Λοιπά εγκλήματαΣελ. 479
IV. Γενικές ρυθμίσειςΣελ. 480
1. Επιβαρυντικές περιστάσεις (άρθρ. 26 παρ. 3 Ν 4689/2020)Σελ. 480
2. Ελαφρυντικές περιστάσειςΣελ. 481
3. Ζητήματα συρροήςΣελ. 481
4. Έμπρακτη μετάνοια και απαλλαγή από την ποινή (άρθρ. 24 παρ. 5 Ν 4689/2020)Σελ. 482
5. Αυτεπάγγελτη δίωξη (άρθρ. 26 Ν 4689/2020)Σελ. 483
6. Ποινική δικαιοδοσία (άρθρ. 26 παρ. 2 Ν 4689/2020)Σελ. 484
7. Παραγραφή των κακουργημάτων κατά της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΣελ. 484
8. Διαχρονικό δίκαιο (άρθρ. 28 Ν 4689/2020)Σελ. 484
Επίμετρο. Tο Corpus JurisΣελ. 485
Κεφάλαιο 4 Άλλες περιπτώσεις βαρειάς εγκληματικότητας
Ι. Τα εγκλήματα τρομοκρατίας (άρθρ. 29-40 Ν 4689/2020)Σελ. 486
ΙΙ. Οι επί μέρους πράξεις τρομοκρατίας βάσει του Ν 4689/2020Σελ. 488
1. Η διοργάνωση ταξιδιών με σκοπό την τρομοκρατία (άρθρ. 32 Ν 4689/2020)Σελ. 488
2. Διακεκριμένη κλοπή, εκβίαση και πλαστογραφία σχετιζόμενη με τρομοκρατική δραστηριότητα (άρθρ. 33, 34 και 35 Ν 4689/2020)Σελ. 489
3. Ευθύνη νομικού προσώπου (άρθρ. 36 Ν 4689/2020)Σελ. 490
4. Ποινική δικαιοδοσία (άρθρ. 31 Ν 4689/2020)Σελ. 491
4.1. Η δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίωνΣελ. 491
4.2. Συγκέντρωση των ποινικών διαδικασιών επί συρρεουσών δικαιοδοσιώνΣελ. 491
5. Διεθνής Συνεργασία (άρθρο 22 της Οδηγίας)Σελ. 492
6. Στήριξη και προστασία των θυμάτων της τρομοκρατίας (άρθρα 24, 25 και 26 της Οδηγίας)Σελ. 492
ΙΙΙ.Εγκλήματα σε β
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
