Ο Συμφεροντολόγος και ο αλτρουιστής

-Είναι ο άνθρωπος φύσει καλός, άγραφη πλάκα, ή πολιτισμικά κατασκευάσιμος; Εγωιστής ή αλτρουιστής;
-Με τον Ρουσσώ ή με τον Χομπς;
-Υπάρχει ελεύθερη βούληση ή είμαστε γονιδιακές μηχανές;
-Είναι η οικονομία η επιστήμη της ιδιοτέλειας; Η αγορά παράγει αγαθά ή επιθυμίες;
-Ορθός λόγος ή συναίσθημα;
-Ίσοι και όμοιοι ή διαφορετικοί και ίσοι;
-Γιατί ο Homo (άνθρωπος) δεν είναι sapiens (σοφός)
-Τι είναι ο πολιτισμός των ορίων;
Οι άνθρωποι δεν είναι ούτε κακοί ούτε καλοί ή, μάλλον, είναι και κακοί και καλοί, χωρίς να κλίνουν εκ φύσεως προς τη μια ή την άλλη πλευρά. Το κακό και το καλό είναι εξίσου ριζικά στην ανθρώπινη φύση, είναι έμφυτα και επίκτητα. Ο άνθρωπος είναι μια ενότητα της κοινωνικής και της βιολογικής του φύσης, δεν είναι αποφυσικοποιημένος, ούτε απλώς κοινωνικά κατασκευάσιμος, είναι φύση και ιστορία. Δεν υπάρχει άδολη φύση και διεφθαρμένος πολιτισμός ή διεφθαρμένη φύση και άδολος πολιτισμός. Η ανθρώπινη κατάσταση έχει τραγική υπόσταση.
Ίσως το πιο ριζοσπαστικό όραμα, η πιο μεγάλη αφήγηση, είναι η κατανόηση ότι το πρόβλημα είναι ο ίδιος ο άνθρωπος, κυρίως οι δυνάμεις της βούλησης για ισχύ και κυριαρχία που κατοικούν μέσα του. Η επίγνωση αυτού είναι η ελπίδα για την οικοδόμηση της ευζωίας.