Η βενετσιάνικη νύχτα

Η αραπίνα έριξε στον Πίπο μια γρήγορη και περίεργη ματιά., έκανε μερικά βήματα πίσω και πέταξε επιδέξια πάνω στο μπαλκόνι ένα κουτάκι διπλωμένο σε χαρτί. Ύστερα έφυγε γρήγορα, γυρίζοντας κάθε τόσο το κεφάλι για να τον βλέπει.
Ο Πίπο σήκωσε το κουτί, το άνοιξε και βρήκε μέσα ένα όμορφο σακουλάκι για χρήματα, τυλιγμένο σε μπαμπάκι. Περίμενε να βρει κάτω από το μπαμπάκι κάποιο χαρτί που θα του έδινε μια εξήγηση.
Το χαρτί το βρήκε, μα ήταν αυτό τόσο μυστηριώδες όσο και όλο το περιεχόμενο του κουτιού, γιατί δεν είχε παρά μόνο τις λέξεις: «Μην ξοδεύεις εύκολα το περιεχόμενό μου. Κάθε φορά που βγαίνεις από το σπίτι σου, βάζε μου ένα χρυσό νόμισμα κι αυτό φτάνει για όλη την ημέρα. Κι αν το βράδυ απομένει τίποτα, όσο μικρό κι αν είναι, θα βρεις κάποιον φτωχό που θα σ’ ευγνωμονεί».